tag:blogger.com,1999:blog-6826284267025585552024-02-07T06:41:39.738+02:00ΛΕΜΕΣΟΣ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣΑπό την πλούσια ιστορικη παράδοση της ΛεμεσούΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.comBlogger188125tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-30741663931859738892015-04-09T14:55:00.000+03:002015-04-09T14:55:36.221+03:00Κυπριακές Αερογραμμές, εξήντα επτά χρόνια πριν, «και διηγώντας τα να κλαις»…<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg3kbF5yzXTt7keDtSg1qXwSXvBXQwKX4WbcgCU_mIo281OHoSsoj-_-BkesBIRLp8o-L57EudIDCc-MP4beD78bWMbSWJFasiC6rzIFlBVGy2yKJWlWnOlOOOyFNqQZY1peZLB9V52fQ/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg3kbF5yzXTt7keDtSg1qXwSXvBXQwKX4WbcgCU_mIo281OHoSsoj-_-BkesBIRLp8o-L57EudIDCc-MP4beD78bWMbSWJFasiC6rzIFlBVGy2yKJWlWnOlOOOyFNqQZY1peZLB9V52fQ/s1600/2.jpg" height="275" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Times New Roman, serif; font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> Το βάπτισμα του πυρός με το πρώτο </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/Douglas_DC-3" style="font-size: medium; text-align: start;" title="Douglas DC-3"><span style="background: white; color: windowtext; font-family: 'Times New Roman', serif;">Douglas DC-3</span></a></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Σε
λίγες μέρες μια σημαδιακή ημερομηνία σηματοδοτεί
τα 67 χρόνια μιας λαμπρής ιστορίας των
Κυπριακών Αερογραμμών. <o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEIXIZXvIsMZQAlYFCbTGFrE9tkOThF8iPxJQKGbvNsRDuFeVxFCAPJIuHVxC_R-YJrb6b9ylrFJGcU8kyqN1e2KaILnma2mSsnNAMhSFM8F_kU4-XtCu5GqUeRg3lcTMJWIIl84Zzc_o/s1600/1.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEIXIZXvIsMZQAlYFCbTGFrE9tkOThF8iPxJQKGbvNsRDuFeVxFCAPJIuHVxC_R-YJrb6b9ylrFJGcU8kyqN1e2KaILnma2mSsnNAMhSFM8F_kU4-XtCu5GqUeRg3lcTMJWIIl84Zzc_o/s1600/1.JPG" height="198" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">Το πρώτο<br /> «σήμα κατατεθέν»<br />με του λέοντες <br />της αποικιακής κυβέρνησης</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ήταν
Δευτέρα 19 Απριλίου 1948 όταν το ένα από
τα τρία αρχικά αεροσκάφη τύπου </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/Douglas_DC-3" title="Douglas DC-3"><span style="background: white; color: windowtext; font-family: "Times New Roman","serif"; text-decoration: none; text-underline: none;">Douglas DC-3</span></a><span style="font-family: "Times New Roman","serif";">, <span style="background: white;">21
θέσεων έκανε την πρώτη του παρθενική γραμμή σε Αθήνα και Λονδίνο. Οι πρώτες πτήσεις εγίνοντο από την<span class="apple-converted-space"> </span></span></span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CE%BA%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1" title="Λευκωσία"><span style="background: white; color: windowtext; font-family: "Times New Roman","serif"; text-decoration: none; text-underline: none;">Λευκωσία</span></a><span class="apple-converted-space"><span style="background: white; font-family: "Times New Roman","serif";"> </span></span><span style="background: white; font-family: "Times New Roman","serif";">προς Αθήνα, Λονδίνο, Βηρυτό, Κάιρο, Χάιφα, Κωνσταντινούπολη,
Αλεξάνδρεια και Ρώμη. Μέσα στα επόμενα 3 χρόνια, καθώς η επιβατική κίνηση και
τα έσοδα της εταιρίας αυξάνονταν, εισήχθησαν στο στόλο ακόμα 3 Douglas DC-3,
καθώς και 6 νέοι προορισμοί προς Χαρτούμ (μέσω Ουάντι Χάιφα), Κουβέιτ,
Μπαχρέιν, Βαγδάτη, Λίντα και Αμμάν.<span class="apple-converted-space"> <o:p></o:p></span></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzt2kmwIon3ISSxqfGYmkTMQP1WY3jXloijQbZRlLBD-f5BhDVmGn8F5dWVEXXG2bwJDAfPXpFYqdL-4vVkaHtGXpdt_dA84decCV8zdBE-XuLtIIHzF1w3SlPVLDn902jaTv4elUTcuM/s1600/3+%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9F%CE%A5%CE%96%CE%9F%CE%A3+%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%95%CE%91%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzt2kmwIon3ISSxqfGYmkTMQP1WY3jXloijQbZRlLBD-f5BhDVmGn8F5dWVEXXG2bwJDAfPXpFYqdL-4vVkaHtGXpdt_dA84decCV8zdBE-XuLtIIHzF1w3SlPVLDn902jaTv4elUTcuM/s1600/3+%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9F%CE%A5%CE%96%CE%9F%CE%A3+%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%95%CE%91%CE%A3.jpg" height="320" width="194" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">Ο λεμεσιανός Ανδρέας Αραούζος, <br />ο οραματιστής της αεροπορικής <br />σύνδεσης της Κύπρου <br />με τον έξω κόσμο. <br />Μακάριος τον έκανε <br />πρώτο υπουργό Εμπορίου<br /> με την ανεξαρτησία <br />της Κύπρου.</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "Times New Roman","serif";">Ένα ενδιαφέρον αλλά και γλαφυρό
δημοσίευμα στην εφημερίδα Χρόνος της Λεμεσού ημερομηνίας 17 Απριλίου 1948 μας
περιγράφει μια σύντομη πτήση γνωριμίας που οργάνωσαν οι Κυπριακές Αερογραμμές
για δημοσιογράφους και άλλους εκλεκτούς προσκεκλημένους το Σάββατο 10 Απριλίου
1948. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; font-family: "Times New Roman","serif";">Υπογράφεται από τον ΔΗΜ που δεν
είναι άλλος από τον εκδότη της εφημερίδας Δημητρό Δημητριάδη- Ντόριαν και λέει
τα εξής κάτω από τον τίτλο «Ένα εναέριο ταξίδι» :<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> «Με τον κίνδυνο να μη χαρακτηρισθώμε
ως οπισθοδρομικοί, γιατί την εποχή της
εναερίου συγκοινωνίας που προετοιμάζει πολύ σύντομα την εναέριο βολίδα δεν είχαμε δεχθεί ακόμη το βάπτισμα τού αέρος, το περασμένο Σάββατο εδεχόμεθα το
βάπτισμα, σ ένα μεγαλόπρεπες δικινητήριο
«Ντούγκλας» της Κυπριακής Εταιρείας αεροπορικών
γραμμών το οποίο έθεσε στη διάθεση του δημοσιογραφικού κόσμου η Εταιρεία, μέσον
του αντιπροσώπου της στη Λευκωσία, του φίλου συμπολίτη μας Αντρέα Αραούζου ο
οποίος-και λίγοι θα το ξεύρουν αυτό-σε στιγμές ευτυχούς εμπνεύσεως, ήταν ένας
εξ εκείνων που συνελάμβαναν το μεγάλο σχέδιο να συνδέσουν αεροπορικώς το
Λονδίνο με την Κύπρο, με τον σχηματισμό μιας Κυπριακής Αεροπορικής
Εταιρείας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc8LXDlUHqizMdRRGAEaMqbWSZFj3DZx_kRAhVBFlYIXHaa2YXuqxk_P9hR0gATNbt5VDZzS4ROZ_oQgS2au9vCIwIdqgK0Qab4bsUx7CvJeN7VfmRPwBmXr5fghD7qpRox8lda29R4yc/s1600/6CYPRUS+AIRWAYS+SALAMIS+IN+FLIGHT+OVER+KYRENIA+1954+POSTCARD-AIR+MAIL+LABEL.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc8LXDlUHqizMdRRGAEaMqbWSZFj3DZx_kRAhVBFlYIXHaa2YXuqxk_P9hR0gATNbt5VDZzS4ROZ_oQgS2au9vCIwIdqgK0Qab4bsUx7CvJeN7VfmRPwBmXr5fghD7qpRox8lda29R4yc/s1600/6CYPRUS+AIRWAYS+SALAMIS+IN+FLIGHT+OVER+KYRENIA+1954+POSTCARD-AIR+MAIL+LABEL.JPG" height="257" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">Το αεροσκάφος «Σαλαμίς» <br />πετά πάνω από την Κερύνια</span></td></tr>
</tbody></table>
Αν αρχίσωμε
όμως να περιγράφρωμε την εναέρια αυτή πτήση έπειτα που το ταξίδι με τα
αεροπλάνο κατήντησε το κοινότερο πράγμα,
υπάρχει φόβος πάλι να θεωρηθούμε ως
οπισθοδρομικοί και γι αυτό θα το αποφύγωμε. Θα γράψωμε μόνο λίγα λόγια από
καθήκον προς τους ευγενείς κυρίους που
μας ανέβασαν 7000 χιλ. ποδών για ν
ακούσουν τις εντυπώσεις μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Οι εντυπώσεις
μας, λοιπόν αυτές ήταν εξαίρετες από κάθε άποψη. Γιατί δεν είναι μικρό πράμα να διανύσεις πάνω από την Κύπρο 165 μίλια, με ταχύτητα που έφτασε τα 170
μίλια και εις ένα ύψος που πέρασε τις 7000 πόδια, να περνάς μέσα από τα σύννεφα και να τα βλέπεις σαν καπνό του <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCPiOR-IPK7J7B6GMzUJyTBeObDH6TBiPEkvFKReypdfQtyd4MWhHddMuL35h-DszQeRjoZ0yzKBlj_OoWc_i77jh1srZ-Vc4AToQFMiBkC_IctWvRV9U_HnmDRq-_vjrxzu0yHuNR4oI/s1600/4+1949.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCPiOR-IPK7J7B6GMzUJyTBeObDH6TBiPEkvFKReypdfQtyd4MWhHddMuL35h-DszQeRjoZ0yzKBlj_OoWc_i77jh1srZ-Vc4AToQFMiBkC_IctWvRV9U_HnmDRq-_vjrxzu0yHuNR4oI/s1600/4+1949.JPG" height="146" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">Από τις πρώτες <br />διαφημίσεις των<br />Κυπριακών Αερογραμμών</span></td></tr>
</tbody></table>
τσιγάρου να έχης οπτικά την μεγαλείτερη απόλαυση με
τους ιριδισμούς όλων των χρωμάτων
που παίζουν κάτω στη γή, κι αυτά όλα να τα απολαμβάνεις καθισμένος σε μια αναπαυτικώτατη πολυθρόνα, να καπνίζεις,. να σερβίρεσαι
μπύρα κ' εκλεχτούς μεζέδες, κι' άφοβα και ξέγνοιαστα να κουβεντιάζεις και να κινείσαι σα .να βρίσκεσαι σ' ένα φιλικό
σου, σαλόνι και περνά ένα ωραίο πρωινό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Όταν βρέθηκα
κάτω στη γη τδ πρώτο συναίσθημα που είχα
ήταν :<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Κρίμα να
μη βρίσκομαι και πάλι στα σύννεφα. Να μη διαρκούσε αυτό τδ ταξίδι όχι μιαν αλλά έντεκα ώρες, τόσες που χρειάζονται
για να πάει κανείς στο Λονδίνο και ν' απολαύσει όχι μόνον την Αγγλική
Πρωτεύουσα αλλά και το ταξίδι που θα κάμεις για να φτάσεις ως εκεί.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJNSY_LksWY-6zN08k0MOnKCDwx73VWvecBe1KKh8FYEP8vXC_hc7_776UGhpnPL0qB1at7zbVDdgE3rncStESNG3_tlhLxHwPZl1s3jUOhpkjiEP7ZEjfVZVIaWnXdbsY1GAbKh7a3Bc/s1600/5+(2).JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJNSY_LksWY-6zN08k0MOnKCDwx73VWvecBe1KKh8FYEP8vXC_hc7_776UGhpnPL0qB1at7zbVDdgE3rncStESNG3_tlhLxHwPZl1s3jUOhpkjiEP7ZEjfVZVIaWnXdbsY1GAbKh7a3Bc/s1600/5+(2).JPG" height="137" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">Και από τις πρώτες <br />ετικέτες των αποσκευών</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Κι' όμως
υπάρχουν ακόμη άνθρωποι -οπισθοδρομικοί
ή δειλοί δεν ξεύρω - που θεωρούν το εναέριο ταξίδι ως ένα μεγάλο κατόρθωμα. Αυτό το άντε λήφθηκα από τις περίεργες
ερωτήσεις που μ' εκεραυνοβόλησαν οι
διάφοροι φίλοι και γνώριμοι μου όταν
άκουσαν πως «πέταξα μ' αεροπλάνο», τους
συμβουλεύω να επιχειρήσουν έστω κι ένα σύντομο ταξίδι μ ένα αεροπλάνο της «Κυπριακής Εταιρείας Αεροπορικών Γραμμών». Ν’ αντικρύσουν τους ευγενικού; κ' επιδέξιους πιλότους της που
σου εμπνέουν σιγουριά κ' εμπιστοσύνη, το κομφόρ που σου παρέχουν
τ' αεροπλάνα της με τα 21 αναπαυτικά
των καθίσματα, το μπαρ κι όλες τις
ευκολίες για ένα άνετο κι ασφαλές ταξίδι, και ασφαλώς θα με θυμηθούνε.</span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8Aoc3oq6hZVzbAxpoRwEYFFO67ufLHcOI798rByy6dd2aLGXCsyNFJ63XvD8YR-Mq3NCvjjyLhhsG3dKsUpVaVCKVUZuyFjRQOOEq3FR2MvkZmN032KL7YX0__AJu3WBoPzQ06JJrho8/s1600/7.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8Aoc3oq6hZVzbAxpoRwEYFFO67ufLHcOI798rByy6dd2aLGXCsyNFJ63XvD8YR-Mq3NCvjjyLhhsG3dKsUpVaVCKVUZuyFjRQOOEq3FR2MvkZmN032KL7YX0__AJu3WBoPzQ06JJrho8/s1600/7.JPG" height="400" width="253" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">Πέντε χρόνια μετά, </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">στις 18 Απριλίου 1953</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> σε συνεργασία με την ΒΕΑ </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">και την BOAC ξεκινούν</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> οι πτήσεις με τα αεριωθούμενα</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span lang="EN-US" style="color: #252525; font-family: 'Times New Roman', serif;">Vickers</span><span lang="EN-US" style="color: #252525; font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span lang="EN-US" style="color: #252525; font-family: 'Times New Roman', serif;">Viscount</span><span style="color: #252525; font-family: 'Times New Roman', serif;"> 701</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: start;">
<br /></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τότε θα
δουν ότι, αν δεν είναι αναχρονιστικό να ταξιδεύει κανείς με άλλο μέσο, ένα εναέριο ταξίδι όμως δεν είναι και τόσο δύσκολο ή επικίνδυνο όπως
τυχόν θα το φαντάζονται.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-77715903407163726862015-03-19T21:25:00.003+02:002015-03-19T21:25:32.142+02:00«Είμεθα υπερήφανοι γιατί είμεθα λεμεσιανοί» <br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXFF8C-RSDtEevIK-HPT6dwL-oZjSVGVTz-JvVx0H8FtxJa64ZZHd8esLMUb-QXxwM_rCHqeFl-lcC2YjJVBZpMp5pvh_vslJ9rmcFeReoXH7Vv_GCR5mzhmddLJU1BUGvMKlCFRVtzr8/s1600/1.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXFF8C-RSDtEevIK-HPT6dwL-oZjSVGVTz-JvVx0H8FtxJa64ZZHd8esLMUb-QXxwM_rCHqeFl-lcC2YjJVBZpMp5pvh_vslJ9rmcFeReoXH7Vv_GCR5mzhmddLJU1BUGvMKlCFRVtzr8/s1600/1.JPG" height="200" width="148" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;"> Κινηματογραφικές <br />ταινίες στο<br /> Ριάλτο και<br /> το Γιορδαμλή<br /> το 1949</span></td></tr>
</tbody></table>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKlYw8HKu9y9QrWOmOXAjMH9cJ4waRnAMeEkUipglM0w2egwR8hsihHD9AF7iZSgmJa-K-j5pJqYd-F6D7DzvA0izP6D5kuIfkwt6etUI2lnaHnKIRwF63ntxFP0FLD2cK2rOYFBO0pLA/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKlYw8HKu9y9QrWOmOXAjMH9cJ4waRnAMeEkUipglM0w2egwR8hsihHD9AF7iZSgmJa-K-j5pJqYd-F6D7DzvA0izP6D5kuIfkwt6etUI2lnaHnKIRwF63ntxFP0FLD2cK2rOYFBO0pLA/s1600/2.jpg" height="200" width="131" /></a><span style="font-size: x-large;"></span><br />
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span>
<span style="font-size: x-large;">M</span>ια μεγάλη διεθνής αλυσίδα ξενοδοχείων έχει σαν «μότο» το, «οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τα μεγάλα ξενοδοχεία». Τηρουμένων των αναλογιών θα μπορούσαμε να πούμε κάτι ανάλογο και για τις πόλεις και τον πολιτισμό τους. Ότι δηλαδή οι μικρές λεπτομέρειες δείχνουν τον πολιτισμό μιας πόλης και των κάτοικων της.<br />
Αφορμή για όλα αυτά είναι δυο δημοσιεύματα στην εφημερίδα Παρατηρητής ημερομηνίας 20 Φεβρουαρίου και 6 Μαρτίου 1949. Τα παραθέτω και θα καταλάβετε.<br />
Το πρώτο, κάτω από τον τίτλο «Συμπεριφορά στον κινηματογράφο λέει:<br />
«Ένας ξένος που πέρασε τελευταία από την Κύπρο και διέμεινε λίγες μέρες σε κάθε πόλι, εξύμνησε τον λαόν τής Λεμεσού, για τα φιλόξενα του αισθήματα και τους ευγενι¬κούς τους τρόπους που τόν παρουσιάζουν ως πρότυπον πο¬λιτισμένου λαού.<br />
«Μου έκανε, είπε ιδιαιτέραν εντύπωσι η συμπεριφορά των νέων σας στες κινηματογραφι¬κές συγκεντρώσεις. Παρακολουθούν, χωρίς να ασχημονούν, όπως πρόσεξα πως συμβαίνει στες άλλες πόλεις, με προ¬σοχή το έργο.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-gQm3XlzxVN75G8ssbRzqpvfjQpyWKkoDCR5EHddHO8HiLZCBTvC4X8DL7bHl3NbGN7lfZhmOFZBNmDPIZbFpT4UzOSz4058WGq0MYEb3JGMAfN6ERTPGF2sYwUSXGzEpzkTyydsj6l4/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-gQm3XlzxVN75G8ssbRzqpvfjQpyWKkoDCR5EHddHO8HiLZCBTvC4X8DL7bHl3NbGN7lfZhmOFZBNmDPIZbFpT4UzOSz4058WGq0MYEb3JGMAfN6ERTPGF2sYwUSXGzEpzkTyydsj6l4/s1600/3.jpg" height="320" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">Το Γιορδαμλή <br />στην αρχική του μορφή <br />πριν προστεθεί ο εξώστης</span></td></tr>
</tbody></table>
Σέβονται τους άλλους θεατάς, που δεν τους ενοχλούν με τες κραυγές, τα σφυρίγμα¬τα και τες άλλες μιμητικές χυδαίες εκδηλώσεις και ανό¬ητες εκφράσεις.<br />
Αυτό σημαίνει καλήν ανατροφήν, ψυχικήν καλλιέργειαν και ευγένειαν αισθημάτων».<br />
Αυτά λέγει για τον Λεμεσιανόν λαόν ένας ξένος και αυτή είναι. μια πραγματικότητα που πρέπει να μας κάμνη να αισθανόμεθα χαράν και υπερηφάνειαν για τον χαρακτήρα και ανωτερότητα του λαού μας».<br />
Το δεύτερο δημοσίευμα, υπό μορφή επιστολής λέει κάτω από τον τίτλο «Είμεθα υπερήφανοι γιατί είμεθα λεμεσιανοί»: <br />
«Κύριε Διευθυντά τού «Παρατηρητού»<br />
Διάβασα τα όσα ο ξέ¬νος επισκέπτης είπε σχε¬τικά με την συμπεριφο¬ράν τού Λεμεσιανού στους κινηματόγραφους και που τα δημοσιεύσατε στο πε¬ρασμένο δελτίο και συμ¬φωνώ απολύτως.<br />
Το ίδιο διεπίστωσα και εγώ, που λόγω τού επαγ¬γέλματος μου επισκέπτο¬μαι συχνά όλες τες πό¬λεις και κωμοπόλεις της Κύπρου. Μόνον στα κι¬νηματοθέατρα της Λεμε¬σού ο λαϊκός της κό¬σμος συμπεριφέρεται με ευγένεια και σαν πολιτισμένος θεατής. Και ένα από τα κριτήρια τού πο¬λιτισμού ενός λαού είναι και ο τρόπος που συμπε¬ριφέρεται σε μια δημοσία συγκέντρωσι. Στις συγκεν¬τρώσεις και τους τόπους θεαμάτων, ένας λαός δί¬δει εξετάσεις <br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW4OI5ON2iMiyfNk0EbgGlyo4-WN0X2b23EtQsSlcLARl2ABtzKfROXgpMuOu_lPMJUv_uzsyPdiSdH6G_BckkyXr21hEdktGwafksWFSdQr9T5ia2HLMv3RBTOCLMKTLH15SsrSdNsxs/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW4OI5ON2iMiyfNk0EbgGlyo4-WN0X2b23EtQsSlcLARl2ABtzKfROXgpMuOu_lPMJUv_uzsyPdiSdH6G_BckkyXr21hEdktGwafksWFSdQr9T5ia2HLMv3RBTOCLMKTLH15SsrSdNsxs/s1600/4.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">Το Ριάλτο <br />στην «Πλατεία Κεσογλουδιών»<br /> πριν γίνει «Πλατεία Ηρώων»</span></td></tr>
</tbody></table>
ανατροφής και καλής συμπεριφοράς. Οι άστοχες φωνές, τα αισχρά επιφωνήματα, η πρόγκα, τα ουρλιάσματα και σφυρίγματα, το ρίξι¬μο χαρτένιων σαΐττων και η διαρκής, κατά την προβολή της ταινίας, φλυ¬αρία και αφήγησις από τους πλαϊνούς ή τους ό¬πισθεν καθήμενους, των συμβάντων που θα ακο¬λουθήσουν επί της οθό¬νης, είναι εκδηλώσεις, τρόποι και συμπεριφορά που συναντά κανείς, μό¬νον σε ημιάγριες φυλές και άξεστους και χυδαίους ανθρώπους.<br />
Είναι ευτύχημα που ένα τέτοιο οικτρό και απαίσιο θέαμα δεν παρουσιάζεται στα δικά μας κινηματοθέατρα. Αυτό εί¬ναι ένα γεγονός που πρέπει να κάμνει κάθε Λεμεσιανόν να αισθάνεται χαράν και υπερηφάνειαν για την πόλιν του και τον πολιτισμένον λαϊκόν της κόσμον.»<br />
Ας δούμε όμως σε συντομία το κινηματογραφικό τοπίο στη Λεμεσό στα χρόνια που μιλάμε. <br />
Ήδη από τη δεκαετία του 1930 κτίζονται δυο καινούργιοι μεγάλοι κινηματογράφοι. Το Γιορδαμλή, που λειτουργεί τον Δεκέμβριο του 1931 και το Ριάλτο τον Μάρτιο του 1933. Παράλληλα λειτουργεί και ως κινηματογράφος το Θέατρο Χατζηπαύλου ήδη από το 1913. Τον Απρίλιο του 1949 λειτουργεί <br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO388WjdrkjyAr_0A4fISecUXTWuLp4hzSS7f9SAD2aC2gJO48Ar-5EoklZ8WjvutjFxIBizNK3CJARFlRI6I3-qj_9CTUi32_24S9i8K4HDjZlAORa2JDUSCwxOM7RhEcdZMsgMNcJeo/s1600/5.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO388WjdrkjyAr_0A4fISecUXTWuLp4hzSS7f9SAD2aC2gJO48Ar-5EoklZ8WjvutjFxIBizNK3CJARFlRI6I3-qj_9CTUi32_24S9i8K4HDjZlAORa2JDUSCwxOM7RhEcdZMsgMNcJeo/s1600/5.JPG" height="223" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;"> Το Παλλάς μόλις τέλειωσε το 1949</span></td></tr>
</tbody></table>
το Ελλάς και τον Μάιο το Παλλάς, σημερινό Παττίχειο Θέατρο, Ακολουθεί λίγα χρόνια μετά το Ρεκάλ στην οδό Μακεδονίας δίπλα στην οδό Ελευθερίας και αρκετά χρόνια βέβαια μετά το Αριέλ και ο Οθέλλος. Καλοκαιρινά σινεμά είχαμε εννοείται πολλά από πριν τη δεκαετία αυτή.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbmSeI96JRwiNNONDJjA71LoCl9sWz8xPKKYUygrehErPvk0SS3h8ZZJ9kX5FdeDr4A4q_9n_jyi7X585QLsjiKfxc67f8CohJxNRgNm1RyuJ6kx1k_bOTRhyIlSXTJ30lVAbusz8Nm1M/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbmSeI96JRwiNNONDJjA71LoCl9sWz8xPKKYUygrehErPvk0SS3h8ZZJ9kX5FdeDr4A4q_9n_jyi7X585QLsjiKfxc67f8CohJxNRgNm1RyuJ6kx1k_bOTRhyIlSXTJ30lVAbusz8Nm1M/s1600/6.jpg" height="320" width="214" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;"> Η διαφημιστική<br /> αφίσα το κινηματογράφου<br /> Ελλάς λίγο πριν λειτουργήσει</span></td></tr>
</tbody></table>
Σε μια<br />
λοιπόν πόλη των 30 μέχρι 40 χιλιάδων κατοίκων είχαμε τότε πέντε και στη συνέχεια περισσότερους κινηματογράφους, πολύ περισσότερους από σήμερα. Σ αυτούς μάλιστα δεν γίνονταν μόνο προβολές ταινιών. Οι λεμεσιανοί παρακολουθούσαν θέατρο από τοπικούς αλλά και θιάσους από την Ελλάδα, διαλέξεις, προεκλογικές συγκεντρώσεις, ρεσιτάλ ποίησης, μουσικές συναυλίες όπως τα κυριακάτικα μουσικά πρωινά με συμφωνική ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του μουσουργού Σόλωνα Μιχαηλίδη στο Γιορδαμλή, παραστάσεις όπερας με τον ίδιο μουσουργό, μουσικη εκδηλωση με τον Νικο Γουναρη αρχες της δεκαετιας του 50 στο Ριαλτο, και άλλες. Ακομα και ιατρικα συνεδρια όπως το Πρωτο Παγκυπριο ιατρικο Συνεδριο το 1934 στο Πιαλτο.και βεβαια οι ξαξκουστοι καρναβαλιστικοι χοροι κυριως στο Ριαλτο και το Γιορδαμλη.<br />
Χώροι λοιπον τεχνης και πολιτισμου οι κινηματογραφοι της Λεμεσου της εποχης εκεινης που καλλιεργουσαν πολιτιστικα τους λεμεσιανους κανοντας τους περηφανους που ηταν λεμεσιανοι όπως λεει και ο τιτλος μας.<br />
<br />
<br />ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-9286699870737408482015-03-15T20:38:00.001+02:002015-03-15T20:38:28.660+02:00Τα πρώτα βήματα του Μιχάλη Κακογιάννη προς την καλλιτεχνική δόξα<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAQcS-YPvWStIgJJWmJfj4a3Frx_wcoKI6rf0u9oAG-_hQp_zkOyzCtp-9sw6bDxb9hSVEZYrAh88WNP2_3DXZSMuw2XG_vvWFysMmSIyuH7eZaCMeKtATRbJ09ZoUUIRjeOIrXTjkp_g/s1600/2+%CE%9A%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%93%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%91%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAQcS-YPvWStIgJJWmJfj4a3Frx_wcoKI6rf0u9oAG-_hQp_zkOyzCtp-9sw6bDxb9hSVEZYrAh88WNP2_3DXZSMuw2XG_vvWFysMmSIyuH7eZaCMeKtATRbJ09ZoUUIRjeOIrXTjkp_g/s1600/2+%CE%9A%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%93%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%91%CE%A3.jpg" height="123" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small; text-align: start;"><br /><br /><br /><br /><br />Οι πρωταγωνιστές του «Καλιγούλα» <br />Michel Yiannis (Μιχάλης Κακογιάννης)<br /> και Mary Morris</span><span style="font-size: x-small; text-align: start;"> </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyYOzzaa9lPq273ZYDVIh3FEPkr7Q_1vV5UdiUAehCMA2TmDvzrYVtnFul0JbM76-GsUNLxvilDKs1c2kkj6s-jkxvNGap566F-Gnp14f1xd4Mutok-y9681PY15KEqwUT_qZIcLKMX8U/s1600/1+%CE%9A%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%93%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%91%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyYOzzaa9lPq273ZYDVIh3FEPkr7Q_1vV5UdiUAehCMA2TmDvzrYVtnFul0JbM76-GsUNLxvilDKs1c2kkj6s-jkxvNGap566F-Gnp14f1xd4Mutok-y9681PY15KEqwUT_qZIcLKMX8U/s1600/1+%CE%9A%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%93%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%91%CE%A3.jpg" height="320" width="226" /></a><span style="font-size: x-large;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<span style="font-size: x-large;">Μ</span>ιαν άγνωστη σχετικά αλλά σημαντική σελίδα της καλλιτεχνικής
πορείας του διάσημου συμπολίτη μας Μιχάλη Κακογιάννη μας φέρνει στη μνήμη ένα
δημοσίευμα της λεμεσιανής εφημερίδας «Ο Παρατηρητής» ημερομηνίας 12 Μαρτίου
1949 με τίτλο «Ο θρίαμβος ενός Λεμεσιανού καλλιτέχνου». Πρόκειται για το
πρωτο-ανέβασμα επί σκηνής στο Λονδίνο
του θεατρικού έργου «Καλιγούλας», του διεθνούς φήμης διάσημου και νομπελίστα
γάλλου συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ.<br />
<div class="MsoNormal">
Να το διαβάσουμε λοιπόν και να σχολιάσουμε κάποια πράγματα
στο τέλος. Το δημοσίευμα αυτό έχει ως εξής::</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29LM_IPZkyM5-5ZhdElUJFt-LIuuog78rjiPGd228hRRSVWBgaBtMbjeaAHlyBFV_aDjSj7p5tbJGP1-MStgz9Az5nA3bMjSavz8LAf2_9p5AnYFOI7IhrQaQ-gtl6ZVk60UBqz2dPG0/s1600/b_1909_10afisacal.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29LM_IPZkyM5-5ZhdElUJFt-LIuuog78rjiPGd228hRRSVWBgaBtMbjeaAHlyBFV_aDjSj7p5tbJGP1-MStgz9Az5nA3bMjSavz8LAf2_9p5AnYFOI7IhrQaQ-gtl6ZVk60UBqz2dPG0/s1600/b_1909_10afisacal.jpg" height="320" width="235" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η αφίσα της παραστασης</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal">
«Τηλεγραφικώς μετεδόθη εκ Λονδίνου η είδησις της
θριαμβευτικής επιτυχίας πού εσημείωσε η πρεμιέρα
τού δραματικού έργου «Καλιγούλας» τού οποίου συγγραφεύς είναι ο Γάλλος
δραματογράφος <span lang="EN-US">Albert</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Camus</span>.
</div>
<div class="MsoNormal">
Το έργο μεταφρασμένο στα Αγγλικά παίχτηκε
προ τεσσάρων ημερών σ΄ ένα από τα
μεγάλα θέατρα του Λονδίνου, με πρωταγωνιστή
τον Michel Yianni<span lang="EN-US">s</span><span lang="EN-US"> </span>που δεν είναι άλλος από τον υιόν του συμπολίτου μας Σέρ
Παναγιώτη κακογιάννη.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο συγγραφέας είχε
αρχικά υπόψιν του τον πρώτον ρόλον τού Καλιγούλα
να έδιδε στον διαπρεπή Άγγλον ηθοποιόν
και γνωστόν κινηματογραφικόν αστέρα Ολιβιέρ.
Άλλαξε όμως κατόπιν γνώμη και τον εμπιστεύτηκε στον νεαρόν Κακογιάννην ως
νεώτερον του πρώτου κατά 10 ή 12 χρόνια. Στο ζήτημα τής διαφοράς της
ηλικίας·:φαίνεται ότι απέδιδε εξαιρετικήν σημασίαν ο συγγραφεύς. .</div>
<div class="MsoNormal">
Ήθελε ο ηθοποιός που θα υπεδύετο τον ρόλον του ήρωος του
νάχε την ιδίαν μ΄ αυτόν ηλικίαν. Ο δύσκολος λοιπόν ρόλος του «Καλιγούλα»
δόθηκε στον Λεμεσιανόν καλλιτέχνην ο οποίος,
αν κρίνωμε από την μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η πρεμιέρα τού έργου έθεσε
ασφαλώς και σταθερώς το πόδι στην είσοδο του ναού. της Τέχνης, που οι πόρτες
του ανοίχθηκαν διάπλατες στην ακτινοβολία τού πραγματικού του ταλέντου.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiRLvJDjGtBhiozOZFGHdWNWowCJHWNFKL8MZrd1OiQbMboErTKMg6v3N3zx3CzZhkSkMOQr1PQeX_91Md1ehLeXJwred561azObvE4YIs3ofIa-tYc6ObBIGidYQwTSLWUnrkkaNdKTs/s1600/4.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiRLvJDjGtBhiozOZFGHdWNWowCJHWNFKL8MZrd1OiQbMboErTKMg6v3N3zx3CzZhkSkMOQr1PQeX_91Md1ehLeXJwred561azObvE4YIs3ofIa-tYc6ObBIGidYQwTSLWUnrkkaNdKTs/s1600/4.bmp" height="234" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibhsApW8-BzeZyQieEXX6EEe5se8kAG9utkc2rQQdZ693B6IP_ibIMKELymKVDVjd7tsaK0fySxiEf5RAX95Mae3GNBfUDi7CNqNZ7MUTu9O0gLpzR21VrXQHlsE4pcTuTM1v1zFSBCCg/s1600/5.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibhsApW8-BzeZyQieEXX6EEe5se8kAG9utkc2rQQdZ693B6IP_ibIMKELymKVDVjd7tsaK0fySxiEf5RAX95Mae3GNBfUDi7CNqNZ7MUTu9O0gLpzR21VrXQHlsE4pcTuTM1v1zFSBCCg/s1600/5.bmp" height="253" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small; text-align: start;">Φωτογραφίες από την παράσταση</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Σκηνοθέτης του εν λόγω έργου είναι ο γνωστός και από άλλας
επιτυχείς δημιουργίες του, ‘Έλλην ΑλέξηςΣολομός.</div>
<div class="MsoNormal">
Το έργο παρακολούθησε, ελθών εκ Παρισίων και ο συγγραφεύς.</div>
<div class="MsoNormal">
Τον ταλαντούχον Λεμεαιονόν καλλιτέχνην αυγχαίρομεν για την θριαμβευτικήν του στην
Αγγλικήν σκηνήγ επιτυχίαν. Επιτυχίαν που τιμά το όνομα της μικράς του πατρίδος,
συνάμα δε το όνομα της μεγάλης και ένδοξης φυλής του.»</div>
<div class="MsoNormal">
Ο ίδιος λοιπον ο Αλμπερ <span lang="EN-US">K</span>αμύ επέλεξε μεταξύ του γίγαντα ηθοποιού Σερ Λόρενς <span lang="EN-US">O</span>λ<span lang="EN-US">i</span>βιε και Μιχάλη Κακογιάννη τον δικό μας
που ειρήσθω εν παρόδω παρουσιάστηκε τότε στα θεατρικά δρώμενα της Αγγλίας ως
Michel Yiannis με συμπρωταγωνίστρια την αγγλίδα ηθοποιό <span lang="EN-US">Mary</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Morris</span>. Επιπλέον ο Καμύ ταξιδέψε από το Παρίσι στο Λονδίνο για να παραστεί
στην πρεμιέρα του έργου του που δόθηκε στις 8 Μαρτίου 1949 στο Empa<span lang="EN-US">s</span>sy <span lang="EN-US">Th</span>eater.</div>
<div class="MsoNormal">
Ένα άλλο αξιοσημείωτο
για την παράσταση αυτή είναι η σκηνοθεσία της από τον σπουδαίο Έλληνα
σκηνοθέτη Αλέξη Σολομό που κι αυτός
ζούσε την εποχή εκείνη στο Λονδίνο.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7PcGc51C85IGvcJ25iVeVmZdd745T3XoeUqOBt_2ka03n9WUHMrNeg1qh7PQXUb-oXNoMbRwF1Pnz1tFIoRXDInb7jYgoYGmIU1yKfks3P0X1hjPpe5DR67CTP5WxBP_d2itOU9RpFPI/s1600/7+Alexis_Solomos.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7PcGc51C85IGvcJ25iVeVmZdd745T3XoeUqOBt_2ka03n9WUHMrNeg1qh7PQXUb-oXNoMbRwF1Pnz1tFIoRXDInb7jYgoYGmIU1yKfks3P0X1hjPpe5DR67CTP5WxBP_d2itOU9RpFPI/s1600/7+Alexis_Solomos.jpg" height="234" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small; text-align: start;">Ο σκηνοθέτης Αλέξης Σολομός </span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNormal">
Ο θαυμασμός του ανώνυμου συντάκτη της είδησης στην πρώτη σελίδα
του Παρατηρητή ( που δεν πρέπει να ήταν άλλος από τον εκδότη του Πάνο Φασουλιώτη),
για τον συμπολίτη μας Μιχάλη Κακογιάννη είναι εμφανέστατος από τα πρώτα κιόλας βήματα
του αφού ήταν τότε 27 μόλις χρονών και δεν παραλείπει να σημειώσει ότι η
επιτυχία του αυτή κάνει περήφανη όχι μόνο τη Λεμεσό και την Κύπρο άλλα και τη
μεγάλη και ένδοξη φυλή των Ελληνων!</div>
<div class="MsoNormal">
Η συνέχεια της πορείας του νεαρού ακόμα τότε, όπως είπαμε, Μιχάλη
Κακογιάννη στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα δικαιώνει τα με κάποια ίσως δόση υπερβολής,
γραφόμενα του Φασουλιώτη.</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoS4irZtZBfh0Do_o31TxZbYt_2dOtsg0w0AJhhASPAII4iqQp0HWjJrKQkU3ZlqArFQK39ko44atrEekmjPhA759WAYrdEwOyjx7-QciHBrmbusAvz4I3US7I6qzcso3W3Tub_F5tSo0/s1600/6+Albert-Camus.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoS4irZtZBfh0Do_o31TxZbYt_2dOtsg0w0AJhhASPAII4iqQp0HWjJrKQkU3ZlqArFQK39ko44atrEekmjPhA759WAYrdEwOyjx7-QciHBrmbusAvz4I3US7I6qzcso3W3Tub_F5tSo0/s1600/6+Albert-Camus.jpg" height="320" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small; text-align: start;">Ο συγγραφέας του «Καλιγούλα» Αλμπέρ Καμύ</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b>Να σημειώσουμε τέλος ότι οι φωτογραφίες είναι από το
διαδίκτυο αφού το δημοσίευμα δεν συνοδευόταν από καμμια φωτογραφία. </b></i></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
</div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-61326737947083180422015-03-05T00:21:00.000+02:002015-03-05T00:29:36.011+02:00Μια τράπεζα «που τυγχάνει της εμπιστοσύνης των λεμεσιανών» και τους προδίδει…<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguJhpsmVPgNcPttB__W2cD4EJTkzCOjk9L8GpZNU1j5tWobmJz1Nivaa1Dqh59nbyUSlbT2qHEg8Zwv6YCcLHhPf8kevRNRdVWO4wSFCk792aE-whdFwHRSyUPzlvWO-XHfEzwTpskNAA/s1600/1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguJhpsmVPgNcPttB__W2cD4EJTkzCOjk9L8GpZNU1j5tWobmJz1Nivaa1Dqh59nbyUSlbT2qHEg8Zwv6YCcLHhPf8kevRNRdVWO4wSFCk792aE-whdFwHRSyUPzlvWO-XHfEzwTpskNAA/s1600/1.png" height="400" width="276" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-size: x-large;">Έ</span>να σημαδιακό
δημοσίευμα από τον Παρατηρητή ημερομηνίας 22 Απριλίου 1950 θα δούμε στη συνεχεία,
που κάτω από τις σημερινές συνθήκες και μετά από όλα όσα έγιναν στη συνέχεια
μέχρι σήμερα στην έρημη πατρίδα μας, γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον, προκαλώντας
μας ταυτόχρονα συναισθήματα θλίψης και αφήνοντας μια πίκρα …</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> Το εν λόγω δημοσίευμα αφορά στην τότε Λαϊκή Τράπεζα
ΛΕΜΕΣΟΥ, ναι ναι καλά διαβάσατε «Λεμεσού», γιατί από το 1901 μέχρι το 1967 που μετονομάζεται
σε «Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα» και αποφασίζεται να γίνει παγκύπρια και να μεταφερθεί
η έδρα της στη Λευκωσία, τέτοια ήταν και έτσι ονομαζόταν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Το 1901 λοιπόν
μια ομάδα προοδευτικών και ρηξικέλευθων λεμεσιανών επιχειρηματιών, οι Αγαθοκλής
Φραγκούδης, Χριστόδουλος Σώζος, Ιωάννης Κυριακίδης και Νεοκλής Ιωαννίδης με πρώτον διευθυντή του τον μεγαλοεπιχειρηματίαν
Γεώργιο Θ Ρωσσίδη ιδρύουν το «Λαϊκό Ταμιευτήριο
Λεμεσού» <o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrxTcoBw7i_z1FL2qID9jcb1r8WCYHEzTWP2mWEDPCnEQM0x3rJsgTIB8-t1mFE3oMgoZ6RsPotxKVD1abr9nXxoLrp5WQyTbxOInSO_v4vtJ91y31xSYh2l5vM4AiQLPESKJGI_RksjY/s1600/2+%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%A3%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrxTcoBw7i_z1FL2qID9jcb1r8WCYHEzTWP2mWEDPCnEQM0x3rJsgTIB8-t1mFE3oMgoZ6RsPotxKVD1abr9nXxoLrp5WQyTbxOInSO_v4vtJ91y31xSYh2l5vM4AiQLPESKJGI_RksjY/s1600/2+%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%A3%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" height="320" width="190" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: xx-small; text-align: start;"> Ο πρώτος γενικός<br /> διευθυντής του<br /> Λαϊκού Ταμιευτηρίου<br /> Λεμεσού <br />Γεώργιος</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: xx-small; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: xx-small; text-align: start;">Ρωσίδης</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">«Σκοπός
τους η ενθάρρυνση της αποταμίευσης ανάμεσα στο κοινό και ιδιαίτερα τους
εργαζομένους.» Το Ταμιευτήριο στεγαζόταν
αρχικά σ' ένα σπίτι στη Λεμεσό, σύντομα όμως, με την εμπιστοσύνη και την
υποστήριξη του κοινού, άρχισε να δυναμώνει και απέκτησε το δικό του οίκημα στην
οδό Αθηνών. Στα πρώτα 23 χρόνια της λειτουργίας του το Ταμιευτήριο δεχόταν
καταθέσεις από "ένα σελίνι και άνω" και χορηγούσε δάνεια σε τρεχούμενους
λογαριασμούς και γραμμάτια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> Το 1924 μετατρέπεται σε πλήρη τράπεζα σύμφωνα
με τον νέο τότε νόμο Περί Δημόσιων Εταιρειών που είχε θεσπιστεί λίγο νωρίτερα.
Έτσι, εγγράφεται η πρώτη δημόσια εταιρεία στην Κύπρο με την ονομασία «Λαϊκή
Τράπεζα Λεμεσού Λτδ» και φέρει αύξοντα αριθμό 1. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει
πλήρως τη διορατικότητα των μελών του Συμβουλίου. Για πρώτη φορά στην Κύπρο, μετατρέπει
ιδιωτικό ίδρυμα σε δημόσια εταιρεία, προσφέροντας στο κοινό την ευκαιρία να την
κάνει κτήμα του. Το κοινό έχει πλέον την ευκαιρία όχι μόνο να αποταμιεύει και
να καταθέτει, αλλά και να επενδύει σε μετοχές της τράπεζάς του. Η καινοτομία
αυτή δίκαια χαρακτηρίστηκε ως το πρώτο έναυσμα για την ίδρυση του
Χρηματιστηρίου στην Κύπρο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ειρήσθω
εν παρόδω ότι το 1898 δημιουργειται στη Λευκωσια το «αντίπαλο δέος» , το
«Ταμιευτήριο Λευκωσίας» που το 1912 μετονομάζεται σε «Τράπεζα Κύπρου».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ας δούμε
τώρα το δημοσίευμα που αναφέραμε στην αρχή και έχει τίτλο: «Το Τραπεζιτ. Ίδρυμα
που ο λεμεσιανός λαός το περιβάλλει με αληθινήν εμπιστοσύνην». <o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtN_voG15jji0hK49tsExVCfhn1OhAM2_rsWchcp-hvtdtVN5NOjuhe44kxL28kxZ-fYzaBFM7UBNKip5zhLZHDz7F3gjORFJ0CZ-m5NX-lP6KgjCAdiCuiHcmdNhv_aZT5_zGKKTaydo/s1600/3+%CE%A3%CE%91%CE%9B%CE%A0%CE%99%CE%93%CE%9E+5+%CE%94%CE%95%CE%9A+1924.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtN_voG15jji0hK49tsExVCfhn1OhAM2_rsWchcp-hvtdtVN5NOjuhe44kxL28kxZ-fYzaBFM7UBNKip5zhLZHDz7F3gjORFJ0CZ-m5NX-lP6KgjCAdiCuiHcmdNhv_aZT5_zGKKTaydo/s1600/3+%CE%A3%CE%91%CE%9B%CE%A0%CE%99%CE%93%CE%9E+5+%CE%94%CE%95%CE%9A+1924.JPG" height="320" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small;"> «Σάλπιγξ» 1924, </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small;">όταν η Λαϊκή γίνεται</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small;">η πρώτη δημόσια</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small;"> εταιρεία της Κύπρου.<o:p></o:p></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small;"><br /></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">«Αλλαχού
της παρούσης εκδόσεως δημοσιεύομεν τον Ισολογισμόν της Λαϊκής Τραπέζης Λεμεσού του 1949 εις τον οποίον
καθρεπτίζεται με γεγονότα και αριθμούς η θετική και γόνιμη εργασία που επετελέσθη
κατά το παρελθόν έτος από το Λεμεσιανόν αυτό πιστωτικόν ίδρυμα για το οποίον ο
λαός της πόλεως και επαρχίας μας αισθάνεται αληθινήν στοργήν και περιβάλλει με εξαιρετικήν
εμπιστοσύνην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Το
απόγευμα της περ. Τετάρτης ο Πρόεδρος
του κ. Ν. Π, Λανίτης εξέθεσε ενώπιον των μετόχων τα πεπραγμένα, εις τα οποία
διαφαίνεται όχι μόνον η επί στερεών βάσεων διεξαγόμενη εργασία, αλλά και η πατρική από
μέρους της Τραπέζης επιδειχθείσα μέριμνα
κατά τας δυσκόλους ιδίως ημέρας της οικονομικές κρίσεως που πέρασε ο τόπος μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τα
κεφάλαια της Λαϊκής Τραπέζης είναι καθαρώς Κυπριακά, κατά συνέπεια και τα κέρδη
παραμένουν εξ ολοκλήρου εις τον τόπον. Είναι το νερό που αναβλύζει από πηγήν τού
Κυπριακού εδάφους και που τα ευεργετήματα του παραμένουν στο αρδευόμενο δικό
μας έδαφος και ποτέ δεν διαρρέουν εις εκτός της Κύπρου ξένην γην. Το απονεμηθέν
εις τους μετόχους μέρισμα προσήγγισε τα 9%. Η προαγωγή και αλματική ανάπτυξι των
εργασιών της Λαϊκής Τραπέζης οφείλεται βεβαίως στην αυθόρμητη και ακεραίαν ενίσχυσι
που ο εμπορικός μας κόσμος τής παρέχει. Η δημιουργία όμως της ανθηράς και επιζήλου
αυτής κάταστασεως οφείλεται κατά μέγα μέρος και στην σύνεσι και καλήν καθοδήγηοι
του Διοικητικού της Συμβουλίου, όπως και στην εξαίρετη τραπεζιτικήν ικανότητα και
πείραν και τες εκ χαρακτήρος σπάνιες αρετές
τού Διευθυντού της, ως και του λοιπού προσωπικού που η εργατικότης και η
υποδειγματική ευσυνειδησία και η προς το καθήκον αυστηρά προσήλωσί του συνέβαλαν
στο μέγεθος της επιτυχίας.<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_LsaDhpYTtoKOGhEhjahGCvCL13kKFq8NQjbo2jGfzoKjsNnaP2pp4HodwqRot57xwzV2SYovAUbUUfQhTaTPEDiUX4QO-LJ1LdlAtQjUkeoAykjtExyWb7CeHzs0nOOmWDqPEzHpQEs/s1600/4+%CE%9B%CE%91%CE%AA%CE%9A%CE%97.BMP" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_LsaDhpYTtoKOGhEhjahGCvCL13kKFq8NQjbo2jGfzoKjsNnaP2pp4HodwqRot57xwzV2SYovAUbUUfQhTaTPEDiUX4QO-LJ1LdlAtQjUkeoAykjtExyWb7CeHzs0nOOmWDqPEzHpQEs/s1600/4+%CE%9B%CE%91%CE%AA%CE%9A%CE%97.BMP" height="246" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: xx-small; text-align: start;">Το οίκημα της Λαϊκής Λεμεσού στην οδό Αθηνών</span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhofd2jCE8UqMXY7apADkI-UOEv3RGdToNifLDbU9pIbyXh01G68KobufeUpenjGU0Q6I3xq0gmHJcRL7IozTdHrDBBahQVV7BwRbWzhiTUkcoM2sKPj0Qha06gRC8MJTvqu8FLpPu65tU/s1600/5+%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%9D+%CE%A0.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhofd2jCE8UqMXY7apADkI-UOEv3RGdToNifLDbU9pIbyXh01G68KobufeUpenjGU0Q6I3xq0gmHJcRL7IozTdHrDBBahQVV7BwRbWzhiTUkcoM2sKPj0Qha06gRC8MJTvqu8FLpPu65tU/s1600/5+%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%9D+%CE%A0.jpg" height="200" width="148" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> Ο μεγαλοεπιχειρηματίας<br />Νικόλαος Π. Λανίτης</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Η Λαϊκή
Τράπεζα Λεμεσού απεδείχθη πέραν πάσης αμφιβολίας ότι υπήρξε ο στυλοβάτης εις
κρίσιμους περιστάσεις του εμπορίου και της νεαράς μας βιομηχανίας και ο
σταθερός παράγων της προαγωγής και ανυψώσεως της τοπικής εν γένει οικονομίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ο
εμπορικός, ο βιομηχανικός και γενικά ο εργαζόμενος λαός της Λεμεσού αισθάνεται
ευγνωμοσύνην και συμπάθειαν προς την Λαϊκήν Τράπεζαν που στην ύπαρξι και την
κανονικήν της λειτουργίαν γνώρισε τον αληθινό προστάτη των δύσκολων ημερών και
τον ανυστερόβουλο οικονομικόν ενισχυτήν του.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> Αυτή λοιπόν η καθαρά λεμεσιανή τράπεζα, εξήντα
χρόνια μετά ως λευκωσιάτικη πλέον τράπεζα προδίδει την εμπιστοσύνη τους κατά
τον χειρότερο τρόπο…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-54037766299886144962015-02-19T20:49:00.000+02:002015-02-19T21:05:27.660+02:00Το λεμεσιανό καρναβάλι μέσα από το «Γέλιο» του Γιώργου Φασουλιώτη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitARQ72_E-oQT4z3eCsUO90dHJz670QaVMExYvCSaH4ewAuYeccmeTgxEDPdGyY64UnBVTDZmDaaIXK6f1V0kHh-HC0GGZOiDL3nhr015_XbZ4hLeT-MX0C_Nh4_bTnnLrvznrM35Sxz0/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitARQ72_E-oQT4z3eCsUO90dHJz670QaVMExYvCSaH4ewAuYeccmeTgxEDPdGyY64UnBVTDZmDaaIXK6f1V0kHh-HC0GGZOiDL3nhr015_XbZ4hLeT-MX0C_Nh4_bTnnLrvznrM35Sxz0/s1600/1.jpg" height="200" width="161" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Γεώργιος </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Φασουλιώτης,<br /> σκίτσο<br />αυτοπροσωπογραφία</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;"><span style="font-size: x-large;">Φ</span></span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">τάνοντας
στις τελευταίες μέρες και στην κορύφωση του λεμεσιανού καρναβαλιού, μια από μια
άλλη οπτική και διαφορετική πτυχή θα καταθέσουμε σήμερα στην ιστορία του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Το παλιό λεμεσιανό καρναβάλι ήταν κυρίως, πρωτίστως
και από τη φύση του σατιρικό. Στην πτυχή του αυτή συνέβαλλε κατά τη διάρκεια
του και ο εκπαιδευτικός, σκιτσογράφος, ( ανάμεσα σε πολλές άλλες ιδιότητες) Γεώργιος
Φασουλιώτης </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-language: EL;">(1896-1944),</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-language: EL;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-language: EL;">ό</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">που μέσα από τη σατιρική εφημερίδα «Το
Γέλιο» που εξέδιδε ο ίδιος από το 1928 μέχρι
το 1938, (όταν η </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-language: EL;">έκδοση της ανεστάλη
κατόπιν ψηφισθέντος κυβερνητικού νόμου οποίος απαγόρευε στους καθηγητές να
δημοσιογραφούν), σατίριζε τοπικές και διεθνείς κοινωνικές και πολιτικές
καταστάσεις της εποχής, σε μια δύσκολη μάλιστα δεκαετία, αυτής τής δικτατορικής
«παλμεροκρατίας» του 1930, καθώς και επιφανή πρόσωπα της λεμεσιανής κοινωνίας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">Να σημειώσουμε ότι στο «Γέλιο»
συνεργαζόταν επίσης και ο γνωστός ζωγράφος και σκιτσογράφος Βίκτωρας Ιωαννίδης
που μαζί δημιούργησαν και το πρώτο διαφημιστικό γραφείο της Κύπρου, το «Ατελιέ».
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkH1d54C5ijVUdAvOc9ftHQNDFWhRLJQA81pO5z6iTjqSTi0TQfzTxb7Z2D4etNXTUBfqiJA-Cr3M8zMYLJP7TTAURgj6R5Qqti5kXQ4H1rGYVdDSDW91TeG1ZrE8Jt8y7oi7U7jY9AUk/s1600/2++1933.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkH1d54C5ijVUdAvOc9ftHQNDFWhRLJQA81pO5z6iTjqSTi0TQfzTxb7Z2D4etNXTUBfqiJA-Cr3M8zMYLJP7TTAURgj6R5Qqti5kXQ4H1rGYVdDSDW91TeG1ZrE8Jt8y7oi7U7jY9AUk/s1600/2++1933.jpg" height="200" width="167" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Το σκίτσο <br />«σήμα κατατεθέν»<br /> του λεμεσιανού<br /> καρναβαλιού.</span></td></tr>
</tbody></table>
</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">Απολαύστε λοιπόν ένα μικρό δείγμα
από τα σκίτσα αυτά.</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeeOtSKgP57ujxH_fNCzocqkWZPKmF1Y1uIkyXqYs_qaLqitRs9Y51wVAmQlg_9cWGgUmCqITCSznnE6D7Edt2sNGAAuESjKwOy_bF-Uj85DOJqC6IyFsRwH1aA2_TMtjfwvyQujQXwqw/s1600/3+12+%CE%A6%CE%95%CE%92%CE%A1.+1934.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeeOtSKgP57ujxH_fNCzocqkWZPKmF1Y1uIkyXqYs_qaLqitRs9Y51wVAmQlg_9cWGgUmCqITCSznnE6D7Edt2sNGAAuESjKwOy_bF-Uj85DOJqC6IyFsRwH1aA2_TMtjfwvyQujQXwqw/s1600/3+12+%CE%A6%CE%95%CE%92%CE%A1.+1934.JPG" height="231" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; text-align: start;">Με λεζάντα «Τι κρύβει μια γελαστή προσωπίς», Κάτω απο μια γελαστή μασκα κρυβεται ενα θλιμενο προσωπο..</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 60.0pt; text-align: justify;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmEivLW09zCkDx9CpY_c7GkjnhaFPg9yV1KmyUlHkNPPJBN7cQ3AVXvbdl1MiZePfll5P7awmd8KUNAvFEOkTv_jR-9h7fKkKmU6ERSQXslTv3ZMjKe2KHEOqHth4AQrJDbokdcIsgwE8/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmEivLW09zCkDx9CpY_c7GkjnhaFPg9yV1KmyUlHkNPPJBN7cQ3AVXvbdl1MiZePfll5P7awmd8KUNAvFEOkTv_jR-9h7fKkKmU6ERSQXslTv3ZMjKe2KHEOqHth4AQrJDbokdcIsgwE8/s1600/4.jpg" height="400" width="277" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: justify;">Ο τότε δήμαρχος Λεμεσού (1930-1943) Χριστόδουλος Χατζηπαύλου, υπό τύπον ντελάλη, διαφημίζει το λεμεσιανό καρναβάλι στο ολοσέλιδο εξώφυλλο του Γέλιου με τα λόγια:</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: justify;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: justify;">«Εδώ κύριοι! Το αρχαιότερο καρναβάλι της ανατολής, χαρά γλέντι όλα δοκιμασμένα. Πολυετής πείρα! Προσοχή από τας απομιμήσεις.» Χαρακτηριστική είναι η επιγραφή «ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΛΕΜΕΣΟΥ. Έτος ιδρύσεως 1890».</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 60.0pt; text-align: justify;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8K1KWHtB74LjNMxZKTBGo18b0pJAbhze2Uvbn7-pFOmg5YAKamRGokiJbx992akiOlmRWoWU_uKOKlNKNQe_mJqzJpOLOg9Kv-63YqX775LrgKPN_ERM1F1U-Ap6Juut5yAc6JiUHGVw/s1600/5+12+fev+1934.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8K1KWHtB74LjNMxZKTBGo18b0pJAbhze2Uvbn7-pFOmg5YAKamRGokiJbx992akiOlmRWoWU_uKOKlNKNQe_mJqzJpOLOg9Kv-63YqX775LrgKPN_ERM1F1U-Ap6Juut5yAc6JiUHGVw/s1600/5+12+fev+1934.JPG" height="400" width="277" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><u> </u></b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">«Η υποδοχή του καρνάβαλου» του 1934 γίνεται εν μέσω μεγάλης οικονομικής κρίσης από τη βαριά φορολογία και άλλων ανελεύθερων οικονομικών μέτρων της παλμερικής δικτατορίας . Εικονίζονται ως πλήθος επαίτες να τείνουν το χέρι της ελεημοσύνης στον πιερότο καρνάβαλο. Μια σκληρή κοινωνική κριτική με πρόφαση το καρναβάλι…</span></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTOaZKc0bqAmFcE6RB_S6tJ9UZQXi9gnyxfHLTs8SjHmto58eDMQz_syTUNNN0oB2xqU7Wmo_Lbtutep3Qm2nY527fOY56YY1z008cEq3m0QU-9Y0VRCkpLVP9FJsTIFMbhhFbf-CT4sg/s1600/6+12+fev+1934.BMP" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTOaZKc0bqAmFcE6RB_S6tJ9UZQXi9gnyxfHLTs8SjHmto58eDMQz_syTUNNN0oB2xqU7Wmo_Lbtutep3Qm2nY527fOY56YY1z008cEq3m0QU-9Y0VRCkpLVP9FJsTIFMbhhFbf-CT4sg/s1600/6+12+fev+1934.BMP" height="400" width="248" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;">Το βιολογικό και κοινωνικό στερεότυπο «άνδρας- γυναίκα» ανατρέπεται στα καρναβάλια όπου κάτω από τη μάσκα οι άντρες γίνονται γυναίκες και οι γυναίκες άντρες. Αυτό εξάλλου είναι ένα πανάρχαιο έθιμο που πάει μέχρι και τις ιεροτελεστίες της αρχαιότητας. Στην αρχαία Αμαθούντα κατά τις τελετές στα Αφροδίσια άνδρες ντυμένοι γυναίκες αναπαριστούσαν τον τοκετό της Αφροδίτης-Αριάδνης. Το έθιμο αυτό μεταφέρθηκε και μέχρι το σύγχρονο λεμεσιανό καρναβάλι σαν απόδειξη και της καταγωγής του από την αρχαιότητα, όπου μια ομάδα ανδρών ντυμένοι γυναίκες είχαν στη μέση ένα άνδρα ντυμένο γυναίκα-λεχούσα αναπαριστούσαν τη γέννηση του ερωτικού δεσμού της Αριάδνης με τον Θησέα Στα καρναβάλια είναι γνωστές και οι γκάφες που «έτρωγαν» πολλοί άνδρες δανδήδες χορεύοντας και κερνώντας ποτά όλο το βράδυ μασκαρεμένες γυναίκες ελπίζοντας σε ερωτικές περιπέτειες… για να ανακαλύψουν στο τέλος της βραδιάς την πεζή πραγματικότητα! Σ αυτό το πνεύμα λοιπόν είναι και το σκίτσο αυτό με λεζάντα «ποιος είναι ο άνδρας»</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj2fQl2MZOjUtOlXX_TvPpZ9EaMByG8xyhqbBgbJVUAJhwBVz3l5QzVxmGAryzFoVVQKosKPW3nigCcJfXdPMl8fDCaJfoElX0B_Wp7OnxsTxhkL7PgtxaNQMOV8XbcBTRE5HbS8Yr7SM/s1600/7.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj2fQl2MZOjUtOlXX_TvPpZ9EaMByG8xyhqbBgbJVUAJhwBVz3l5QzVxmGAryzFoVVQKosKPW3nigCcJfXdPMl8fDCaJfoElX0B_Wp7OnxsTxhkL7PgtxaNQMOV8XbcBTRE5HbS8Yr7SM/s1600/7.jpg" height="320" width="220" /></a></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: justify;">Παραμονές του Β Παγκόσμιου Πολέμου και
στο πρωτοσέλιδο σκίτσο του Γέλιου με τίτλο «Καρναβάλι Παγκόσμιο 1937» «παρελαύνουν»
τα πρόσωπα της διεθνούς πολιτικής σκηνής, Μπάλτουιν, Φράγκο, Ρούσβελτ, Χίτλερ,
Σαγκ Κάϊ Σεκ, Καμπαλιέρο, Στάλιν, Μπλουμ, Σαγκ Σουέ και βεβαία οι Κεμάλ
Ατατούρκ και Ιωάννης Μεταξάς.</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV4gDeoxPM1D2OTDe1BPURlVZj5_LtcO0_902mZ_zhyRaceVRx-g7SP6idKyYnlw5rnpNalJn994tGHjuudlUdz6l8Ra6UbmacMFDwU67GjUfKMQApL1sfu0yfkDMe1go-xJWEoUkVmfA/s1600/8.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV4gDeoxPM1D2OTDe1BPURlVZj5_LtcO0_902mZ_zhyRaceVRx-g7SP6idKyYnlw5rnpNalJn994tGHjuudlUdz6l8Ra6UbmacMFDwU67GjUfKMQApL1sfu0yfkDMe1go-xJWEoUkVmfA/s1600/8.JPG" height="310" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Σκίτσο του Βίκτωρα Ιωαννίδη με τίτλο «Η
διανόηση χορεύουσα» και λεζάντα «Οι χορεύοντες 100% φίλοι : Φαέθοντας και
Γιάννης Λεύκης». Πρόκειται για τον διανοούμενο δικηγόρο Γιάγκο Ηλιάδη από τους
πρώτους σοσιαλιστές της Κύπρου που όμως στη συνέχεια πέρασε ιδεολογικά, στην
αντίπερα όχθη και δημοσιογραφούσε στις εφημερίδες της Λεμεσού με το ψευδώνυμο
«Φαέθων» και τον διανοούμενο , ποιητή και από τους ιδρυτές του ΚΚ Κύπρου Γιάννη
Λέφκη (με φ όπως ο ίδιος το έγραφε κατά την ψυχαρική ακραία δημοτική), ιδεολογικοί
αντίπαλοι αλλά και φίλοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfKV4cN3G6dWQdVeSRDQj4QJSfk7P8EwNEERbukYKfzIybP48yDATy5v_6ZioUw7etD-OTKzYC5U3bJ1KkhGfj1CAFDbbiT_qhPHcXIFV1zbc1TccWDTHuFu0gp2XpciZKiYRWzNtnLvE/s1600/9++%CE%92%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%96%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A3-%CE%91%CE%A4%CE%91%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9A+%CE%A7%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfKV4cN3G6dWQdVeSRDQj4QJSfk7P8EwNEERbukYKfzIybP48yDATy5v_6ZioUw7etD-OTKzYC5U3bJ1KkhGfj1CAFDbbiT_qhPHcXIFV1zbc1TccWDTHuFu0gp2XpciZKiYRWzNtnLvE/s1600/9++%CE%92%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%96%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A3-%CE%91%CE%A4%CE%91%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9A+%CE%A7%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A3.jpg" height="310" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ντυμένος ελληνοπούλα <br />και ο Κεμάλ Ατατούρκ χανούμισσα <br />χορεύουν μαζί στο λεμεσιανό καρναβάλι.</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikB7H4-twG-QIUAUFG96BecZjcTRlxFqwux3aXnoLOHkwY8layAYpqfjnCwQjuO-aCNGc_tGZpDW1Xwz-TLPHDIcuLllBx1WDTnYWedTxdvE8-HAZZQUo5I1UzJmQnWcXdMjaQsxP2158/s1600/10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikB7H4-twG-QIUAUFG96BecZjcTRlxFqwux3aXnoLOHkwY8layAYpqfjnCwQjuO-aCNGc_tGZpDW1Xwz-TLPHDIcuLllBx1WDTnYWedTxdvE8-HAZZQUo5I1UzJmQnWcXdMjaQsxP2158/s1600/10.jpg" height="176" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;">Και μια διαφήμιση του χορού του Άρη, αφού ο Γιώργος Φασουλιώτης ήταν επιφανές μέλος του σωματείου. Οι χοροί του Άρη άφησαν εποχή για την μεγάλη επιτυχία τους αφού γίνονταν κάθε χρόνο στα κατάμεστα Ριάλτο και το Γιορδαμλή ταυτόχρονα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: start;">
<br /></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-72255577007520036502015-02-11T23:34:00.001+02:002015-02-11T23:34:31.154+02:00ΤΟ 46ον ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;"><span style="font-size: x-large;">Έ</span></span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">να
από τα δυο εκτενή δημοσιεύματα, σε δυο συνεχείς εκδόσεις της εφημερίδας
Παρατηρητής από τον εκδότη της Πάνο Φασουλιώτη είναι το πιο κάτω ημερομηνίας
27 Φεβρουαρίου 1961 μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες τόσο για την ιστορία
του λεμεσιανού καρναβαλιού γενικά όσο και αυτού της χρονιάς εκείνης:<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdidGjcJnY7j2lv0gYOZNy7g44t889aaBQux-AlvTyRHPtLFXPH7uI4SFOdRQ5zxjZtgktIGRVM0T0prvc6R83ZLw15g75fKiisV8zhj5Qi2RY-miNSIq_KUzdgxlX_kJ_ItWmvQpH4IQ/s1600/1+%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%99%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%9F%CE%A3+-%CE%9C%CE%A9%CE%9C%CE%9F%CE%A3.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdidGjcJnY7j2lv0gYOZNy7g44t889aaBQux-AlvTyRHPtLFXPH7uI4SFOdRQ5zxjZtgktIGRVM0T0prvc6R83ZLw15g75fKiisV8zhj5Qi2RY-miNSIq_KUzdgxlX_kJ_ItWmvQpH4IQ/s1600/1+%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%99%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%9F%CE%A3+-%CE%9C%CE%A9%CE%9C%CE%9F%CE%A3.bmp" height="320" width="215" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><b>Γιάγκος Λανίτης</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">«Το
Καρναβάλια γιορτάζονταν, ως και άλλοτε εγγράψαμεν, εις Λεμεσόν και επί
Τουρκοκρατίας, Διάφορες οικογένειες και άτομα συνήθιζαν να επισκέπτονται
συγγενικά σπίτια μεταμφιεσμένοι κατά τα
βράδια. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Αργότερα,
τα πρώτα μετά την Αγγλικήν κατοχήν
χρόνια , μεταμφιεσμένα παιδιά, μαθηταί ιδίως, προήλαυναν τες δυό Κυριακές από ωρισμένους
δρόμους της πόλεως. Τα βράδια. ομάδες μικρών και μεγάλων μεταμφιεσμένων,
συνέχιζαν το παληό έθιμον των επισκέψεων
εις συγγενικά και φιλικά σπίτια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Το
γνωστό ιστορικό τών Καρναβαλιών πρόσωπο ο μ. Γιάγκος Λανίτης έδιδε, με τες
μεταμφιέσεις του και τες έξυπνες γεμάτες χιούμορ επινοήσεις του ρυθμόν και
ζωηρότητα σε καρναβαλίστικες εκδηλώσεις. Αργότερα και προτού αρχίσουν οι διοργανώσεις
χορών εις τα θέατρα, τα δυο σπίτια της οδού Σαριπόλου, Μπόνη και Παπίδη
άνοιγαν καθ’ όλον σχεδόν το δεκαπενθήμερον τα σπίτια των για να δεχθούν τα μεταμφιεσμένα
φιλικά των πρόσωπα που σε ευχάριστα
χαρμόσυνο περιβάλλον διασκέδαζαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μετά
και προτού αρχίσουν οι συγκεντρώσεις των θεάτρων, είχε καταρτισθεί μια επιτροπή από
μέλη της λέσχης «Ένωσις» που επωνυμήΘη «Κομιτάτον Καρνάβαλου» και που διοργάνωσε επί
προγραμματισμένης γραμμής, με απονομήν βραβείων τες παρελάσεις κατά τες δύο
Κυριακές.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ3CBI9Hysc8hSSBcX51kPXBVZ1e26tvBPyo8TpsoOYYQ8ELIA88Qyct2BlD5tzmBfThf9-bRGL1oF7TxtKArKr27W47EtnbZsKfH_aY3ntz1G6IURq8qDouUftJkhbI49XuGKSjbVOcA/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ3CBI9Hysc8hSSBcX51kPXBVZ1e26tvBPyo8TpsoOYYQ8ELIA88Qyct2BlD5tzmBfThf9-bRGL1oF7TxtKArKr27W47EtnbZsKfH_aY3ntz1G6IURq8qDouUftJkhbI49XuGKSjbVOcA/s1600/2.jpg" height="302" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><b><i>«Οι τέσσαρες Διασκέψεως Κορυφής», <br />του καλλιτέχνη Ρασήτ.</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Παλαιότερα
ακόμη, παρελάσεις με άρματα και συμβολικές παραστάσεις εγίνοντο την τελευταίαν
Κυριακήν από ατομικήν πρωτοβουλίαν διαφόρων. Μια τέτοια εμφάνισις ήταν, όπως
και άλλοτε εγράψαμεν από των στηλών αυτών, η αναπαράστασις της αποβιβάσεως εις
Κρήτην τού Πρίγκιπος Γεωργίου της Ελλάδος, πρώτου Αρμοστού της αυτονομηθείσης
μεγαλονήσου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Οι
συμμετασχόντες ήταν νέοι τής εποχής
εκείνης καταλλήλως μεταμφιεσμένοι επί
ενός βουδάμαξου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Αν λοιπόν πάρουμε την χρονολογικήν σειράν τών Φεστιβάλ Καρναβάλου στην Λεμεσόν, το
εφετεινό θα έπρεπε νάταν το 61<sup>ον</sup> , αλλ' αφαιρούμε τα χρόνια των
πολεμικών περιόδων των δύο Παγκοσμίων και
της Εοκικής και δίδουμε σ’ αυτό τον αριθμό 46.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Το
τελευταίο λοιπόν, 46ον, ήταν το εξ’ όλων ανώτερο. Γιορτάστηκε πράγματι με
εξαιρετικήν λαμπρότηταν, υποδειγματικήν,
χάρις εις τα αστυνομικά μέτρα, τάξι και ευπρέπειαν.</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOh7tvviXpiKj6DASVbHfleVTohc0zlriqLWP1JbxFBT-cS6QXY-Ye7bV6PBYS43Dtda7fhOcpYPIo61I2lCBca0tF9r9wMU8EojbdtUR0CLKLcsbU1LttU2Kd031xZ3POEiGjqcTS4fo/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOh7tvviXpiKj6DASVbHfleVTohc0zlriqLWP1JbxFBT-cS6QXY-Ye7bV6PBYS43Dtda7fhOcpYPIo61I2lCBca0tF9r9wMU8EojbdtUR0CLKLcsbU1LttU2Kd031xZ3POEiGjqcTS4fo/s1600/3.jpg" height="272" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><b><i>«Δαυίδ και Γολιάθ»</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μ’
όλον που καθ’ όλην σχεδόν την εβδομάδα ο καιρός ήταν βροχερός και ψυχρός, όλα τα κέντρα, πλην των κινηματοθεάτρων, το «Κύμα», το ξενοδοχείον «Κούριον»,
τα δυό Κλάπς, γέμιζαν με μεταμφιεσμένους και μη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η
υπέροχη ομάδα Κανταδόρων έδιδε με τα τραγούδια και τα έγχορδα όργανα ρυθμόν
ζωηρότητος και κεφιού όπου εμφανιζόταν. Την τελευταίαν Κυριακήν η παρέλασις
ήτο επιτυχεστάτη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τα
διάφορα άρματα του Δημαρχείου θαυμάσια εις εμφάνισι και με γούστο και καλαισθησία
καμωμένα ενεφάνιζαν το πνεύμα του
Καρναβάλου. Εκτελεστή ς ήτο ο δεξιοτέχνης υπάλληλος του Δημαρχείου κ. Μέλιος Ανδρέου. Τα εν λόγω
άρματα ως και τα διαφημιστικά τοιαύτα ετέθησαν εκτός βραβεύσεως. Μια από μέρους
της διευθυνούσης το Φεστιβάλ Επιτροπής, της οποίας προΐστατο ο μηχανικός του
Δήμου κ. Χριστάκης Δρουσιώτης, δήλωσις διασαφήνιζε
το γεγονός της απονομής του εκ 55 λιρών
πρώτου βραβείου, εις το άρμα εκείνο
που το θέμα θάταν εις το πνεύμα των
καρναβαλιών. Κανένα όμως εκ των συμμετεχόντων δεν εκπληρούσε τον όρον αυτόν κι
έτσι πρώτον δεν δόθηκε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Το
Βον βραβείον εκ λιρών 50 δόθηκε στο άρμα που παρίστανε τον μυθολογικό θρύλο «Περσέας και Ανδρομέδα»<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGLXsOKBGyeO1J0y7eL3O4XmDAv6XDfDgEDswHW-_qHswyyBfyuuAzcyMjDwRsPndxTItLAPukV13ytEneOstl8qNgnJSk4wYl9n57-KaL0NDcOxgCyD038i7OICMfJnxpk3pBi3JFF1k/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGLXsOKBGyeO1J0y7eL3O4XmDAv6XDfDgEDswHW-_qHswyyBfyuuAzcyMjDwRsPndxTItLAPukV13ytEneOstl8qNgnJSk4wYl9n57-KaL0NDcOxgCyD038i7OICMfJnxpk3pBi3JFF1k/s1600/4.jpg" height="262" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><b><i>«Πώς ζουν στην Αραβία»</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Γον εκ 40 λιρών βραβεύτηκε η παράστασις με θέμα
«Οι τέσσαρες Διασκέψεως Κορυφής», του καλλιτέχνη Ρασήτ. Το Δον εκ 30
λιρών στο άρμα «Πως ζουν στην Αραβία» του κ. Β. Νικολάου. Το Ε' βραβείον εξ 20
λιρών εις το άρμα «Δαυίδ και Γολιάθ» τού
γνωστού ερασιτέχνη ζωγράφου κ. Παναγιώτη
Κυπριανού. Ήταν μια πολύ επιτυχής εις εμφάνισι και εκτέλεσι αναπαράστασι μιας βιβλικής εικόνας, μ' έναν πανύψηλον
Γολιάθ κ' έναν μικρόσωμο Δαυίδ και το Στ' εκ λιρών 15 εις το άρμα ο
«Τιμάριθμος» κ. Τάκη Κολλά. Εκτός της
ομάδος των Κανταδόρων τού κ. Φανάρι, που απετελείτο από εκλεκτούς νέους
τραγουδιστές τής Λεμεσού ιδιαιτέραν εντύπωσιν
έκαμε εις τον κόσμον και η ομάδα τών </span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">L</span></b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">(μαθητευομένων)<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSnONU6IclZ0h4oRhXJ4K2xwyRcJB5iuJZomoD3pvgR_5py4iczOV5CL0RYrv8zOCZZf4Cy7I01v2LtyElONyy9fuD_onSIHdTuapccZ6mV90OuWPLtvZzk_EdRJm7ZSBj8-siOwa6lZ0/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSnONU6IclZ0h4oRhXJ4K2xwyRcJB5iuJZomoD3pvgR_5py4iczOV5CL0RYrv8zOCZZf4Cy7I01v2LtyElONyy9fuD_onSIHdTuapccZ6mV90OuWPLtvZzk_EdRJm7ZSBj8-siOwa6lZ0/s1600/5.jpg" height="299" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">«η ομάδα τών </span><span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: small; text-align: start;"><span lang="EN-US" style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;">L</span></span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">»</span></i></b></td></tr>
</tbody></table>
που απετελείτο από παιδάκια μαθητάκια του δημοτικού των 13, 14 έως 15 ετών,
Όλοι έπαιζαν μαντολίνα και κιθάρες. Της ομάδας αυτής ηγούντο τα δυο μικρά παιδάκια τού συμπολίτη μας Γιωργαλέττου, γνωστού από παληές εμφανίσεις και επιτυχείς
συμμετοχές του με ομάδα τραγουδιστών εις τα Καρναβάλια και ο οποίος φέτος δεν
έλαβε μέρος ο ίδιος και η ομάδα του, άλλα
με δικήν του πρωτοβουλίαν και ακαπαπόνητην εργασίαν διοργάνωσε και δίδαξε την άνω ομάδα τών μικρών
αγοριών, που ήρεσε τόσον πολύ και κατεχειροκροτήθη
με ενθουσιασμόν κι’ επευφημήθη τόσον για τα όργανα που έπαιξαν όσο και τα σε τριφωνίαν τραγούδια
των.Εις την παρέλασι της Κυριακής συμετέσχε και η φιλαρμονική των Συντεχνιών,
που τα μέλη της ήταν μεταμφιεσμένα σε πιερόττους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η
Φιλαρμονική του Δήμου, που αποτελείται από νεαρούς των 15 έως 22 ετών κατεγοήτευσε
και ενθουσίασε με την ωραία εμφάνισι και εκτέλεσι των κοματιών που έπαιξε καθ’
όλην την διαδρομήν. Το πρωί της Κυριακής εις τον μώλον επαιάνιζε η φιλαρμονική τού
Αγγλικού Στρατού.»<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5Bln6yFgdsQ0fwnz4WTAuna9VFOqMGQndKM4JClL2E31LI67iGcSammRzQHsO2yyAwGYrqzqLtVdfqfDpKu8ZyPzTzjFPWsJB4oTRWvS8tc41YXEaPu7Qvo_nmgruPMK2oFyBoahyphenhyphenwIg/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5Bln6yFgdsQ0fwnz4WTAuna9VFOqMGQndKM4JClL2E31LI67iGcSammRzQHsO2yyAwGYrqzqLtVdfqfDpKu8ZyPzTzjFPWsJB4oTRWvS8tc41YXEaPu7Qvo_nmgruPMK2oFyBoahyphenhyphenwIg/s1600/6.jpg" height="400" width="386" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> <b><i>Η Φιλαρμονική του Δήμου</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfld4p-ATr53ZdTLRejPRBlItpe48MG0xPOYmHtKmSOfGnS8cpzfRAtqpRwbZppZvBJ39aGF52S_vl0a2w1Te_WwpgwQNuwml28N2H4ZA3UrjthZAbG4uzBaSGRBgL5OInbcNKlRvv1pU/s1600/7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfld4p-ATr53ZdTLRejPRBlItpe48MG0xPOYmHtKmSOfGnS8cpzfRAtqpRwbZppZvBJ39aGF52S_vl0a2w1Te_WwpgwQNuwml28N2H4ZA3UrjthZAbG4uzBaSGRBgL5OInbcNKlRvv1pU/s1600/7.jpg" height="367" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><b><i> «η φιλαρμονική των Συντεχνιών, <br />που τα μέλη της ήταν μεταμφιεσμένα <br />σε πιερόττους»</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-4290267065602916592015-02-05T02:21:00.003+02:002015-02-05T02:21:58.181+02:00«Γιατί όχι πρωτεύουσα η Λεμεσός»<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;"><span style="font-size: x-large;"> Τ</span></span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ο ότι η
Λεμεσός είναι σήμερα μια όμορφη πόλη, και κατ εμάς τους λεμεσιανούς η ομορφότερη
της Κύπρου, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Πολλοί μάλιστα την αποκαλούν σαν μια
από τις ομορφότερες της Μεσογείου. Την παραδοχή της ομορφιάς της και της ποιότητας
ζωής της την ομολογούν πλέον και οι διαχρονικοί «αντίπαλοι», της οι πρωτευουσιάνοι.
Ουκ ολίγοι είναι πλέον (και που αυξάνονται μέρα με τη μέρα) εκείνοι που καταφεύγουν συχνά εδώ, τη μέρα για
μια θαλασσινή ανάσα στις όμορφες ακρογιαλιές της αλλά και τις νύχτες για έξοδο
και νυχτερινή ζωή. Στα μπαράκια της Σαριπόλου, στη Μαρίνα, στα κεντράκια του κάστρου ή στα πολυτελή
ξενοδοχεία και εστιατόρια της, καταφεύγουν
από όλες τις πόλεις κύπριοι κάθε ηλικίας σε διασκέδαση για όλα τα γούστα
και βαλάντια. <o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiExf-S7s2VGYhFA_ISrU9dYErBN7r2obeOyO5MuZ-WbeQQxItSRR2RmYJsqakj761aLOiQqN4OoxRtM6wVw3Rcci4XRQRYjUKgNDfp4B6bdNOQlMM0npEtPZnhX27-5gchj1ONNAbfGjM/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiExf-S7s2VGYhFA_ISrU9dYErBN7r2obeOyO5MuZ-WbeQQxItSRR2RmYJsqakj761aLOiQqN4OoxRtM6wVw3Rcci4XRQRYjUKgNDfp4B6bdNOQlMM0npEtPZnhX27-5gchj1ONNAbfGjM/s1600/1.jpg" height="200" width="171" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;"> Γκαμπριέλε Ντ Ανούτσιο<o:p></o:p></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;"><br /></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">Σήμερα
άλλοι κρυφά και άλλοι φανερά λένε ότι η Λεμεσός θα έπρεπε να είναι η πρωτεύουσα
της Κύπρου για πολλούς και διάφορους βάσιμους λόγους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Το
θέμα όμως αυτό δεν είναι καινούργιο. Από τη πρώτη κιόλας μέρα της άφιξης των άγγλων
στην Κύπρο, το 1878, και την απόφαση τους να εγκαταστήσουν την διοικητική τους έδρα
στη Λευκωσία και όχι τη Λάρνακα, που ήταν τότε η πιο αναπτυγμένη σε πολλούς τομείς
πόλη, οι λεμεσιανοί δεν έπαψαν να πιστεύουν ότι οι άγγλοι τη Λεμεσό έπρεπε να έχουν
για πρωτεύουσα . Ιδίως κατά της πρώτες δεκαετίες του 20<sup>ου</sup> αιώνα που
η Λεμεσός εξελίσσεται στην πιο δυναμική και προοδευτική πόλη της Κύπρου σε κάθε
τομέα. Οικονομικό, εμπορικό, βιομηχανικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, καλλιτεχνικό
και άλλους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Το
θέμα αυτό εντοπίσαμε να επανέρχεται και πάλι το 1947 μέσα από ένα δημοσίευμα
της εφημερίδος Παρατηρητής ημερομηνίας 15 Μαρτίου της χρονιάς εκείνης, που
λέει:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">«
Ο Αρχιτέκτων κ. Τσαγκαρίδης εισηγείται όπως εγκαταλειφθή η σημερινή Λευκωσία
και κτισθή νέα πρωτεύουσα εις το
χωρίον Κοκκινοτριμυθιά. Μα προκειμένου να κτισθή νέα πρωτεύουσα δεν βλέπω για
ποιον λόγον η Κυβέρνησι να τριγυρνά για την ανοικοδόμησι της γύρω στην Λευκωσίαν και να μην μεταφέρει την
έδραν της και κάμη νεαν πρωτεύουσαν στην καλυτέραν επαρχίαν της Αυτοκρατορίας την Λεμεσό.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdAyk5eHJhUjhCsI1AstsCdPMuMtaHF0Z_tzGFUXhH-PeN9D7wp-YOWasXVPc8DSx8xXzzY0RUC2OhNs-1CNiLBvHQhahT1R1tz_yVwGd36apFvOuysn1gdgeAs_OdOvaBpAs1NGXD18/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdAyk5eHJhUjhCsI1AstsCdPMuMtaHF0Z_tzGFUXhH-PeN9D7wp-YOWasXVPc8DSx8xXzzY0RUC2OhNs-1CNiLBvHQhahT1R1tz_yVwGd36apFvOuysn1gdgeAs_OdOvaBpAs1NGXD18/s1600/2.jpg" height="210" width="320" /></a></div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiToCVv8ZsblsIuJeg8x1N4uy02MoKcmDWfKFpWqRdlCDgk7Pj0xJaEvCF8x4iVH7CqteUukgF3QCFD_Ve2NHzD_ubCkgwfR5z1iHtAYeiDRIlWYKvTJVLBR6V6vGiT1UweXn37zgabbvQ/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiToCVv8ZsblsIuJeg8x1N4uy02MoKcmDWfKFpWqRdlCDgk7Pj0xJaEvCF8x4iVH7CqteUukgF3QCFD_Ve2NHzD_ubCkgwfR5z1iHtAYeiDRIlWYKvTJVLBR6V6vGiT1UweXn37zgabbvQ/s1600/3.jpg" height="204" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">« Είναι η τοποθεσία με την <br />υπεροχωτέραν, ως είπεν και ο <br />μέγας της Ιταλίας ποιητής <br />Ντανούτσιο,</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">θέαν</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">του κόσμου.»</span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η
αρχομένη από την λεωφόρον με επέκτασιν
προς τα Πολεμίδια , που βρίσκεται το στρατοπεδον, τοποθεσία, είναι ο πιο ιδεώδης για τέτοιον σκοπόν τόπος. Είναι η τοποθεσία με
την υπεροχωτέραν, ως είπεν και ο μέγας της Ιταλίας ποιητής Ντανούτσιο, θέαν του κόσμου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Με
την εγκατάλειψι της Λευκωσίας, η Κυβέρνησις δεν έχει, από οικονομικής
τουλάχιστον απόψεως, να χάση απολύτως τίποτα. Το μόνο δημιουργηθέν από της
κατοχής εκεί αξιόλογον έργον είναι το Κυβερνείον το οποίον
μπορεί κάλλιστα να πωληθή, εις μεγαλυτέραν
απ ό,τι εκόστισεν τιμήν δια να χρησιμοποιηθή
ως ξενοδοχείον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Όσον
για το τοπογραφικόν ζήτημα, που η πρωτεύουσα, αν δεν υπάρχουν ιστορικοί λόγοι,
πρέπει να βρίσκεται στο κέντρον ει
δυνατόν της χώρας, στην σημερινήν εποχή δεν δικαιολογείται μια τέτοια άποψι,
γιατί αυτό γινόταν στην αρχαία εποχή για
αμυντικούς λόγους και γιατί η συγκοινωνία διεξάγετε με γαϊδούρια και πεζή. Τώρα
οι αποστάσεις με τα συγκοινωνιακά και τηλεφωνικά μέσα που διαθέτουμε είναι όλες
σχεδόν οι ίδιες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;">Νομίζουμε ότι το ζήτημα αυτό πρεπει
να τύχη της σοβαράς προσοχής και μελετης της Κυβερνήσεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;">Η μετατροπή της Λεμεσού σε πρωτεύουσα
είναι για πολλούς λόγους αναγκαιότητα,
απολύτως δε για κανένα να παραμείνη η Λευκωσία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η
Λεμεσός είναι η πλουσιωτέρα υφ΄ όλας τας απόψεις, επαρχία της νήσου. Δι αυτής διεξάγεται
ολόκληρον σχεδόν το εξαγωγικόν της Κύπρου εμπόριον και σ
αυτήν βρίσκονται συγκεντρωμένες οι
περισσότερες και σημαντικότερες
βιομηχανίες του τόπου. Η Λεμεσός
θ αποκτήσει, με την μετατροπή της αλυκής , ένα από τα υπεροχώτερα
λιμάνια της Μεσογείου και θα καταστή με τας δασώδεις εκτάσεις της, τα πολύ
πλησίον κείμενα δενδροφυτευμένα βουνά , το εξαίρετο κλίμα, τα ασύγκριτα της
θέρετρα, και τες φυσικές της εν γένει καλλονές
ένα παγκοσμίου φήμης τουριστικόν κέντρον, αληθινή νύμφη της μεσογείου.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlJzgRaUZlEa-bTljt88Ez9_iPzI7yZwOhU_nfnq9JZOpp24jYMOigCJ8wMwZvA3sXe3yvigM2qS3BUYNXL7jw4jxbw4z2VLYwO3jqQPB-jdZHv-8kaorCj4lAE2C8HRp27J8huyZqPSg/s1600/4A.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlJzgRaUZlEa-bTljt88Ez9_iPzI7yZwOhU_nfnq9JZOpp24jYMOigCJ8wMwZvA3sXe3yvigM2qS3BUYNXL7jw4jxbw4z2VLYwO3jqQPB-jdZHv-8kaorCj4lAE2C8HRp27J8huyZqPSg/s1600/4A.jpg" height="244" width="320" /></a></div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwqDH6Gc6BVpnqDFJt029IYkIfotRPom6F1wCl6E01zZk0qC4Zb6r5ErvGR2HMzkZ8QuCnT5a9JecksdR-6ruOf3W-ipzFJ6GSUvDCN1wFe9OYTF0py8xf-dGLyGUWR0u0Ur4t2tpnqYw/s1600/4B.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwqDH6Gc6BVpnqDFJt029IYkIfotRPom6F1wCl6E01zZk0qC4Zb6r5ErvGR2HMzkZ8QuCnT5a9JecksdR-6ruOf3W-ipzFJ6GSUvDCN1wFe9OYTF0py8xf-dGLyGUWR0u0Ur4t2tpnqYw/s1600/4B.jpg" height="204" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> «Δι αυτής διεξάγεται <br />ολόκληρον σχεδόν το <br />εξαγωγικόν της Κύπρου εμπόριον»</span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μόνον αν η Λεμεσός μεταβληθή σε πρωτεύουσα, θα
μπορέση η Κυβέρνησι πραγματικά να προαγάγη και φέρη εις πέρας το
μεγαλεπήβολο σχέδιον της για την
ευημερία και ανύψωσι της νήσου.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Δεν
ξέρουμε με ποια αφορμή και για ποιους λόγους ο αρχιτέκτονας Οδυσσέας Τσαγγαρίδης, (
1906-1974, πολιτικός και εκδότης της
εφημερίδας «Κυπριακή», διατέλεσε και
δημοτικός σύμβουλος Λευκωσίας), εισηγείται μεταφορά της πρωτεύουσας από τη
Λευκωσία και ανέγερση καινούργιας (!), ούτε
και αν έκανε κάποιες τέτοιες σκέψεις η αποικιοκρατική κυβέρνηση. Όμως μέσα σε άκρως
λεμεσιανό πνεύμα, το δημοσίευμα τού Παρατηρητή (κατά πάσα πιθανότητα από τον εκδότη του Πάνο
Φασουλιώτη), δράττεται της μόνιμης και
διαχρονικής επιθυμίας των λεμεσιανών και
γίνεται η εισήγηση να γίνει στη Λεμεσό
προβάλλοντας μάλιστα πολλά βάσιμα και λογικά επιχειρήματα . Ίσως λίγο υπερβολικά
ο σε ορισμένα σημεία που εντούτοις δεν απέχουν και πολύ από την τότε αλλά και σημερινή πραγματικότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ενδιαφέρουσα
είναι επίσης η πληροφορία που μας δίνει για τους χαρακτηρισμούς που έκανε ο διάσημος,
παγκόσμιας φήμης, ιταλός μυθιστοριογράφος,
ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Γκαμπριέλε Ντ Ανούτσιο ( 1883-1938) για τη θέα
από τα Πολεμίδια. Δεν ξέρουμε πότε και υπό ποιες συνθήκες το είπε -αν το είπε- διότι
μπορεί να είναι και… παραληρηματικό εφεύρημα του Πάνου Φασουλιώτη, μέσα στην δημοσιογραφική
αδεία, υπερβολή του! Αγνοούμε αν ήρθε ποτέ στην Κύπρο και άρα αν το είπε με
αυτή την ευκαιρία. Κάτι που χρήζει διερεύνησης. Εκείνο που ξέρουμε από ένα παλαιότερο
δημοσίευμα σε εφημερίδα της Λεμεσού που κατέχουμε
στο αρχείο μας, είναι ότι ο διάσημος ιταλός σκόπευε να γράψει ένα μυθιστόρημα
με τίτλο «Το ρόδο της Κύπρου», κάτι όμως
που δεν έγινε ποτέ ίσως γιατί τον πρόλαβε
ο θάνατος.<br clear="all" />
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMAoLR0F_AMOzK1Wdb2QFC-5Y3XavDiWAQCRX2VU9KkKqIA409JKiJma-dIz-ZnU2SqtAY-yxSFYogH0ieoB3kOeRLCUIPJ24TF4wKaB3TCum3PEdrrJxP3fJOPZL-yAPvCDZ8TdbyMQk/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMAoLR0F_AMOzK1Wdb2QFC-5Y3XavDiWAQCRX2VU9KkKqIA409JKiJma-dIz-ZnU2SqtAY-yxSFYogH0ieoB3kOeRLCUIPJ24TF4wKaB3TCum3PEdrrJxP3fJOPZL-yAPvCDZ8TdbyMQk/s1600/5.jpg" height="232" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">«Το μόνο δημιουργηθέν από της κατοχής <br />εκεί αξιόλογον έργον είναι το Κυβερνείον"</span></td></tr>
</tbody></table>
</span></span></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkGQMbIc3MS6U6tK7UlYrQjBj-cv2jrrWlS2tPoFjyBMlMBBPNoaqVg2QeOnCO7GxsPxnZZjPMKthd3nQVsg9v9i3BPJMfud8ZZNzFhBAnir0SndsyriAqNyASiWSkTQViVYFYKNHZZjE/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkGQMbIc3MS6U6tK7UlYrQjBj-cv2jrrWlS2tPoFjyBMlMBBPNoaqVg2QeOnCO7GxsPxnZZjPMKthd3nQVsg9v9i3BPJMfud8ZZNzFhBAnir0SndsyriAqNyASiWSkTQViVYFYKNHZZjE/s1600/6.jpg" height="376" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> «τα ασύγκριτα της θέρετρα, και τες φυσικές της εν γένει καλλονές»… </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-55269618099745203402015-01-15T15:55:00.002+02:002015-01-15T15:55:33.796+02:00Γυναικείες διαχρονικές ... «ψυχώσεις» <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifSBpnP8XFY6t3FmCUiXagJrC2xUXGdqPmWpa1_JCyzAwO5O_rhgImUxw5arzI44EkfgUADAN-ShWjeVu0nC9cPfbLjzMsc8Xk6_C7gA1r2J5cexbOzxNF38yUFLx5VmW_ySVgaU_prPM/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifSBpnP8XFY6t3FmCUiXagJrC2xUXGdqPmWpa1_JCyzAwO5O_rhgImUxw5arzI44EkfgUADAN-ShWjeVu0nC9cPfbLjzMsc8Xk6_C7gA1r2J5cexbOzxNF38yUFLx5VmW_ySVgaU_prPM/s1600/1.jpg" height="160" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Γυμναζόμενες νέες στη δεκαετία</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> του 30</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> ( φωτογραφία αρχείου)<o:p></o:p></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"><br /></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<h1>
<span style="font-weight: normal;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Πέρασαν οι γιορτές
και «καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, το θέμα είναι τώρα τι λες»</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">που λέει και ο ποιητής, και όλοι, μα πιο
ιδιαίτερα το «ωραίο φύλο», κάνει τον απολογισμό του σε γραμμάρια και πόντους!</span></span></h1>
<h1>
<span style="font-weight: normal;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Η επιθυμία βέβαια κάθε γυναίκας όλων των
αιώνων και όλων των εποχών ήταν</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">να είναι
ωραία, να αρέσει και να ελκύει το ανδρικό φύλο, παρόλο που ως γνωστόν οι
αισθητικές αντιλήψεις κάθε εποχής ποικίλλουν, προσαρμοζόμενα</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">συγχρόνως προς αυτές και τα πρότυπα της
γυναικείας ομορφιάς. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα τα ωραία παχουλά γυμνά
«αφράτα» γυναικεία</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">πρότυπα των
αναγεννησιακών ζωγράφων και ιδιαίτερα του Τιτσιάνου, του Μποτιτσέλλι και άλλων
μεγάλων καλλιτεχνών.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwXgGxVLtIAIHljxLGZ1VMWTKSs-_0qd5xicQKdpNBEziK8BEnSQrJls7msgS42Xb8hVRYjuhXGKFqZDSJT3oFYoE-8WenXbCgNDbjvJ7KOm7KvzA52pWx__tbtZYLah2xr2lUxsc-OS4/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwXgGxVLtIAIHljxLGZ1VMWTKSs-_0qd5xicQKdpNBEziK8BEnSQrJls7msgS42Xb8hVRYjuhXGKFqZDSJT3oFYoE-8WenXbCgNDbjvJ7KOm7KvzA52pWx__tbtZYLah2xr2lUxsc-OS4/s1600/2.jpg" height="200" width="146" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt; text-align: start;">Η πρώτη γυναίκα αθλήτρια <br />της Κύπρου και της Ελλάδας,<br /> από τη δεκαετία του ’20, <br />η λεμεσιανή<br /> Δομνίτσα</span><span style="font-size: 12pt; text-align: start;"> </span><span style="font-size: 12pt; text-align: start;">Λανίτου</span></td></tr>
</tbody></table>
</span></span></h1>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αυτό όμως που
συμβαίνει σήμερα φαίνεται πως ανάγεται στη σφαίρα της «ομαδικής διαχρονικής ψύχωσης».
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Στα διάφορα
γυμναστήρια που ξεφύτρωσαν (μαζί με τα «μπετάδικα») σε κάθε γωνιά της πόλης σαν
μανιτάρια, συνωθούνται μέρα νύχτα δεκάδες εκατοντάδες γυναίκες πληρώνοντας όσα
όσα τον υποσχόμενο παράδεισο της απώλειας σημαντικού βάρους μέσα σε λίγες μέρες
με κάθε είδους «επαναστατικές» εφευρέσεις και νέες μεθόδους γυμναστικής τύπου «πιλάτες», «ζούμπα» και άλλες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Κι όμως, όπως συχνά
επαναλαμβάνουμε από αυτή εδώ την στήλη, τίποτα δεν είναι καινούργιο σ’ αυτή την
πόλη. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ανά τις δεκαετίες. Μια παρόμοια «ψύχωση»
(τηρουμένων πάντα των χρονικών αναλογιών) κατέλαβε φαίνεται τις λεμεσιανές
γιαγιάδες μας και στις αρχές της δεκαετίας του ’30.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYORTbFh1YUOV-JOkG_31D4ZFRnXys-RQLEFejolLSPy-fEbs1db6fZpw2axJe9BTShVJInKQrzvcxaGhfNAIh7mWAFocpEqsfLKdxx1yf8_XCoqK5JSBikz2Gw6WqWGsAzypBDE_0wVk/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYORTbFh1YUOV-JOkG_31D4ZFRnXys-RQLEFejolLSPy-fEbs1db6fZpw2axJe9BTShVJInKQrzvcxaGhfNAIh7mWAFocpEqsfLKdxx1yf8_XCoqK5JSBikz2Gw6WqWGsAzypBDE_0wVk/s1600/3.jpg" height="200" width="131" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; text-align: start;">Λεμεσιανή νέα<br /> της Γυμναστικής Ακαδημίας <br />Λεμεσού 1935 <br />(Αρχείο Λούη Περεντού)</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Που πολύ
παραστατικά την περιγράφει ανάμεσα σε άλλα δρώμενα στην πόλη την εποχή εκείνη,
ο παλαιός και καλός λεμεσιανός δημοσιογράφος, αείμνηστος Γεώργιος Τέμπλαρ στην
τακτική του στήλη με τίτλο «Στα πεταχτά» στην εφημερίδα «Αλήθεια» της 29<sup>ης</sup>
Μαίου 1931» που μας λέει ανάμεσα σε άλλα ενδιαφέροντα αλλά και ευτράπελα καμιά
φορά:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">«Πρωτοφανής η
αθλητική ζωή και κίνησις κάθε δείλη στο γυμναστήριο. Το οποίο γεμίζει από
αθλητάς ,αθλητρίας και φιλάθλους. Οι θηλυκοί αθληταί δεν υστερούν των
αρσενικών. Τους βλέπεις , αυτούς τους διαβολοθήλυκους, να μπήγουν τη μύτην των σ’ όλα τα αθλητικά αγωνίσματα και να
σημειώνουν αξιοσημείωτα ρεκόρ.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikSIVM60MzebCyaMKLvlB2e8YLvKatKCep747JFu83XUIgdx99zGTKWkqbDjuyf1ZfvDv4SbxfTfiEX6goEbklppsB3GvA1MBNhCfwSEzgYYnEKES4K6C4waW_5nHKKTHT4uesohRgUEA/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikSIVM60MzebCyaMKLvlB2e8YLvKatKCep747JFu83XUIgdx99zGTKWkqbDjuyf1ZfvDv4SbxfTfiEX6goEbklppsB3GvA1MBNhCfwSEzgYYnEKES4K6C4waW_5nHKKTHT4uesohRgUEA/s1600/4.jpg" height="130" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; text-align: start;">Γυναικεία Ομάδα Χόκεϋ <br />Λεμεσού 1929</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Υπάρχουν όμως και
μερικές που για να αδυνατίσουν ρουφούν μπόλικο ξύδι κάθε μέρα και άλλες που
μένουν νηστικές. Οι τελευταίες κάνουν
οικονομίαν στους δικούς των.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><br /></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIDhsrD3Gis3aujrW01Aq9_k03y0UNISm07446LY6cUQj2eSKiXZIr6CEhdgbHnjur7wppcYKbtN2E_qbq-fu2wCddeW0GzFqE0qCyZTiWlLoavCyER0S3PjjBpWSZbh_bhJiYU11asNA/s1600/6.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIDhsrD3Gis3aujrW01Aq9_k03y0UNISm07446LY6cUQj2eSKiXZIr6CEhdgbHnjur7wppcYKbtN2E_qbq-fu2wCddeW0GzFqE0qCyZTiWlLoavCyER0S3PjjBpWSZbh_bhJiYU11asNA/s1600/6.JPG" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; text-align: start;"> Πατινάζ στην Πλατεία Ηρώων 1950</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Μέρος όμως του
ίδιου χρονογραφήματος και ένα άλλο θέμα
ανάμεσα σε άλλα όπως είπαμε, επίκαιρα που όπως φαίνεται απασχολούσε την
εποχή εκείνη τους λεμεσιανούς και που τόσο από το ύφος όσο και από το περιεχόμενο του, κάθε
άλλο παρά ... φιλοφεμινιστικά αισθήματα δείχνει να έτρεφαν οι παππούδες μας για
το αποκαλούμενο τότε αντίθετο «ωραίο
φύλο»! Ιδού η απόδειξη:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">«Μας πληροφορούν
ότι τολμηρά θηλυκά της πόλης μας κάμνουν κατ’ αυτάς αίτησιν προς τον
αρχιαστυνόμον για να εγγραφούν στο αστυνομικό τμήμα. Ιδίως της καταδιώξεως...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Είνε έτοιμες να
βάλουν και φέσι. Και φαντασθήτε αν στο εξής αντικρίζουμε θηλυκούς ζαπτιέδες.
Τότε ασφαλώς ο καθείς θα ήθελε να κάμη μιαν ανησυχίαν η ένα μικροέγκλημα δια να
τον συνοδεύση ένας ωραίος καλός κόμματος, εις το αστυνομικό τμήμα. Ασφαλώς τα
μικροπταίσματα θα </span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDj-C2r3q1kJTqEpL5l-SbEo5g9pHpjYEhZyQjnfrO5LyyG44gy26QcPIg1t-xdDsNEeDNT1rT_0V8COqCUxfE_Bsd7QcKRJATQc4AW4aFxkSRgzi2uvY_pWID8VcqowQXGgOa27_Aw2E/s1600/5.png" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDj-C2r3q1kJTqEpL5l-SbEo5g9pHpjYEhZyQjnfrO5LyyG44gy26QcPIg1t-xdDsNEeDNT1rT_0V8COqCUxfE_Bsd7QcKRJATQc4AW4aFxkSRgzi2uvY_pWID8VcqowQXGgOa27_Aw2E/s1600/5.png" height="127" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Αθλήτριες στο ΓΣΟ με τον </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">προπονητή τους Παύλο Αγελλινίδη 1949<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; text-align: center;">
<br /></div>
</td></tr>
</tbody></table>
πολλαπλασιασθούν, οι δε αρσενικοί ζαπτιέδες θα γίνουν
απεχθέστατοι.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Κάποιος όταν άκουσε
την απόφασιν αυτήν των μερικών τολμηρών θηλυκών μας εδήλωσεν ότι όχι μόνο θα
δεχόταν να τον συνώδευεν ένας ωραίος θηλυκός ζαπτιές στο φρέσκο, αλλά και αν
του έβαζε και το σχοινί της κρεμάλλας στον λαιμόν, θα ήτο πολύ ευχαριστημένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Εμείς του λέγουμε
πως το καλλίτερο για αυτόν είνε να θέλη να τον δέσουν τα θηλυκά με σχοινί γιατί
με τες ιδέες που έχει είνε πράγματι για δέσιμο.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVla-O_8S2B4L7KiadGoCdQeqsg__0ZsbKOzGNB5bhf0GNWmSIFItBYsDYgfe-KqJij8vYvJ46qkPF7G9MIAzd_vWDhVpZTam8dlmbaZwgk1IMuvRFSQqEWQpiHVG-HfgfzgNlkrLYLMI/s1600/7.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVla-O_8S2B4L7KiadGoCdQeqsg__0ZsbKOzGNB5bhf0GNWmSIFItBYsDYgfe-KqJij8vYvJ46qkPF7G9MIAzd_vWDhVpZTam8dlmbaZwgk1IMuvRFSQqEWQpiHVG-HfgfzgNlkrLYLMI/s1600/7.JPG" height="208" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; text-align: start;"> Γυναικεία ομορφιά σε καλλιστεία στο «Κύμα»<br /> της Λεμεσού, δεκαετία του 60<br /></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2KR1lBQ7yqZxaAXYxTQ38KT8TuyjACLWAXg2BMRkRKqrCBfXz8fm-oVpwban17X2o8B1nUKb7NIaXntvJlz3m0We-9PB6irsNJFecoZF_9nrsvn8O3mEOOYTfR5ut6mHNF_uAF1YMi0o/s1600/8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2KR1lBQ7yqZxaAXYxTQ38KT8TuyjACLWAXg2BMRkRKqrCBfXz8fm-oVpwban17X2o8B1nUKb7NIaXntvJlz3m0We-9PB6irsNJFecoZF_9nrsvn8O3mEOOYTfR5ut6mHNF_uAF1YMi0o/s1600/8.jpg" height="232" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTBu_5pnc_4kne86WomePUaDgLWWIbvZrrnnDQZTx0trEa3jnjm__JI2Ub21g7OJxpzOz_O_WMsg1NrvkcEXvjnUjM1ROjdGiCQAN5rNCfB2aVlubP0NtdhpdXmg9W-K04ckTr-KwO3sQ/s1600/9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTBu_5pnc_4kne86WomePUaDgLWWIbvZrrnnDQZTx0trEa3jnjm__JI2Ub21g7OJxpzOz_O_WMsg1NrvkcEXvjnUjM1ROjdGiCQAN5rNCfB2aVlubP0NtdhpdXmg9W-K04ckTr-KwO3sQ/s1600/9.jpg" height="320" width="211" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; text-align: start;">Γυμναστικές επιδείξεις και μαθήτριες του Αθηναϊδείου Γυμνασίου στο ΓΣΟ γύρω στο 50</span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></span></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-87743773557380404012014-12-18T23:27:00.004+02:002015-01-15T15:56:56.226+02:00ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κομπογιαννίτες και τσαρλατάνοι με τον ερχομό της
αγγλοκρατίας<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Λίγες μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη της Κύπρου ως
ανεξάρτητου κράτους και ο Πάνος Φασουλιώτης, δημοσιογράφος και έκδοτης,
περιγράφει στην εφημερίδα του «Παρατηρητής», τον Αύγουστο και Σεπτέμβρη του 1960, μέσα από αφηγήσεις που μάζεψε από
παλιότερους λεμεσιανούς, κάποια
σημαντικά γεγονότα από τα πρώτα χρόνια της βρετανικής κατοχής. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">
</span><b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μέρος τέταρτο</span></b><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_oixp-XDRmHeQImHLnEmG2OlzXn5T_torgaXLElXeCBqV3AXRHLD48KV6Ir7vs12PeElXAAVxSXDe7Xroc-NaFjcTOdP2o7rl4EV5m1UGm4aFxYn6q8qbLJz40ZIMspYzYIKh6iyOsUc/s1600/1.+Sultan+Abdul+Hamid+B.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_oixp-XDRmHeQImHLnEmG2OlzXn5T_torgaXLElXeCBqV3AXRHLD48KV6Ir7vs12PeElXAAVxSXDe7Xroc-NaFjcTOdP2o7rl4EV5m1UGm4aFxYn6q8qbLJz40ZIMspYzYIKh6iyOsUc/s1600/1.+Sultan+Abdul+Hamid+B.jpg" height="400" width="258" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"><i>Ο σουλτάνος Αμπτούλ </i>Χαμίτ Β΄</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Είδαμε
στο προηγούμενο τρίτο μέρος περί του εξ Ελλάδος αφιχθέντος κομπογιαννίτη που
ισχυριζόμενος ότι ήταν γιατρός του σουλτάνου Αμπτούλ Χαμήτ πουλούσε στους
λεμεσιανούς νερό της θάλασσα βάφοντας το χρωματιστό και έδινε διάφορες
θεραπείες δια «πάσαν νόσον» μέχρι να αποκαλυφθεί η απάτη του. Συνεχίζουμε τώρα
πάνω στο ίδιο θέμα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">«Για
τα εκατομμύρια των εγχρώμων των Βρεττανικών Αποικιών υπήρχαν οι Μάγοι και Ιθαγενές θεραπευτές που
τους φρόντιζαν εις τες αρρώστειες των. Προς τους λευκούς δυσπιστούσαν και η
Βρεττανική Κυβέρνησι δεν εννοούσε να τους εξαναγκάση να αποφεύγουν τους
Ιθαγενείς και προτιμούν τους λευκούς. Η
ιδία τακτική εφαρμοζόταν και στην Κύπρο, ως αποικία που ήταν, αδιάφορο
αν ο Κύπριος είχε και δικούς του από Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια διακεκριμένους
μάλιστα επιστήμονες. Η Κυβέρνησι βέβαια κανένα δεν ημπόδιζε να συμβουλεύεται
τον διπλωματούχον διαπρεπή μάλιστα γιατρό του, όπως ήταν τότε στην Λευκωσία ο
Δέρβης, ο Γλυκύς, Φοινιεύς και Θεοδότου. Στην Λάρνακα ο Ρόπας και αργότερα ο
Στίνης. Στην Λεμε</span><span style="background: black; border: 1pt none windowtext; font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 1pt; line-height: 115%; padding: 0cm;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">σό
τον </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">παληόν καιρό ο Ελβετός διαπρεπής παθολόγος, βοτανολόγος και
βιολόγος Κάστανος, αργότερα ο Καραγεωργιάδης, Διαγκούσης, Θωμαΐδης, Δημάκης και
Πιερίδης, ούτε όμως και γνοιαζόταν για τους κινδύνους που άγνοροι της
καταστάσεως ιθαγενείς και αφελείς διέτρεχαν από τσαρλατάνους και
κομπογιαννίτες.</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Πέρασε μισός και πέραν αιώνας για να παραδεχθή να
θεσπίση σχετικόν προστατευτικόν νόμο. Δεν έννοούσε να θίξη τες αποικιακές
παραδόσεις και τόν Κύπριον τον ήθελε στο ίδιο σκαλοπάτι καθυστερήσεως και
πρωτογονισμού ιστάμενον όπως και τον κοινόν στάσιμον, σκοτεινόψυχον άνεξελικτον
μαύρον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η επέμβασις
που αναφέρω του Μίτσιελ, έγινε από
ατομικήν του πρωτοβουλίαν και
γιατί συνεδέετο με στενήν φιλία με όλες τες καλές οικογένειες </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">της Λεμεσού που εκτιμούσε και εθαύμαζε
τον βαθμόν του πολιτισμού της ως πόλεως
και την ηθικήν ανωτερότητα των ανθρώπων της.</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBjpmLiiJQXi-WBTiWqvss3pfGY5mvNtNz9NUPfEFI1coM1KpDXuRCsR1g5p_Qw5-qR4osNBK6TZQ3e5bGM7Yq47pKN6CUFEKm61GOViUxblX1K8VSCZjbXawsSB17MN08ZMh2HIHYDlI/s1600/2.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBjpmLiiJQXi-WBTiWqvss3pfGY5mvNtNz9NUPfEFI1coM1KpDXuRCsR1g5p_Qw5-qR4osNBK6TZQ3e5bGM7Yq47pKN6CUFEKm61GOViUxblX1K8VSCZjbXawsSB17MN08ZMh2HIHYDlI/s1600/2.JPG" height="320" width="208" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Επενέβη προσωπικά ο Διοικητής με κίνδυνον να του γίνη από το Υπουργείον, σε
περίπτωσι και ο κομπογιαννίτης παρεπονείτο
παρατήρησις δια παράνομον ενέργειαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Τον ανεζήτησε δια του υπαλλήλου του
Διοικητηρίου μ. Μυλωνά, ενός θαυμασίου τύπου Ανθρώπου πού <b><i>ζούσε </i></b>ως
πριν λίγα ακόμη χρόνια και που συνώδευε
τον Μίτσιελ εις τες περιοδείες, του εις
τα χωριά και τού έκαμνε με τα λίγα πρακτικά του αγγλικά τον μεταφραστήν.</span><b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> Έστειλε είπαμε, ο Διοικητής Μίτσιελ τον
Γραμματέα του να οδήγηση τον γιατρόν του Αμπτούλ Χαμήτ. όπως διελαλείτο για τον επιστήμονα τσαρλατάνο, στο
Διοικητήριο.</span><b><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Όταν ούτος άκουσε την
εντολή που είχε ο Μυλωνάς από μέρους του
Διοικητού, ρώτησε τι θα τον ήθελε. Ο
Μυλωνάς με το χιούμορ που τον χαρακτήριζε του είπε: Έλα και σαν πηγαίνομεν θα σου πω τι σε
θέλει. Σαν ξεκίνησαν τού λέγει ψιθυριστά:
Τον έπιασε ευκοιλιότης και σε θέλει να του την σταματήσης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Ό Διοικητής άμα τον είδε3
καλοντυμένον σοβαρόν και με εμφάνισιν που ενέπνεε εμπιστοσύνης σκέφτηκε πως δεν ήταν εύκολο να του
μιλήση εις αυστηρόν τόνον για να
τον εκφοβίση και επιτύχη το ποθούμενον
την χωρίς βασικήν δικαιολογίαν εκδίωξι
του. Τον δέχτηκε με προσήνεια και του μίλησε σε παραπειστικό ύφος. Τον ρώτησε από πού καταγόταν και τον
σκοπόν τής εις Κύπρον επισκέψεως, παραμονής και εξασκήσεως <i>του ε</i>παγγέλματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">Ο ψευτογιατρός που καταταράκτηκε<b> </b>με την πρόσκλησι που του εγένετο
και περισσότερο με<b> </b>το χορατό τού Μυλωνά που τούχε πει το περί
ευκοιλιότηιος τού Διοικητού. Είχε χάσει το ηθικό του και εν αγνοία τής ανυπαρξίας
νόμου προστατευτικού <b> </b>των αποίκων
από τους ανεπιστήμονες και
τσαρλατάνους, διακατύχετο κατά την συνομιλίαν από αίσθημα ανασφαλείας και!
φόβου, που τον </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiN3IpAFJZ6srzO7gM1Nyb1D1SE_hGC_0N6dwrJzzNO177EzsEm8nobPiV8UhF-xvH6D4VVhA-tOUFkDcOsDtRH2uH3MzFogC5wm0BCHWIYVge6tZgIb2SUpFrP-mD-mmCqexnW1sRxYE/s1600/3.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiN3IpAFJZ6srzO7gM1Nyb1D1SE_hGC_0N6dwrJzzNO177EzsEm8nobPiV8UhF-xvH6D4VVhA-tOUFkDcOsDtRH2uH3MzFogC5wm0BCHWIYVge6tZgIb2SUpFrP-mD-mmCqexnW1sRxYE/s1600/3.JPG" height="320" width="191" /></a></div>
ανάγκασε να ομολογήση την περί τό άτομο του πραγματικότητα
και την όλην αλήθεια. «Κατάγομαι ομολόγησε από την Σαμψούντα κ' εκπαιδεύτηκα
εις 'Ελληνικό Σχολέιο της Κωνσταντινουπόλεως.
Το επάγγελμα μου είναι υπάλληλος
εις<b> </b>καπνεμπορικόν οίκον της Κων/πόλεως. Ακολούθησα τον προϊστάμενο μου
εις <span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αίγυπτο</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;">.
Εκεί δυσαρεστήθηκα μαζί του, συνάντησα εις Αλεξάνδρειαν ένα Τούρκον φίλο<b><span style="font-variant: small-caps;"> </span></b>μου
ιδιοκτήτην καραβιού που θάπαιρνε κενά βαρέλια και άλλο φορτίο εις
Λεμεσόν, τον παρακάλεσα να με δεχθή ως επιβάτη και ένα πρωί ξεμπάρκαρα εδώ. Σ'
ένα καφενείο που κάθησα, κάποιος άνθρωπος τού λιμανιού που με είχε οδηγήση,
κατά παράκληση του φίλου μου καπετάνιου, άκουσα να λέγη στο γκαρσόνι «Κύτταξε
τι θα πάρη ο γιατρός». Σε λίγο με προσέγγισε ο ιδιοκτήτης του κέντρου, ο όποιος
μου πρόσφερε το ποτό, κουβεντιάσαμε για διάφορα ζητήματα και με τιροσκάλιοι σε
γεύμα. Σ' αυτό παρακάθησαν και δυο άλλοι, που ο ένας παρεπονείτο για το στομάχι
του. Τον συνεβούλευσα να τρώγη χόρτο, </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt;">φρούτα και να αποφεύγη τα τηγανιτά και
το αλάτι. Δεν του μίλησε ως γιατρός, άλλ' ως γνώστης κάποιου είδους διαίτης.</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Την
άλλη μέρα που ξαναπήγα εκεί, προσήλθαν μερικοί
που μου ζητούσαν συμβουλές για την υγεία τους. Σε κανένα, ποτέ δεν είπα
ότι είμαι γιατρός.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ο
Μίτσιελ, που μπήκε στο νόημα της όλης υποθέσεως και αντελήφθη ότι εύκολα και
ακίνδυνα θα μπορούσε ν' απαλλάξη τους ιατρούς της Λεμεσού και ικανοποίηση, τους
φίλους του που του ανέθεσαν να ενεργήση για την απομάκρυνσι του, παρετήρησε:
«Δεν είπες ότι ήσουνα γιατρός και το πιστεύω, Αν έλεγες πως ήσουνα, η θέσις σου θάταν κρίσιμη. Μα
αφού δεν έκαμες τέτοια δήλωσι σε απαλλάττω κάθε κατηγορίας. Το σφάλμα είναι ότι
συμπεριφερόσουν ως γιατρός και δεχόσουν δώρα και χρήματα. Το μόνον που σε
συμβουλεύω είναι να φύγης το συντομώτερο». Και ο μη αυτόκλητος αλλ’ υπό άλλων,
αδιαμαρτυρήτως όμως, αποδεχθείς τον τίτλον του
ιατρού, υποσχέθηκε να εγκαταλείψη την Λεμεσό με την πρώτη στον λιμένα
της άφιξι του Τούρκου φίλου του καραβοκύρη, όπως και εγένετο.»</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS8JobsLirSV5ussMaW_B8xQm6P6xnsMQyLMotRWr1KUjgbuWWo3734d-ntwE-ygN0Yh7diIBDIxQcf3GuBKKDt5v8zsVojkl6DClOvnMXT3y7eSobuKlFnnkNAv2Pvcef9wduYoX7f-Y/s1600/4.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS8JobsLirSV5ussMaW_B8xQm6P6xnsMQyLMotRWr1KUjgbuWWo3734d-ntwE-ygN0Yh7diIBDIxQcf3GuBKKDt5v8zsVojkl6DClOvnMXT3y7eSobuKlFnnkNAv2Pvcef9wduYoX7f-Y/s1600/4.JPG" height="400" width="346" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;">Στο
επόμενο η συνέχεια και το τέλος</span></b></span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-54110608066567635112014-12-18T23:15:00.000+02:002014-12-18T23:15:01.425+02:00ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κομπογιαννίτες και τσαρλατάνοι με τον ερχομό της
αγγλοκρατίας<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXOkzt8mhl_GrVn8GvvhgEqh0Cb6aYguPQUs4jHga2VuT332u1m3lVmJFkXtXlLt-CUY0qQQUJtsvbt0Iwf4B1ZugHm1ho_3mY4-JiRtnlbNA93WRvQS6R0mwh9Q5QjwWgdKaDcOWjkN8/s1600/6.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXOkzt8mhl_GrVn8GvvhgEqh0Cb6aYguPQUs4jHga2VuT332u1m3lVmJFkXtXlLt-CUY0qQQUJtsvbt0Iwf4B1ZugHm1ho_3mY4-JiRtnlbNA93WRvQS6R0mwh9Q5QjwWgdKaDcOWjkN8/s1600/6.bmp" height="300" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Πάνος φασουλιώτης</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">Λίγες
μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους και ο Πάνος
Φασουλιώτης, δημοσιογράφος και έκδοτης, περιγράφει στην εφημερίδα του
«Παρατηρητής», τον Αύγουστο και Σεπτέμβρη </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">του 1960, μέσα από αφηγήσεις που μάζεψε από
παλιότερους λεμεσιανούς, κάποια πολύ</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">
</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">σημαντικά γεγονότα από τα πρώτα χρόνια της βρετανικής κατοχής το 1878
και λίγο μετά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Πολύ ενδιαφέροντα
και συχνά ιλαροτραγικά και χαρακτηριστικά μιας εποχής «της αθωότητας», (ίσως
και αφέλειας), των λεμεσιανών προγόνων μας, τα όσα περιγράφει, που τα «ντύνουμε»
με κάποιες σχετικές φωτογραφίες από το αρχείο μας αφού τα κείμενα αυτά δεν ήταν
εικονογραφημένα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τις
αφηγήσεις αυτές τις μεταφέρουμε εδώ, σε
συνέχειες λόγω μεγάλης σχετικά έκτασης,
γιατί όπως λέει και ο Πάνος Φασουλιώτης ως εισαγωγή στα άρθρα του: «με
τις αφηγήσεις αυτές ευχαριστούνται πολλοί εκ των αναγνωστών μας που έζησαν ή
και άκουσαν να τους περιγράφουν την εποχή εις την οποίαν αναφέρουμε. Μα και την
σημερινή γενιά πρέπει να ενδιαφέρη, γιατί σ’ αυτές θα μπορέση να κάμη
συγκρίσεις μεταξύ του Αποικιακού </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">καθεστώτος και του
σημερινού ανεξάρτητου και αντιληφθή το εξευτελιστικό κατάντι του αποίκου.»</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> </span><span style="color: red;"><b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Μέρος
πέμπτο (τελευταίο)</span></b><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyqqVTudv5sb1sWOUtBSQJ0QHCxrkSjfCKDiVKsgLfAKlWipBQ-b_sMmXSF-48CF7crbO667a13CeXn1zx8_Di4PZwip7IOpAeKJOVdPx9EhDzAIbXy8yHwT4vpyCjBzI_TR-zZHXpc60/s1600/1.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyqqVTudv5sb1sWOUtBSQJ0QHCxrkSjfCKDiVKsgLfAKlWipBQ-b_sMmXSF-48CF7crbO667a13CeXn1zx8_Di4PZwip7IOpAeKJOVdPx9EhDzAIbXy8yHwT4vpyCjBzI_TR-zZHXpc60/s1600/1.bmp" height="320" width="280" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; line-height: 23px; text-align: start;">« Οι κουρείς αργότερα <br />καθιερώθηκαν <br />ως</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; line-height: 23px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; line-height: 23px; text-align: start;">ειδικοί οδοντιάτροι.»</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">«Μιαν άλλη μέρα ξεμπάρκαρε, ως παληοί μας διηγούντο από ένα
προερχόμενο από την Βηρυτό μπρίκι ένας αράπης οδοντίατρος. Τον παληόν επί
Τουρκοκρατίας καιρό, ο πάσχων από πονόδοντο ανακουφιζόταν προσωρινά με πλύσιμο
του στόματός του με ζιβανία που του μετρίαζε τον πόνο. Ώσπου ο ειδικός του χωριού τού αφαιρούσε το χαλασμένο δένοντας
το μ’ ένα σπάγκο. Οι κουρείς αργότερα καθιερώθηκαν ως ειδικοί οδοντιάτροι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Η άφιξις του εκ Βηρυτού οδοντιάτρου εχαιρετίσθη στην
πόλι μας με ενθουσιασμό. Εφημερίδες τότε δεν υπήρχαν ούτε και τυπογραφεία για
ν' αναγγελθή με φυλλάδια στο κοινό και τους ενδιαφερόμενους η επίσκεψις τού κομπογιαννίτη γιατρού.
Γιατί πράγματι περί επιτηδείου τσαρλατάνου επρόκειτο. Ανέβηκε λοιπόν σ’ ένα
αμάξι και καθισμένος πλάι στον αμαξά, κρατούσε μια οδοντιατρικήν ντανάλια που
την πρόβαλλε επιδεικτικά. Ο ντελλαλης ιστάμενος στο μέσο τού αμαξιού διαλαλούσε
μεγαλόφωνα: «Βγάλσιμο δοντιών χωρίς πόνο. Όσοι θέλετε να βγάλετε χαλασμένα δόντια ελάτε στην
αποβάθραν. Η πελατεία συγκεντρώθηκε στον παρά την αποβάθραν χώρον και ένας ένας οι πάσχοντες ανέβαιναν
στο αμάξι του Αράπη οδοντιάτρου που τους έβγαζε το χαλασμένο δόντι χωρίς ν' ακουσθή
κραυγή πόνου από τες
σκόπιμες φωνάκλες του γιατρού και τους ζωηρούς θορύβους του ντελλάλι που
σ’ αυτούς ενώνονταν οι φωνές των θεατών. Μετά το βγάλσιμο δίνανε νερό με αλάτι που
ξέπλενε το στόμα από τα αίματα Στην σειρά ακλουθούσε άλλος και άλλος, χωρίς να
δίδεται ευκαιρία να γνωστή η πραγματικότης του πάσχοντος και διαπιστωθή η
διαλάλησι του χωρίς πόνους βγαλσίματος.</span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixXHO9YGp1_N2nelXbNoYks9lv7XkVkhUa-j8ZFxIOvkge4AW-fmLYLh4__WyLKp44GqEsIsfWGWzKM2Dx5F_mUNCOhQ8ulkjAasXNmG-XH_zUb1BtZ3leRFZgmdSeAG0O9al0CXsM6-8/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixXHO9YGp1_N2nelXbNoYks9lv7XkVkhUa-j8ZFxIOvkge4AW-fmLYLh4__WyLKp44GqEsIsfWGWzKM2Dx5F_mUNCOhQ8ulkjAasXNmG-XH_zUb1BtZ3leRFZgmdSeAG0O9al0CXsM6-8/s1600/2.jpg" height="272" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="font-size: medium; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px;"><i>« Όσοι θέλετε να βγάλετε χαλασμένα </i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-size: medium; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px;"><i>δόντια ελάτε στην αποβάθραν»</i><o:p></o:p></span></div>
<div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px;"><br /></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να αναπτύσσεται ,
χάρις εις την ιδιωτικήν πρωτοβουλίαν, το εισαγωγικόν και εξαγωγικόν εμπόριον
και να καταρτίζεται σ’ ευρύτατη προοπτική σχέδιο καταρτίσεως βιομηχανικών
επιχειρήσεων και καλλιεργείας της γης με τες ως τότε εξελιγμένες μεθόδους που
υπό την καθοδήγησι του διαπρεπεστέρου διεθνούς φήμης γεωπόνου Γενναδίου που τον
διόρισε το Υπουργείον Αποικιών ως Διευθυντήν της Γεωργίας. Μετά την αποχώρησι
του Γενναδίου την θέσιν κατέλαβαν
διαδοχικά και πάλι Έλληνες, ο εκ Κρήτης Φούμης και κατόπιν ο Σαρακομένος,
αμφότεροι διακεκριμένοι επιστήμονες γεωπόνοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Μετά την λήξι της θητείας και του τελευταίου ως το
τέλος της Αποικιοκρατίας δεν ξαναπήρε έλλην ή ιθαγενής την θέσι του Διευθυντού Γεωργίας. Εις αυτήν
διορίζοντο πάντα Άγγλοι που καμμίαν απολύτως με την γεωπονίαν
σχέσι δεν είχαν.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBKAh-x3j2f07cLT0LE6pNwyBawC0je8fT6_xn-D14uzhjCNAFGFsQiDdOAnaKfOjA_XhyxoFx9_NpayV9Fqo6A_AOCexlEGaWpFg5lOvcKPm1bczGgs0W4lYnfBCR6lgSaSQiashTEdE/s1600/3.bmp" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBKAh-x3j2f07cLT0LE6pNwyBawC0je8fT6_xn-D14uzhjCNAFGFsQiDdOAnaKfOjA_XhyxoFx9_NpayV9Fqo6A_AOCexlEGaWpFg5lOvcKPm1bczGgs0W4lYnfBCR6lgSaSQiashTEdE/s1600/3.bmp" height="257" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; line-height: 23px; text-align: start;"><i>«… οι πάσχοντες ανέβαιναν<br /> στο αμάξι του Αράπη οδοντιάτρου»</i></span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;"> Κατά την
περίοδον των τριών αυτών ελλήνων επετελέσθη σημαντική εργασία και σημειώθηκε
αρκετή πρόοδος στον γεωργικόν τομέα και
την δενδροκαλλιέργειαν, πράγμα που αντέβαινε
εις τες αρχές της Βρεττανικής Κυβερνήσεως και το αποικιακόν πνεύμα. Και
αυτά τα ευνοϊκά από κρατικής απόψεως για
τον αγροτικόν μας κόσμο και τον εθνικόν μας πλούτον, έγιναν κατά την διάρκεια
του πρώτου Διοικητού Μίτσιελ, ο οποίος είχεν ως είχομεν πει εις προηγούμενα
σημειώματα μας την εύνοια της Βασιλίσσης και του Ντισραέλυ, η δε σύζυγος του
ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογενείας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Οι Κυβερνήτες και Διοικητές που ακολούθησαν ουδέν,
πλήν του Στόορς, μπόρεσαν να επιτύχουν από το Υπουργείον δια την πρόοδον της
νήσου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Πολλά, που επί 82 χρόνια προσδοκούσε ο Κυπριακός
λαός να γίνουν και δεν έγιναν, έχομεν την βεβαιότητα πως θα πραγματοποιηθούν επί
του Δημοκρατικού μας καθεστώτος και εις βραχύτατο χρονικό διάστημα» καταλήγει ο
Πάνος Φασουλιώτης. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipnUVf-b7ytsF27wCey3k4xA2qAIHNnSm1kEo8wwRazFpOGz2CjG3_NutJ-5aB-Gg1t1sTswt6WjPN-nUiqpl9dO4dFY4Wj5bZeVsobmtZgpajEaJTLct1sCFRpHewd4cWUAQUyqQoktg/s1600/4.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipnUVf-b7ytsF27wCey3k4xA2qAIHNnSm1kEo8wwRazFpOGz2CjG3_NutJ-5aB-Gg1t1sTswt6WjPN-nUiqpl9dO4dFY4Wj5bZeVsobmtZgpajEaJTLct1sCFRpHewd4cWUAQUyqQoktg/s1600/4.JPG" height="320" width="307" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilYTxY0n38IrUROG0kXMCZesnP4x3qnxpqpVjvt8Y8QxQk3tMgrlhJoSxx4oxvjViC9C8CMY-jfiCZsdzAxINnDzJsLMYgLH5aaHA69m3DCO60_oFaCNm2Xz-mjNFhUlMSX7X39NOEdq8/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilYTxY0n38IrUROG0kXMCZesnP4x3qnxpqpVjvt8Y8QxQk3tMgrlhJoSxx4oxvjViC9C8CMY-jfiCZsdzAxINnDzJsLMYgLH5aaHA69m3DCO60_oFaCNm2Xz-mjNFhUlMSX7X39NOEdq8/s1600/5.jpg" height="233" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; line-height: 23px; text-align: start;"> <i> Εργαλεία περιφερόμενου οδοντιάτρου</i></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-89211752883132828852014-12-13T11:06:00.004+02:002015-01-15T15:57:31.571+02:00ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvj97yFRl-F2LMFm5z7D0lpYBBt7IZMQrK0AkE6M0dX2V5WjydnCrPvkZJYUCt55n1NCe_mZUCiOIMyF2ofMnVLDl3CNdr1D1MfSmQBbfkU3SQ-hbCWVfUog2IboHvy4448aeAVb0EyOo/s1600/6.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvj97yFRl-F2LMFm5z7D0lpYBBt7IZMQrK0AkE6M0dX2V5WjydnCrPvkZJYUCt55n1NCe_mZUCiOIMyF2ofMnVLDl3CNdr1D1MfSmQBbfkU3SQ-hbCWVfUog2IboHvy4448aeAVb0EyOo/s1600/6.bmp" height="300" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Πάνος Φασουλιώτης</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κομπογιαννίτες και τσαρλατάνοι με τον ερχομό της
αγγλοκρατίας<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">Λίγες
μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους και ο Πάνος
Φασουλιώτης, δημοσιογράφος και έκδοτης, περιγράφει στην εφημερίδα του
«Παρατηρητής», τον Αύγουστο και Σεπτέμβρη </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">του 1960, μέσα από αφηγήσεις που μάζεψε από
παλιότερους λεμεσιανούς, κάποια πολύ</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">
</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">σημαντικά γεγονότα από τα πρώτα χρόνια της βρετανικής κατοχής το 1878
και λίγο μετά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Πολύ ενδιαφέροντα
και συχνά ιλαροτραγικά και χαρακτηριστικά μιας εποχής «της αθωότητας», (ίσως
και αφέλειας), των λεμεσιανών προγόνων μας, τα όσα περιγράφει, που τα «ντύνουμε»
με κάποιες σχετικές φωτογραφίες από το αρχείο μας αφού τα κείμενα αυτά δεν ήταν
εικονογραφημένα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τις
αφηγήσεις αυτές τις μεταφέρουμε εδώ, σε
συνέχειες λόγω μεγάλης σχετικά έκτασης,
γιατί όπως λέει και ο Πάνος Φασουλιώτης ως εισαγωγή στα άρθρα του: «με
τις αφηγήσεις αυτές ευχαριστούνται πολλοί εκ των αναγνωστών μας που έζησαν ή
και άκουσαν να τους περιγράφουν την εποχή εις την οποίαν αναφέρουμε. Μα και την
σημερινή γενιά πρέπει να ενδιαφέρη, γιατί σ’ αυτές θα μπορέση να κάμη
συγκρίσεις μεταξύ του Αποικιακού </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">καθεστώτος και του
σημερινού ανεξάρτητου και αντιληφθή το εξευτελιστικό κατάντι του αποίκου.»</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> </span><b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Μέρος
πέμπτο (τελευταίο)</span></b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgYJsiuiNd_L2Fc1SKKWyqnygjPs_Ke6wRMHpaX1oitbNJW0ZpqCPmD0Edma6Ii9WxW1wi-sEkWB5a9iFaBNdikPbinlZgI0DDPJeyeGYct7Cxv-yAfkFbQVzfAfDbCJHJ270HheAacXk/s1600/1.bmp" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgYJsiuiNd_L2Fc1SKKWyqnygjPs_Ke6wRMHpaX1oitbNJW0ZpqCPmD0Edma6Ii9WxW1wi-sEkWB5a9iFaBNdikPbinlZgI0DDPJeyeGYct7Cxv-yAfkFbQVzfAfDbCJHJ270HheAacXk/s1600/1.bmp" height="320" width="280" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px; text-align: start;">«Οι κουρείς αργότερα <br />καθιερώθηκαν <br />ως</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px; text-align: start;">ειδικοί οδοντιάτροι.»</span></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">«Μιαν άλλη μέρα ξεμπάρκαρε, ως παληοί μας διηγούντο από ένα
προερχόμενο από την Βηρυτό μπρίκι ένας αράπης οδοντίατρος. Τον παληόν επί
Τουρκοκρατίας καιρό, ο πάσχων από πονόδοντο ανακουφιζόταν προσωρινά με πλύσιμο
του στόματός του με ζιβανία που του μετρίαζε τον πόνο. Ώσπου ο ειδικός του χωριού τού αφαιρούσε το χαλασμένο δένοντας
το μ’ ένα σπάγκο. Οι κουρείς αργότερα καθιερώθηκαν ως ειδικοί οδοντιάτροι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Η άφιξις του εκ Βηρυτού οδοντιάτρου εχαιρετίσθη στην
πόλι μας με ενθουσιασμό. Εφημερίδες τότε δεν υπήρχαν ούτε και τυπογραφεία για
ν' αναγγελθή με φυλλάδια στο κοινό και τους ενδιαφερόμενους η επίσκεψις τού κομπογιαννίτη γιατρού.
Γιατί πράγματι περί επιτηδείου τσαρλατάνου επρόκειτο. Ανέβηκε λοιπόν σ’ ένα
αμάξι και καθισμένος πλάι στον αμαξά, κρατούσε μια οδοντιατρικήν ντανάλια που
την πρόβαλλε επιδεικτικά. Ο ντελλαλης ιστάμενος στο μέσο τού αμαξιού διαλαλούσε
μεγαλόφωνα: «Βγάλσιμο δοντιών χωρίς πόνο. Όσοι θέλετε να βγάλετε <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX2jz4_mwRulDNeGKVkC2SnyBlkHhp35qzCLA0XE6SA5oA0K-rxrpH18IFvdqnxPY61ebeVqYJu27PfhaipSavfh9SUlTx5OIdHsK26szY5Yexd38xV5Xk4gu6iy96u3aow8Sb0gK3rJU/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhX2jz4_mwRulDNeGKVkC2SnyBlkHhp35qzCLA0XE6SA5oA0K-rxrpH18IFvdqnxPY61ebeVqYJu27PfhaipSavfh9SUlTx5OIdHsK26szY5Yexd38xV5Xk4gu6iy96u3aow8Sb0gK3rJU/s1600/2.jpg" height="218" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px; text-align: start;"><span style="font-size: x-small;"><i>«Όσοι θέλετε να βγάλετε χαλασμένα <br />δόντια ελάτε στην αποβάθραν.»</i></span></span></td></tr>
</tbody></table>
χαλασμένα δόντια ελάτε στην
αποβάθραν. Η πελατεία συγκεντρώθηκε στον παρά την αποβάθραν χώρον και ένας ένας οι πάσχοντες ανέβαιναν
στο αμάξι του Αράπη οδοντιάτρου που τους έβγαζε το χαλασμένο δόντι χωρίς ν' ακουσθή
κραυγή πόνου από τες
σκόπιμες φωνάκλες του γιατρού και τους ζωηρούς θορύβους του ντελλάλι που
σ’ αυτούς ενώνονταν οι φωνές των θεατών. Μετά το βγάλσιμο δίνανε νερό με αλάτι που
ξέπλενε το στόμα από τα αίματα Στην σειρά ακλουθούσε άλλος και άλλος, χωρίς να
δίδεται ευκαιρία να γνωστή η πραγματικότης του πάσχοντος και διαπιστωθή η
διαλάλησι του χωρίς πόνους βγαλσίματος.<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCR4BVS2UG_sXMj3fOPiX3yZWhDA-jzSyhFW9XQCJPpEP7x9UkXKyr-w1t3S9nt3GV5YmS0Lz6pz7d2WjREAI15bPib_EHw-WQ_igWUppZG98eHUnVyhqSEyk3EHNNlwH5XOUEjRWAwNw/s1600/3.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCR4BVS2UG_sXMj3fOPiX3yZWhDA-jzSyhFW9XQCJPpEP7x9UkXKyr-w1t3S9nt3GV5YmS0Lz6pz7d2WjREAI15bPib_EHw-WQ_igWUppZG98eHUnVyhqSEyk3EHNNlwH5XOUEjRWAwNw/s1600/3.bmp" height="257" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px; text-align: start;"><i><span style="font-size: x-small;">«…οι πάσχοντες ανέβαιναν <br />στο αμάξι του Αράπη οδοντιάτρου»</span></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να αναπτύσσεται ,
χάρις εις την ιδιωτικήν πρωτοβουλίαν, το εισαγωγικόν και εξαγωγικόν εμπόριον
και να καταρτίζεται σ’ ευρύτατη προοπτική σχέδιο καταρτίσεως βιομηχανικών
επιχειρήσεων και καλλιεργείας της γης με τες ως τότε εξελιγμένες μεθόδους που
υπό την καθοδήγησι του διαπρεπεστέρου διεθνούς φήμης γεωπόνου Γενναδίου που τον
διόρισε το Υπουργείον Αποικιών ως Διευθυντήν της Γεωργίας. Μετά την αποχώρησι
του Γενναδίου την θέσιν κατέλαβαν
διαδοχικά και πάλι Έλληνες, ο εκ Κρήτης Φούμης και κατόπιν ο Σαρακομένος,
αμφότεροι διακεκριμένοι επιστήμονες γεωπόνοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Μετά την λήξι της θητείας και του τελευταίου ως το
τέλος της Αποικιοκρατίας δεν ξαναπήρε έλλην ή ιθαγενής την θέσι του Διευθυντού Γεωργίας. Εις αυτήν
διορίζοντο πάντα Άγγλοι που καμμίαν απολύτως με την γεωπονίαν
σχέσι δεν είχαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbxjoJ0H2YS0VJ6aOBeo6zxRCiIVZzyv8xo_VcWzar7hjQiX49hHYW_5Ibtw1qI0Y4pJC7nkAqxfYtZRypkOIpa-r764MAxsSwauEnsnn3ePybdjVjdIqMccG16yik462BBv9gQZ65q_s/s1600/4.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbxjoJ0H2YS0VJ6aOBeo6zxRCiIVZzyv8xo_VcWzar7hjQiX49hHYW_5Ibtw1qI0Y4pJC7nkAqxfYtZRypkOIpa-r764MAxsSwauEnsnn3ePybdjVjdIqMccG16yik462BBv9gQZ65q_s/s1600/4.JPG" height="320" width="307" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXwO88lek4u2zIWEz15BPtsOMEbGING98Ho6AUDnpUM_FLfPrxvUeRVOkL0Mns9r5kvArbZY2u66Wki5IbxcBcxRdy5OJzRn0R2NHqWpZpIk8e9lhTjsZn2BV5V0avkESfQHiPqToPPeE/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXwO88lek4u2zIWEz15BPtsOMEbGING98Ho6AUDnpUM_FLfPrxvUeRVOkL0Mns9r5kvArbZY2u66Wki5IbxcBcxRdy5OJzRn0R2NHqWpZpIk8e9lhTjsZn2BV5V0avkESfQHiPqToPPeE/s1600/5.jpg" height="233" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: start;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 23px;"><span style="font-size: small;"> </span><i><span style="font-size: x-small;">Εργαλεία περιφερόμενου οδοντιάτρου<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div style="text-align: start;">
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
Κατά την
περίοδον των τριών αυτών ελλήνων επετελέσθη σημαντική εργασία και σημειώθηκε
αρκετή πρόοδος στον γεωργικόν τομέα και
την δενδροκαλλιέργειαν, πράγμα που αντέβαινε
εις τες αρχές της Βρεττανικής Κυβερνήσεως και το αποικιακόν πνεύμα. Και
αυτά τα ευνοϊκά από κρατικής απόψεως για
τον αγροτικόν μας κόσμο και τον εθνικόν μας πλούτον, έγιναν κατά την διάρκεια
του πρώτου Διοικητού Μίτσιελ, ο οποίος είχεν ως είχομεν πει εις προηγούμενα
σημειώματα μας την εύνοια της Βασιλίσσης και του Ντισραέλυ, η δε σύζυγος του
ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογενείας.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Οι Κυβερνήτες και Διοικητές που ακολούθησαν ουδέν,
πλήν του Στόορς, μπόρεσαν να επιτύχουν από το Υπουργείον δια την πρόοδον της
νήσου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">Πολλά, που επί 82 χρόνια προσδοκούσε ο Κυπριακός
λαός να γίνουν και δεν έγιναν, έχομεν την βεβαιότητα πως θα πραγματοποιηθούν
επί του Δημοκρατικού μας καθεστώτος και εις βραχύτατο χρονικό διάστημα»
καταλήγει ο Πάνος Φασουλιώτης. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-59291020739696976112014-11-21T11:30:00.001+02:002015-01-15T15:57:57.321+02:00ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<table align="left" border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; border: none; margin-left: 6.75pt; margin-right: 6.75pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-insideh: .5pt solid windowtext; mso-border-insidev: .5pt solid windowtext; mso-padding-alt: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-table-anchor-horizontal: page; mso-table-anchor-vertical: paragraph; mso-table-left: 234.7pt; mso-table-lspace: 9.0pt; mso-table-rspace: 9.0pt; mso-table-top: 5.8pt;">
<tbody>
<tr style="height: 16.85pt; mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="border: solid windowtext 1.0pt; height: 16.85pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 34.8pt;" valign="top" width="46"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">Λίγες
μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους και ο Πάνος
Φασουλιώτης, δημοσιογράφος και έκδοτης, περιγράφει στην εφημερίδα του
«Παρατηρητής», τον Αύγουστο και Σεπτέμβρη του 1960, μέσα από αφηγήσεις που μάζεψε από
παλιότερους λεμεσιανούς, κάποια πολύ
σημαντικά γεγονότα από τα πρώτα χρόνια της βρετανικής κατοχής το 1878
και λίγο μετά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Πολύ ενδιαφέροντα
και χαρακτηριστικά μιας εποχής «της αθωότητας» (ίσως και αφέλειας των
λεμεσιανών προγόνων μας ), τα όσα περιγράφει, που τα «ντύνουμε» με κάποιες
σχετικές φωτογραφίες από το αρχείο μας αφού οι αφηγήσεις αυτές δεν ήταν
εικονογραφημένες. Τις αφηγήσεις αυτές
τις μεταφέρουμε εδώ, σε συνέχειες λόγω μεγάλης σχετικά έκτασης, γιατί όπως λέει και ο Φασουλιώτης ως εισαγωγή
στα άρθρα του: «με τις αφηγήσεις αυτές ευχαριστούνται πολλοί εκ των αναγνωστών
μας που έζησαν ή και άκουσαν να τους περιγράφουν την εποχή εις την οποίαν
αναφέρουμε. Μα και την σημερινή γενιά πρέπει να ενδιαφέρη, γιατί σ’ αυτές θα
μπορέση να κάμη συγκρίσεις μεταξύ του Αποικιακού </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;">καθεστώτος και
του σημερινού ανεξάρτητου και αντιληφθή το εξευτελιστικό κατάντι του αποίκου.»</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Μέρος τρίτο<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRdnGmsgTm4Yyc6I2OwOujhpvNF1XaHVeM_1_uQBSV8B8OnKVMFDd2jittAWlWItHLpIjJd8rbUtXMFBHhjCK6QaDmOi70RHNpbh1LV6Ksm3QxNyEHhYUFXcj8Le4R7OLdppPWHS3Tc7k/s1600/3+%CE%9C%CE%A0%CE%99%CE%9B%CE%99%CE%91%CE%A1%CE%94%CE%9F%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRdnGmsgTm4Yyc6I2OwOujhpvNF1XaHVeM_1_uQBSV8B8OnKVMFDd2jittAWlWItHLpIjJd8rbUtXMFBHhjCK6QaDmOi70RHNpbh1LV6Ksm3QxNyEHhYUFXcj8Le4R7OLdppPWHS3Tc7k/s1600/3+%CE%9C%CE%A0%CE%99%CE%9B%CE%99%CE%91%CE%A1%CE%94%CE%9F%CE%A3.JPG" height="247" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> «Το κτήριο του Μπιλιάρδου» επί της παραλίας <br />απέναντι ακριβώς από την οδό Ανεξαρτησίας <br />( τότε Μακεδονίας) από το οποίο όλη η περιοχή πήρε <br />το όνομα «Περιοχή του Μπιλιάρδου».</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> «Το γεγονός, είπομεν, της Βρεττανικής Κατοχής
προσέλκυσε πολλούς εξ όλων των επαγγελμάτων επισκέπτες εξ Ελλάδος, Συρίας και
Τουρκίας, μεταξύ των οποίων και αρκετοί επιστήμονες οι οποίοι εγκαταστάθησαν μόνιμα
εις τον τόπο μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ο
πατέρας του τέως Δημάρχου Λευκωσίας, διακεκριμένου ιατρού Θεμ. Δέρβη, πούταν εκ των καλλιτέρων ιατρών
της εποχής εκείνης είχεν έλθει κι εγκατασταθεί εις Λευκωσίαν κατά τα πρώτα χρόνια
της κατοχής. Μαζί του είχε έλθει επίσης και η μητέρα του πούταν η πρώτη ε<b>π</b>ιστήμων μάμμη της Κύπρου<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Επί
Τουρκοκρατίας όλες οι μαμμούδες ήταν εμπειρικές και Τούρκισσες. Μια άλλη του τότε
παλαιού καιρού εξ Ελλάδος ελθούσα μαμμή ήτον η μάμμη της συμπολίτιδος μας αειμνήστου ιατρού
Μαρίας Μιχαηλίδου. Αργότερα ήλθεν εξ Αθηνών η Αμαλία Χριστοφάκη, θεία της Κας Αθηναΐδος Λανίτη, πούταν προσοντούχος μαία
και γυναίκα με εξαίρετα ανθρωπιστικά ιδεώδη.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Οι
περισσότεροι εξ αυτών μετοικούσαν και παρέμεναν μόνιμα στην νήσον. Πολλοί μας
επισκέπτοντο διαλειμματικώς για προσωρινήν
άσκησι του επαγγέλματος τους . Μεταξύ αυτών
ήταν και της κακής ώρας ποικιλώνυμοι κομπογιαννίτες. Κυβερνητικά μέτρα προστασίας
του κοινού από αδαείς και ανεπιστήμονες, η αποικιακή Κυβέρνησις δεν θεώρησε
αναγκαίον να λάβη και οι τσαρλατάνοι οργίαζαν.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqHxrd9PaWWNLOPvWnBgsi9UJWIQSjnKtv5KVLz9i-O9QZbMQypTgGti3pN996-a-52ZIgrNKHgJ_uVW1vWChf506iTJBlT_8ArNhUwM0O6nkDyaM_olSkkytq8LMB2l1AY3L7q7w-8LU/s1600/4++%CE%A0%CE%99%CE%95%CE%A1%CE%97%CE%A3+%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqHxrd9PaWWNLOPvWnBgsi9UJWIQSjnKtv5KVLz9i-O9QZbMQypTgGti3pN996-a-52ZIgrNKHgJ_uVW1vWChf506iTJBlT_8ArNhUwM0O6nkDyaM_olSkkytq8LMB2l1AY3L7q7w-8LU/s1600/4++%CE%A0%CE%99%CE%95%CE%A1%CE%97%CE%A3+%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3.jpg" height="400" width="296" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Ο «μεγάλης φήμης <br />επιστήμονας των Παρισίων» <br />γιατρός Ιωάννης Πιερής</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μόλις
κατά τα τελευταία , αν δεν κάμνω λάθος 25 χρόνια, εθεσπίσθηκαν νόμοι περί εξασκήσεως
του ιατρικού επαγγέλματος, παρουσιάσεως διπλώματος, υποχρεωτικής νοσοκομειακής εξασκήσεως
κλπ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Θυμούμαι
περίπτωσι επισκέψεως εξ Ελλάδος επιτηδείου τυχοδιώκτη ο οποίος εξ ελλείψεως σχετικού προστατευτικού νόμου να εξαπατά επί εξάμηνο το κοινό εμφανιζόμενος ως διαπρεπής παθολόγος.
Ήτο μια ωραία φυσιογνωμία καλοντυμένου μεσήλικος
ο οποίος διετείνετο ότι ήτο τέως ιατρός του Σουλτάνου Αμπτούλ Χαμήτ και
περιώδευε χάριν αναψυχής. Σύχναζε στην περιφέρεια Μπιλιάρδου στο εκεί φαρμακείο
του μ. Φίλιππου Καστάν παρά το σημερινό Ντελίς. Ήταν αξιοπρεπής εις την
εμφάνισι λιγόλογος και πολύ σοβαρός εις
τους τρόπους του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Την
περί ιατρικής τελείαν άγνοιαν και
αμαθειαν του συγκάλυπτε με πολλήν δεξιοτεχνίαν. Απέφευγε να εκφράση γνώμην
ενώπιον ιατρών όταν εκαλείτο εις ευπορούσης τάξεως ασθενείς. Προφασιζόταν ότι
δεν επιθυμεί να εξασκήση επάγγελμα γιατί ο σκοπός της εις Λεμεσόν διαμονής
του είναι η ευχάριστη ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος, των ευγενικών φίλων που
έκαμε και η ανάπαυσις. Όταν παρεκαλείτο από τους οικείους γνωστού πάσχοντος να τον επισκεφθή μετά δυσκολίας συγκατετίθετο, μετέβαινε, τον εξέταζε άνευ
οργάνου, το οποίο ούτε είχε και ούτε θα μπορούσε εάν είχε να το χρησιμοποιήση
και του σύστηνε να ακολουθήση αβλαβή θεραπείαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Σε
μιαν περίπτωσι, που την θυμάμαι γιατί έτυχε να ήμουνα παρών, σε ένα επί χρόνια παράλυτο τον
διαβεβαίωσε ότι θα θεραπευόταν σε ένα εξάμηνο εάν περιώριζε την τροφικήν δίαιτα του εις την αποκλειστικήν χρήσι φρέσκων
δαμάσκηνων. Ο πάσχων, ωθούμενος από τον πόθο της θεραπείας, φρόντισε να
εξασφαλίση όλην την παραγωγήν του είδους από τους κήπους της Λεμεσού. Εις
άλλους ασθενείς έδιδε φιαλίδια ενός εγχρώμου φαρμάκου που μυστηριακά
κατασκεύαζε ο ίδιος κλεισμένες ωρισμένες ώρες εις ιδιαίτερον μέρος του
Φαρμακείου του Κάστανου και το μυστήριο
που εκάλυπτε την απομόνωσι του αυτήν προκαλούσε δέος και θαυμασμόν και απέφερνε συγχρόνως και υλικά <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBkhlzitHsKf3cjVxtTwGvNYUavwElSwYsP-ZKNoVyxtsg947o5j6XW-3WobQPsTnGcKatDmBfKDqNYnphv_7vVBCnqb8ubEEwIwKbvp2C6isIsBjxCb6IXlZTwC73jFG89vnk994k8BU/s1600/1+%CE%9A%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9D.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBkhlzitHsKf3cjVxtTwGvNYUavwElSwYsP-ZKNoVyxtsg947o5j6XW-3WobQPsTnGcKatDmBfKDqNYnphv_7vVBCnqb8ubEEwIwKbvp2C6isIsBjxCb6IXlZTwC73jFG89vnk994k8BU/s1600/1+%CE%9A%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9D.jpg" height="400" width="273" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> Ο επιβλητικός γιατρός της εποχής<br /> Ζαν Λουί Πιέρ Καστάν <br />γνωστός ως «ο γιατρός ο Κάστανος»,<br /> πατέρας του φαρμακοποιού Φιλίπ Καστάν.</span></td></tr>
</tbody></table>
οφέλη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Όλοι
όσοι είχαν τι ευτύχημα να καταδεχθή να τους εξετάση του απέστελλαν δώρα και
χρήματα, πολύ περισσότερα απ’ εκεινα που έπαιρναν οι τότε γιατροί από βίζιτες
των και που το καθωρισμένο ποσό ήταν ένα σελίνι και αργότερα, επί του ιατρού
Πιερή, μεγάλης φήμης επιστήμονος των
Παρισίων, έγινε δύο. Του σοβαρού αυτού κομπογιαννίτη
δεν μπορούσε παρά ν’ ανακαλυφθή στο τέλος η τσαρλατανιά του. Αυτό το πέτυχαν οι
γιατροί πούχαν τα οικονομικά των επηρεασθή από την δράσι του. Ανακάλυψαν ότι το
υγρό που έδιδε και που ο ασθενής έπρεπε παρόντος του γιατρού να το ρουφήξει δεν
ήτο κανένα ειδικό επιστημονικό και θαυματουργό φάρμακο, αλλά θαλάσσιο νερό που
χρωματιζόταν από σκονάκια πούχε στο φαρμακείο του ο Φίλιππος. Μετά την
ανακάλυψι αυτή καταγγέλθηκε το συμβάν
εις τον Διοικητήν κ. Μίτσιελ, ο οποίος δήλωσε ότι κανένας δεν υπήρχε σχετικός νόμος να τον καταδιώξη
γιατί αυτά που σύστηνε ήταν αθώα είδη. Μόνον, ετόνισε, εάν υπήρχε θάνατος εκ
των φαρμάκων του θα επενέβαινε η Αστυνομία. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL; mso-no-proof: yes;">Παρόμοιοι χωρίς δίπλωμα της κακής
ώρας γιατροί επετρέπετο να εξασκούν επάγγελμα εις όλες τες Βρεττανικές
Αποικίες.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></i></b></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBnTE_3dHut6YsalSsLIq_2Jdl3H9i0N-W-3x0Ty1SP9zYfJ7gT4MjZerhj_rN6Au7cVM7w-WwyiA3U7GbSH88v8iBfeTk5_wW89jgsEyio_ZPawqzuoxxUz2nqUMFwFS7GXCKFAxqWsE/s1600/2+%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%A5%CE%95%CE%9C+%CE%91%CE%A0%CE%9B%CE%91-%CE%9C%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%9F%CE%A5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBnTE_3dHut6YsalSsLIq_2Jdl3H9i0N-W-3x0Ty1SP9zYfJ7gT4MjZerhj_rN6Au7cVM7w-WwyiA3U7GbSH88v8iBfeTk5_wW89jgsEyio_ZPawqzuoxxUz2nqUMFwFS7GXCKFAxqWsE/s1600/2+%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%A5%CE%95%CE%9C+%CE%91%CE%A0%CE%9B%CE%91-%CE%9C%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%9F%CE%A5.JPG" height="640" width="536" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> .Η τουρκοκύπρια Μυριέμ Άλα από τις πρώτες μαμμούδες της Λεμεσού</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Για
την τύχη του εν λόγω κομπογιαννίτη και άλλα παρόμοιο στο επόμενο.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">.<o:p></o:p></span></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-86267134070551444732014-10-31T11:55:00.000+02:002014-10-31T11:55:00.486+02:00ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">Λίγες
μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους και ο Πάνος
Φασουλιώτης, δημοσιογράφος και έκδοτης, περιγράφει στην εφημερίδα του
«Παρατηρητής», τον Αύγουστο του 1960, μέσα από αφηγήσεις που μάζεψε από
παλιότερους λεμεσιανούς, κάποια γεγονότα από τα πρώτα χρόνια της βρετανικής
κατοχής το 1878 και λίγο μετά.</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Πολύ
ενδιαφέροντα τα όσα περιγράφει, που τα ντύνουμε με φωτογραφίες από το αρχείο
μας αφού οι αφηγήσεις αυτές δεν συνοδεύονταν από φωτογραφίες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Θα τα
μεταφέρουμε εδώ (σε συνέχειες λόγω μεγάλης σχετικά έκτασης) γιατί όπως λέει και
ο Φασουλιώτης σαν εισαγωγή στα άρθρα του, «με τις αφηγήσεις αυτές
ευχαριστούνται πολλοί εκ των αναγνωστών μας που έζησαν ή και άκουσαν να τους
περιγράφουν την εποχή εις την οποίαν αναφέρουμε. Μα και την σημερινή γενιά
πρέπει να ενδιαφέρη, γιατί σ’ αυτές θα μπορέση να κάμη συγκρίσεις μεταξύ του
Αποικιακού καθεστώτος και του σημερινού ανεξάρτητου και αντιληφθή το
εξευτελιστικό κατάντι του αποίκου.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinz4xdGvPkpiC-WvnfZSPd3vTKffalvhokvMLwzttOEsUXOlvcUj_ddWRGLg7QlB0MI0TVYJkmgKzKJZQkXUGkTVjKrix58p0Av7Ir-TtBt9tuHWSdwgnaIBdZVq_p_oCVmU9Nf9KZcw8/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinz4xdGvPkpiC-WvnfZSPd3vTKffalvhokvMLwzttOEsUXOlvcUj_ddWRGLg7QlB0MI0TVYJkmgKzKJZQkXUGkTVjKrix58p0Av7Ir-TtBt9tuHWSdwgnaIBdZVq_p_oCVmU9Nf9KZcw8/s1600/1.jpg" height="165" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> «Θεέ μου Θεέ μου σ’ ευχαριστώ<br /> που με αξίωσες να ζήσω για να δω <br />γκαμήλες επί τού Τροόδους».</span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif";">
Μέρος δεύτερο <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">«Προηγουμένως,
επί Τουρκοκρατίας δεν υπήρχε ζωή επί του Τροόδους, μα ούτε και εις Πλάτραις,
αξιόλογος συνοικισμός. Όλη η γύρω τοποθεσία τού πυκνού δάσους χρησίμευε για
Βοσκότοπος. Τα κρασοχώρια, Κοιλάνι, Όμοδος, Βάσα, Ποταμιού και άλλα του αμπελουργικού
διαμερίσματος, που κυριαρχούσε σ' αυτά εξαίρετος αγροτικός πολιτισμός, είχαν
τες μάντρες με τους βοσκούς των, που κατά καιρούς τες επισκέπτοντο για να
παίρνουν τα γαλατερά προϊόντα, χαλούμια,τυριά, τραχανάδες κλπ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τα μέσα,
με γαϊδούρια, μεταφοράς ήτον ανεπαρκή και είχον καταντήσει σοβαρό για τους ενδιαφερομένους
πρόβλημα Τότε συνελήφθη και η ιδέα χρησιμοποιήσεως γκαμήλων που μια απ' αυτές,
μέ δυο θεώρατα εκατέρωθεν ξυλένια κιβώτια, μπορούσε να μεταφέρη όσα όμαδα μουλαριών
και γαϊδουριών. Τότε ήτο που κάποιος εκ Λεμεσού γέρων, γνωστός έμπορος, ο Χατζηορκάτζης,
μόλις επείσθη για το γεγονός των γκαμήλων εν εκστάσει, ανεφώνησε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">«Θεέ μου
Θεέ μου σ’ ευχαριστώ που με αξίωσες να ζήσω για να δω γκαμήλες επί τού
Τροόδους».<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6T00vXapLvj9No50hMlO8kGO7-y7Z6qEROayxUzLbxAOBbHe4b5VnpwkOJKmr7r2T9jKKOrw5bLrA5EG-ahfD7fgWJIz7Ky4Q8ysVJIobZ0r4bpADp5L5HrXs15yHE0mVF80TP6cQnWE/s1600/2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6T00vXapLvj9No50hMlO8kGO7-y7Z6qEROayxUzLbxAOBbHe4b5VnpwkOJKmr7r2T9jKKOrw5bLrA5EG-ahfD7fgWJIz7Ky4Q8ysVJIobZ0r4bpADp5L5HrXs15yHE0mVF80TP6cQnWE/s1600/2.JPG" height="240" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> <i>Η οικία Κρίστιαν μετέπειτα Γεωργίου Ρωσσίδη<br /> και του γιου του Ζήνωνος</i></span><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">με την επιβλητική αριστοκρατική «λαντό» της εποχής<br />(γύρω στο 1910). <br />Κατά πάσα πιθανότητα οι επιβάτες της<br /> είναι οι αδελφοί Κρίστιαν.</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τόσο
σπουδαίο εθεωρήθη το γεγονός αυτό. Ο θαυμασμός τού Χατζηορκάτζη, πούταν κοινός
εις όλους γενικά τους Κυπρίους, δεν διέφερε από τες εκπλήξεις και τα εκφωνήματα
θαυμασμού των σημερινών με τους δορυφόρους και τα εντός ολίγου επανδρωμένα
διαστημόπλοια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ο στρατός
εις Τρόοδος ανέβαινε πεζός. Εκτός τού Αρμοστού και των ανωτάτων κρατικών στελεχών
που εστεγάζοντο, ως είπαμεν, όλοι γενικά εις τσαντήρια, σε κανένα άλλον δεν επετρέπετο
να διαμένη εις Τρόοδος. Εξαίρεσις εγένετο εις την οικογένειαν Γεωργίου Ρωσσίδη,
πατρός τού συμπολίτη μας Διπλωματικού Συμβούλου τού Προέδρου κ. Ζήνωνος
Ρωσσίδη και της διευθυντρίας τού εις Λεμεσόν Τμήματος Ευημερίας αξιοτ. Κυρίας
Λέλλας Κακογιάννη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ο κ.
Ρωσσίδης. διευθυντής τής μεγαλητέρας εμπορικής επιχειρήσεως τής νήσου, είχε
εκλεγεί, με την παροχή τού πρώτου κοινοβουλευτικού συντάγματος εις τον τόπο, βουλευτής
Λεμεσού Πάφου.<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmHdpdypxzvcNomF3jWK7iCdBM1wgXhbYdbu0sijl7MOudvbm6AokWrssxhbaTNRWglV8vDMHPjIWgtUDTpXrEFlIB7MbHa5GPE6zJyaaaBwH6ZHyjM4VKqwuoh0Mp4SuddYnlNtsX_xI/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmHdpdypxzvcNomF3jWK7iCdBM1wgXhbYdbu0sijl7MOudvbm6AokWrssxhbaTNRWglV8vDMHPjIWgtUDTpXrEFlIB7MbHa5GPE6zJyaaaBwH6ZHyjM4VKqwuoh0Mp4SuddYnlNtsX_xI/s1600/3.jpg" height="240" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"><i> «το παρέκει σημερινό ακόμη σπίτι τού Διοικητού».</i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Με το άνοιγμα
τού δρόμου Τροόδους κατασκευάσθηκαν στην πιο ψηλή του κορφή, κατάλληλες δεξαμενές
προς αποθήκευσι χιονιού και διατήρησιν του κριό την θερινήν περίοδο. Η υψηλή
κορυφή εκ ιού γεγονότος αυτού ονομάσθηκε Χιονίστρα. Το όνομα αυτό το διετήρησε ως
σήμερα. Στην υψηλότατη κορυφήν ανέρχεται κανείς τώρα ανέτως δι' αυτοκινήτου επί
ασφαλτοστρωμένου δρόμου και μπορεί ν' απολαύση από το εκεί κέντρον μιαν δροσερήν
ΚΕΑΝ και ΚΕΟ ΒΙΤΑ. Πρόκειται περί δύο
παράπλευρων, απεχουσών ολίγα μόνον μέτρα η μια από την άλλη κορυφών. Η μία εξ
αυτών ανήκει τώρα με τες περί Βάσεων Συμφωνίες, εις τες εις Κύπρον εδρεύουσες
Βρεττανικές Δυνάμεις. Τόν παληόν, κατά των πρώτων μετά την Κατοχήν
χρόνων, καιρόν, η Χιονίστρα χρησίμευε και για την προμήθεια χιονιού σε περιπτώσεις
επιδημιών τυφοειδούς πυρετού. Κατά συμβουλήν τών ιατρών μετεφέρετο χιόνι με
γαϊδούρια εις Λεμεσόν για τες ανάγκες των πασχόντων.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiBxMuSY7wgBwLJElJaKfjawsqAoAYSzj-omiVaH6OzqQhcffIXL5PYZdRYZ0OaKjI83HuMiuZls4Y5wP99Lx7ozOFlfEuXu_gXDqSxFGotTocZGF5FOIah7z8X0voRZO2FAVEWxlH3MQ/s1600/4.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiBxMuSY7wgBwLJElJaKfjawsqAoAYSzj-omiVaH6OzqQhcffIXL5PYZdRYZ0OaKjI83HuMiuZls4Y5wP99Lx7ozOFlfEuXu_gXDqSxFGotTocZGF5FOIah7z8X0voRZO2FAVEWxlH3MQ/s1600/4.bmp" height="320" width="276" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div style="text-align: center;">
<i style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: medium; text-align: start;">«ο Φώσκολος, </i></div>
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"><div style="text-align: center;">
<i>ο πρώτος εις Κύπρον </i></div>
<i><div style="text-align: center;">
<i>αφιχθείς φωτογράφος»</i></div>
</i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Η
σημερινή γενεά με τα ψυγεία και τες άλλες ψυκτικές ευκολίες θα ακούη ασφαλώς
κατάπληκτη τες αφηγήσεις για την εποχή εκείνη, που οι πρόγονοι της για ν'
απολαύσουν το καλοκαίρι λίγο κρύο νερό φρόντιζαν να το διατηρούν σε στάμνες
βαλμένες εις το βραδυνό αγιάζι ή να το κατεβάζουν σε μπουκάλια εντός πηγαδιών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Άλλες
τού πρώτου καιρού της Κατοχής φυσιογνωμίες που μετοίκησον εις Κύπρον και οι
περισσότερες παρέμειναν μέχρι τού θανάτου των, ήσαν οι αδελφοί Κρίστιαν,
πολιτικοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες. Εξ αυτών ο Πέρσυ απέθανε εις βαθύ αλλά θαλερό
γήρας πριν λίγα χρόνια. Το παρά τον Δημόσιον Κήπο διώροφο σπίτι τού κ. Ζήνωνος
Ρωσσίδη, που χρησίμευε για αρκετά μετά την Κατοχή χρόνια ως κατοικία τού
εκάστοτε Δικαστού, ως και το παρέκει σημερινό ακόμη σπίτι τού Διοικητού και άλλα
κυβερνητικά κτίρια, ήταν σχέδια των Κρίστιαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ένας
άλλος, από τους εις Κύπρον αποδήμους τής εποχής εκείνης εκ Σμύρνης επίσης
καταγόμενος, ήτο ο Φώσκολος, ο πρώτος εις Κύπρον αφιχθείς φωτογράφος και που
παρέμεινε μέχρι τού θανάτου του εις Λεμεσόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Τον ίδιον
σχεδόν καιρό κατέφθασαν γιατροί εξ Ελλάδος
και άλλοι επιστήμονες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"> <b><i> Έπεται συνέχεια</i></b></span><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="font-family: 'Times New Roman', serif; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHO6-pMQaT0XNyN7PrDxxWAKlx6elW8IWuyRKqp7CLGKUpqvSkCrxMAYWMWjDuZiBky6gJQ-sABYuElwv-fEMYoNx26MDGhWtO2jwCIIss4WQhVSTSA5RK8qZhV_4NwG8t_cv-QFmp02k/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHO6-pMQaT0XNyN7PrDxxWAKlx6elW8IWuyRKqp7CLGKUpqvSkCrxMAYWMWjDuZiBky6gJQ-sABYuElwv-fEMYoNx26MDGhWtO2jwCIIss4WQhVSTSA5RK8qZhV_4NwG8t_cv-QFmp02k/s1600/5.jpg" height="132" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: small; text-align: start;">Η πρώτη πανοραμική φωτογραφία<br /> της Λεμεσού, από τον Φώσκολο,<br /> τέλη του 19</span><sup style="text-align: start;">ου</sup><span style="font-size: small; text-align: start;"> αιώνα.</span></i></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-2882673430394230542014-10-23T17:30:00.000+03:002014-10-23T17:30:01.171+03:00ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Λίγες
μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους και ο Πάνος Φασουλιώτης,
δημοσιογράφος και έκδοτης, περιγράφει στην εφημερίδα του «Παρατηρητής», τον Αύγουστο
του 1960, μέσα από αφηγήσεις που μάζεψε από παλιότερους λεμεσιανούς, κάποια γεγονότα
από τα πρώτα χρόνια της βρετανικής κατοχής το 1878 και λίγο μετά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Πολύ ενδιαφέροντα
τα όσα περιγράφει, που τα ντύνουμε με φωτογραφίες από το αρχείο μας αφού οι αφηγήσεις
αυτές δεν συνοδεύονταν από φωτογραφίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Θα τα μεταφέρουμε
εδώ σε συνέχειες λόγω μεγάλης σχετικά έκτασης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Γράφει λοιπόν
ο Πάνος Φασουλιώτης:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> <b>Μέρος Α'.<o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">«Δεν
γράφουμε, είπομεν, σελίδες ιστορίας, αλλά σε συντομία διατυπώνουμε αναμνήσεις αφηγήσεων που
μας εγένοντο από παλαιούς που έζησαν την εποχή των πρώτων ήμερων τής Βρεττανικής Κατοχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Πρόκειται
περί θέματος που η από οκταημέρου επελθούσα
μεταπολίτευσι τού δίδει όλην την ομορφιά και δροσερότητα της
επικαιρότητας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Με την αποβίβασι
λοιπόν στην Λάρνακα- πούταν ως επίνειο της
πρωτευούσης, Λευκωσίας, έδρα και των Προξενείων και γι' αυτό η πιο γνωστή στον
έξω κόσμο -του Μεγάλου Αρμοστού, η υποδοχή του από τον εκπρόσωπον της Αυτοκεφάλου Ελλην. Ορθοδόξου Εκκλησίας Μητροπολίτην
Κιτίου και μετάβασί του εις Λευκωσίαν, άρχισε σύγχρονα η αποβίβασι
Βρεττανικών Μητροπολιτικών και Αποικιακών στρατευμάτων εις Λάρνακα, Λευκωσίαν και
Λεμεσόν. <o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDYsZndQU5PMaPnMAf7RMSMS_fwjlLRY9M_70MZntt9HKCbHdO2VBRSylftcW8Gaot2-nNIUW24Rv1Ph1vxvH2D9CD_9E7_wgKqHLJhyXBH17ZKXj-pc714zm35Eaw4w2ywcKajLOh8gE/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDYsZndQU5PMaPnMAf7RMSMS_fwjlLRY9M_70MZntt9HKCbHdO2VBRSylftcW8Gaot2-nNIUW24Rv1Ph1vxvH2D9CD_9E7_wgKqHLJhyXBH17ZKXj-pc714zm35Eaw4w2ywcKajLOh8gE/s1600/1.jpg" height="257" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"><i><b>Ο δρόμος του Κομμισαριάτου<br />(σημερινή οδός Λεοντίου του Α΄)<br /> «πούταν ο ωραιότερος τής Λεμεσού».</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Στην
πόλι μας η μεταφορά στρατευμάτων, που άρχισε από τες πρώτες μέρες μ΄ ένα. τάγμα <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Μητροπολιτικών,
συνεχίστηκε για λίγον ακόμη καιρό με
Αποικιακά, ιδίως Ινδιάνικα. Οι αποβιβάσεις εγένοντο εις μικρά χρονικά διαστήματα και
ανάλογα με τες εγκαταστάσεις που άρχισαν πυρετωδώς για την στέγασί των.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Η
Λεμεσός, όπως και άλλοτε εγράψαμε, είχε τότε πληθυσμόν μόλις πέντε χιλιάδας, η δε έκτασίς της, με επίκεντρον την
Αγιάναπαν επεκτεινόταν προς ανατολάς ως την Φραγοκκλησιάν που στο ενδιάμεσο από
τον Μπιλιάρδο (σημερινό Ντελίς) σχεδόν δεν υπήρχαν σπίτια, προς βορράν ως την
οδόν Αθηνών, δυσμάς ως το μεγάλο Τουρκικό
Τζαμί,<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4z_a6FSQ-EzKl-gL6_PtDZ4p7SHcZZMqlb3Jo2zSEcGk_SLxR5AqhiGomKk7D44_2m3X5H4rv6gRj0JPyNcItqJpBC399xIQtIfd2_ZyVJU09MiKGBJakCtGbcMgfuykQ-lcOAUsMEu4/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4z_a6FSQ-EzKl-gL6_PtDZ4p7SHcZZMqlb3Jo2zSEcGk_SLxR5AqhiGomKk7D44_2m3X5H4rv6gRj0JPyNcItqJpBC399xIQtIfd2_ZyVJU09MiKGBJakCtGbcMgfuykQ-lcOAUsMEu4/s1600/2.jpg" height="227" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"><i><b>Ο Κίτσενερ (καθήμενος δίπλα στο θεοδόλιχο)<br /> επί τω έργω της χαρτογράφησης.</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Υπήρχε η
Αρναουτογειτονιά που κατοικείτο αποκλειστικά από Τούρκους και προς την </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">βορειοδυτικήν
πλευρά έφθανε ως την Εκκλησιά Καθολική, που πλησίον της υπήρχαν μερικά αραιά
τουρκόσπιτα γύρω στην Τζαμούδα. Παραπέρα όλος ο χώρος, γνωστός υπό την επωνυμία
«Κομμισαριάτο», που πήρε το όνομα αυτό από την ανέγερσι </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">παράγγων προς στέγασι των πρώτων στρατευμάτων
Κατοχής και όπου είχε την έδρα του ο στρατιωτικός Διοικητής, Κομμισάριος, όπως τον
αποκαλούσε ο λαός. Οι παράγγες αυτές διετηρήθησαν ως πριν λίγα χρόνια, πριν ανεγερθούν
οι σημερινές κατοικίες τής Κας Κρυσταλλίας Παυλίδη. Και στες δυο πλευρές τού
κατασκευασθέντος τότε δρόμου, πούταν ο ωραιότερος τής Λεμεσού ανηγέρθησαν
παντοειδείς στρατιωτικοί καταυλισμοί και εις όλην την κατά βάθος της </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">έκτασι. Υπήρξε εποχή που έτυχε να στρατωνισθούν</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">σ΄ αυτές τα πρώτα χρόνια της Κατοχής 5 και 6
χιλ., περισσότεροι του πληθυσμού της Βρεττανοί στρατιώτες.</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZEWgz1TbtDBh8YqAX-zCsUPwYEtC2JAGw7-UAsmcIwwmf0Xn1tcyPYin5v-up7tnCVnBTKux45L6x2JBEVaH_EUjbMaIoljjXSmWJM_cKKaqan3BoVvvm9OzMcVuSBELB6I01-srNq0w/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZEWgz1TbtDBh8YqAX-zCsUPwYEtC2JAGw7-UAsmcIwwmf0Xn1tcyPYin5v-up7tnCVnBTKux45L6x2JBEVaH_EUjbMaIoljjXSmWJM_cKKaqan3BoVvvm9OzMcVuSBELB6I01-srNq0w/s1600/3.jpg" height="400" width="255" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"><b><i>Ο περιβόητος Ζαχάρωφ</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Αργότερα
άρχισε η ανέγερσι παράγγων στους λόφους των Πολεμιδιών που επελέγησαν ως οι πιό
υγιεινοί και κατάλληλοι για τον σκοπόν τής διαμονής τής έν Κύπρω εδρευούσης
στρατιωτιωτικής δυνάμεως που μετά παρέλευσιν αρκετών ετών η δύναμις τής Φρουράς
ελαττώθηκε εις ένα λόχον. Πριν τής ελαττώσεως αυτής και όταν διετηρείτο τάγμα,
λοχαγός τού μηχανικού τμήματος μιαν εποχή, ήτο ο Κίτσενερ που υπήρξε
Αρχιστράτηγος των Βρεττανικών Δυνάμεων κατά τον 1ον Παγκόσμιον πόλεμο. Σε μιάν
παράγγα προ ολίγων ακόμη ετών φαινόταν χαραγμένο από τον ίδιο στον τοίχο το όνομά
του. Εις αυτόν είχε ανατεθεί και το πρώτο σχεδιάγραμμα τού χάρτου τής νήσου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Οι
καταυλισμοί τού Κομμισαριάτου χρησιμοποιούνταν καθ΄ όλην την ειρηνική, ως τον
1ον Παγκόσμιο, περίοδο ως αποθήκες των Δημοσίων Έργων, οι δε περισσότερες
παράγγες των Πολεμιδιών παρέμεναν ως τότε κενές, γιατί η φρουρά, πριν μεταφερθή
εις Λευκωσία, δεν υπερέβαινε τον λόχον.Κάθε χρόνο, που γινόταν η αλλαγή με
νεοφερμένους από την Μητρόπολι στρατιώτες, ο κόσμος συγκεντρωνόταν στην αποβάθρα
για να παρακολούθηση το θέαμα της αποβιβάσεως και ανόδου των εις Πολεμίδια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Με την
Κατοχή, πολλοί από διάφορα μέρη, των γειτονικών χωρών, Λιβάνου Συρίας και
Σμύρνης, ως και από την Ελλάδα μετοίκησαν προς εξεύρεσι εργασίας και άλλοι για
επιχειρήσεις και σταδιοδρομία εις την νέαν Βρετταν. Αποικίαν. Μεταξύ αυτων συμπεριλαμβάνοντο
επιχειρηματίες, τεχνίτες, βιοτέχνες, μικροκεφαλαιούχοι, μηχανικοί,
αρχιτέκτονες και επιστήμονες, γιατροί και δικηγόροι.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipp73yevO0t47LtcfH6usiBzhl7IGGnx_xkpdNzv4bvW3WXTMt3yrJd9wflXOfYum9xV0MXjqcV1y_BqTvWvd7lNIgXn6li8DoUgjdUz3IS3eBCIisAK0EHitsjl-2Wi0SzLDgeyF9OiE/s1600/4+%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%A3%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipp73yevO0t47LtcfH6usiBzhl7IGGnx_xkpdNzv4bvW3WXTMt3yrJd9wflXOfYum9xV0MXjqcV1y_BqTvWvd7lNIgXn6li8DoUgjdUz3IS3eBCIisAK0EHitsjl-2Wi0SzLDgeyF9OiE/s1600/4+%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%A3%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" height="400" width="237" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: start;"><i><b><span style="font-family: Times New Roman, serif; font-size: small;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small;">Ο Γεώργιος Ρωσσίδης</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Το
γεγονός της Βρεττανικής Κατοχής είχε κάμει, είπαμεν, πολλούς από ξένες χώρες να
μετοικήσουν στην Κύπρο προς εξεύρεσι τύχης και γιατί θάβρισκαν ευκαιρίες σταδιοδρομίας
σ' έναν τόπο που επικρατούσε επί 3 αιώνες το σκοτάδι της τουρκικής σουλτανικής κυριαρχίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Μεταξύ των
πρώτων που κατέφθασαν στην πόλι μος ήταν κι΄ ένας έλλην άπό τήν Σμύρνη, ο οποίος
επέτυχε αμέσως την εξασφάλισι τών συμβολαίων τροφοδοσίας τών εις Κύπρον
κατοχικών στρατευμάτων, που ο αριθμός των ήτον μεγάλος και το εκ της τροφοδοσίας
των κέρδη σημαντικά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Ο
ελληνικής καταγωγής αυτός Σμυρνιός ήταν ο κοτοπινά
εξελιχθείς εις διεθνούς φήμης
μεγαλοεπιχειρηματία και μεγιστάνα του πλούτου Ζαχάρωφ. Το γραφείο και
οι αποθήκες του βρίσκονταν εκεί πούναι σήμερα
το ταχυδρομικό κτίριο. Το ανώγειο, όπου στεγάζεται το Κτηματολόγιο και πριν λίγο καιρό το Διοικητήριο, δεν υπήρχε τότε.
Ήταν ένα μικρό, ως μας αφηγούντο, σπίτι καμωμένο από πέτρα και πλιθάρι με
χωματένια στέγη. Πήρε στην ύπηρεσία του τον νεαρωτερον των τριών αδελφών Ρωσσιδών
Γεώργον που ευρίσκοντο εις την υπηρεσία του θείου των μεγαλεμπόρου και μοναδικού Κυπρίου εξαγωγέως Κακαθύμη.<o:p></o:p></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgaM4rrfW-3Du_E9NXwvQKJtVyN43XzX_QzM8E88NvG6V9RRHv9gv5on2NVpt9RnfwFoBCuMffNqxj5EEugSAQTMC7HmNE5dxXZBVn5s1mH2NhgA7y0O4jfq-Idg7vzp5bONzLuwH3qsc/s1600/5+%CE%9A%CE%91%CE%9A%CE%91%CE%98%CE%A5%CE%9C%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgaM4rrfW-3Du_E9NXwvQKJtVyN43XzX_QzM8E88NvG6V9RRHv9gv5on2NVpt9RnfwFoBCuMffNqxj5EEugSAQTMC7HmNE5dxXZBVn5s1mH2NhgA7y0O4jfq-Idg7vzp5bONzLuwH3qsc/s1600/5+%CE%9A%CE%91%CE%9A%CE%91%CE%98%CE%A5%CE%9C%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" height="200" width="152" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> <b><i>Γεώργιος Κακαθύμης</i></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif";">Εις τον
Γεώργιον Ρωσσίδην, με την εκ Κύπρου αναχώρησίν του, ξεχώρισε και όλας τας επιχειρήσεις του ο Ζαχάρωφ, τες οποίες
καλλιέργησε και μεγάλωσε αργότερα με την
ίδρυση τής Εταιρείας Ρωσιδών η οποία είχε διαδεχθεί και τας επιχειρήσεις Κακαθύμη
και κατέστη, για μια εποχή, ο σημαντικότερος εμποροβιομηχανικός οίκος τής
Κύπρου. Ο Ζαχάρωφ, ως τροφοδότης του βρεττανικού στρατού, εμερίμνησε για την κατασκευή
καταλλήλου δρόμου συνδετικού της Λεμεσού με το Τρόοδος θερινόν καταυλισμόν των
βρεττανικών στρατευμάτων. Είχαν κατασκευασθεί οι εις τσαντίρια στρατώνες και κατόπιν απεφασίσθη η ανέγερσις
του Κυβερνείου. Προ της κατασκευής του, τόσον ο Μέγας Αρμοστής ως και όλα τα
ανώτατα στελέχη της Κυβερνήσεως παρέμεναν εις τέντες. Η μεταφορά προμηθειών τού στρατού διεξήγετο με γαϊδούρια και μουλάρια δι' ενός μονοπατιού, πράγμα που
δυσκόλευε τον κοντρακτόρον.»<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1WZKUMYV7EEm8pQNKWo1zWVlKFZScFj5rfdmRUa6k340DasY9AWKmwT_FGcIdbBaCgvGJvEDMV-Kcep4loufXBSMZhqiJlGqa5pXEkMNJmimWcy44KXytiqB_MYCm9jH4Ak5gZYVQnHg/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1WZKUMYV7EEm8pQNKWo1zWVlKFZScFj5rfdmRUa6k340DasY9AWKmwT_FGcIdbBaCgvGJvEDMV-Kcep4loufXBSMZhqiJlGqa5pXEkMNJmimWcy44KXytiqB_MYCm9jH4Ak5gZYVQnHg/s1600/6.jpg" height="192" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> <i><b> «Είχαν κατασκευασθεί οι εις τσαντίρια</b></i></span><i><b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">στρατώνες και κατόπιν απεφασίσθη<br /> η ανέγερσις του Κυβερνείου.»</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif";"> Στο επόμενο η συνέχεια.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-9339300262554392852014-10-22T13:44:00.000+03:002014-10-22T13:44:00.147+03:00Λεμεσιανά αφηγήματα-Παλιά κτίρια με ιστορία<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 14pt;"> </span><span style="font-size: 19px;">Μέρος</span><span style="font-size: 14pt;"> </span><span style="font-size: 19px;">τέταρτο</span><span style="font-size: 14pt;"> (τελευταίο)<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Το τέταρτο και τελευταίο μέρος από μια σειρά δημοσιευμάτων
που ο Πάνος Φασουλιώτης δημοσίευσε σε συνέχειες
στην εφημερίδα του, Παρατηρητής από τις 26 Νοεμβρίου μέχρι τις 10
Δεκεμβρίου 1959 υπό τον τίτλο «Λεμεσιανά αφηγήματα-παληά κτίρια με ιστορία»
ξετυλίγεται η ιστορία αυτού του δρόμου αλλά και άλλες σημαντικές πληροφορίες
για τη Λεμεσό, Θα τα δούμε λοιπόν κι εμείς σε συνέχειες, διατηρώντας το ύφος
γραφής και την ορθογραφία τους και θα σχολιάζουμε εκεί και όπου αν χρειάζεται:</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghxLUupxk44FfbeGN93V7Clhf1lRA8hA6Ks-5TR7sx1pNMR0CAP4pYBsSzocjqu4f_WhKOIxPzWFouZ7z6ZLBwgY9LHxOfd8i69TxBd6qmOSYjV7yPP93DssHJSFDeRBB5I3r_qs85n6Q/s1600/1.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghxLUupxk44FfbeGN93V7Clhf1lRA8hA6Ks-5TR7sx1pNMR0CAP4pYBsSzocjqu4f_WhKOIxPzWFouZ7z6ZLBwgY9LHxOfd8i69TxBd6qmOSYjV7yPP93DssHJSFDeRBB5I3r_qs85n6Q/s1600/1.JPG" height="320" width="235" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">Από την επίσκεψη <br />του Νίκου Καζαντζάκη <br />στην Κύπρο το 1926. <br />Στο Τρόοδος με τον <br />λεμεσιανό διανοούμενο <br />φίλον του Ευγένιο Ζήνωνος </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
«Η σημερινή οδός Δημήτρη Μητρόπουλου, παλιότερα «οδός
Αγοράς», είναι από τις αρχαιότερες οδούς της Λεμεσού, γνωστή παλιότερα και ως «ο
δρόμος με τις καμάρες» που κατέληγε στην
«Πλατεία της Κουνναπιάς». Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων φθάνοντας
μέχρι τον μεσαίωνα. Ο δρόμος αυτός με την τόσο βαριά ιστορία και σημασία για
την πόλη επιλέγηκε πρόσφατα να φιλοξενήσει μιας αμφιβόλου αξίας και σοβαρότητας
«τουριστική ατραξιόν, τον… «δρόμο της
δόξας».<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Καταλήγει λοιπόν ο Φασουλιώτης:</div>
<div class="MsoNormal">
«Σ’ ένα από τα καφενεδάκια της Κουνναπιάς υπηρετούσε ένα
ωρίμου ηλικίας γκαρσόνι που τον θεωρούσε η πελατεία που σύχναζε και που η πλειονότητα
της ήταν κάτοικοι της Λεμεσού, βιοτέχνες, τεχνίτες και μικροκαταστηματάρχες, περίεργο
τύπο.</div>
<div class="MsoNormal">
Και άλλοτε, παλαιότερα, σε προηγούμενο σημείωμα μου ως
πολλοί εκ των αναγνωστών τού Παρατηρητού θα θυμούνται, περί την επίσκεψι Καζαντζάκη
στην Κύπρο, αναφέρθηκα στην ιδιοτυπία ενός γκαρσονιού που διέτασσε το κάμωμα
τού καφέ να γίνεται, όχι όπως ο κάθε πελάτης τον ήθελε αλλά όπως αυτός έκρινε
να ταιριάζη στην φάτσα του. Όταν λ. χ. ο πελάτης ζητούσε γλυκύ, τον παράγγελνε σκόπιμα
μέτριον τον δε μέτριο, μπορούσε να τον κάμη γλυκύ ή σκέττο.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhua8KTwwaQnhJtN9781h3ntQlB70MTPD-k0UG4xqNLNNwYlCXRiT7Zk6AqZN-ylCkUiQTwtiAU1y7Oxd8MTlPc2DAvIceTV4tPe-Nr3a21kOCW6vO2BQvewZN0PwqaPjP4LEpy-T7lGkA/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhua8KTwwaQnhJtN9781h3ntQlB70MTPD-k0UG4xqNLNNwYlCXRiT7Zk6AqZN-ylCkUiQTwtiAU1y7Oxd8MTlPc2DAvIceTV4tPe-Nr3a21kOCW6vO2BQvewZN0PwqaPjP4LEpy-T7lGkA/s1600/2.jpg" height="320" width="213" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">«Ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους <br />ο μέγας Διδάσκαλος <br />και Σχολάρχης τής Λεμεσού»</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNormal">
Η παραγγελία κανονιζόταν σύμφωνα με το δικό του κριτήριο και
την ατομική του, για τον χαρακτήρα και το ύφος τού πελάτη, αντίληψι, την οποίαν
πάλι εξαρτούσε από την φάτσα τού παραγγέλλοντος. Κάποιος που επανειλημμένα
διαμαρτυρόταν ότι ο καφές που παράγγειλε δεν ήταν όπως τον συνήθιζε δηλ.
γλυκύς, αλλά μέτριος, ο πλαϊνός του τούπε: «μην περιμένης να γίνη αυτό που
θέλεις, γιατί κατά την γνώμη τού Μήτσου, η φάτσα σου είναι για μέτριο και όχι για
γλυκύ. Εσύ δεν άκουσες που είπε, μόλις τού έκαμες την παρατήρησι πως δεν σου έφερε ό,τι παράγγειλες: «Είναι τούτα
μούτρα για γλυκύ»; Ο Καζαντζάκης, που έτυχε να τού αναφέρω τον τύπο τού
Μήτσου, μου εξέφρασε την επιθυμία να τον γνωρίση. «Ψυχανάλυσι δια τού καφέ. Θάθελα μούπε να δω τι καφές μού ταιριάζει».</div>
<div class="MsoNormal">
Στους Μέρικους, μεταξύ άλλων επίλεκτων πολιτών που
καθημερινά σύχναζαν στο καφενεδάκι Ριαλά, ήταν και ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους ο
μέγας Διδάσκαλος και Σχολάρχης τής Λεμεσού. Αφού εκτελούσε τα πρωινά του καθήκοντα
ως καλός σπιτονοικοκύρης, με την μετάβασι στο παντοπωλείο και την αποστολή των
ψωνίων με τον καλαθά στο σπίτι, ο ίδιος
περνούσε, πριν πάει στο Σχολείο που στεγαζόταν κατά τα πρώτα, ως το 1896,
χρόνια στο ανώγειο Άγ. Νάπας, από τους Μέρικους και για καμιά ώρα καθόταν
διηγούμενος, διδάσκων και αναπτύσσων διάφορα θέματα προς όλους που τον
προσήγγιζαν για να τον ακούσουν.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyARB-CgrfuzsyApr42GKClY8qL2tpoXjn5CP1FLFaeFb7oXDkJShSvuPZlKKcKiGDOdEAUnOoGxafXpViS4eFRGWQhRiw-hdhLR2YycCVy9XVYTaQIh5fjTguE8XKnZ9bICfCabAAgZs/s1600/3.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyARB-CgrfuzsyApr42GKClY8qL2tpoXjn5CP1FLFaeFb7oXDkJShSvuPZlKKcKiGDOdEAUnOoGxafXpViS4eFRGWQhRiw-hdhLR2YycCVy9XVYTaQIh5fjTguE8XKnZ9bICfCabAAgZs/s1600/3.bmp" height="300" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">Ο συγγραφέας των άρθρων,<br /> επιφανής δημοσιογράφος, <br />Πάνος Φασουλιώτης</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Στο πρώτο αυτό Σχολείο, το καλούμενο ελληνικό, πούταν
συνέχεια προηγουμένου πούχε ιδρυθεί το 1819, ο Ανδρέας διαδέχθηκε το 1870 τον
Δημήτριον Βενετοκλήν -υπήρχαν μόνον τρεις τάξεις και ο Θεμιστοκλέους ήταν ο
μόνος χωρίς κανένα βοηθό δάσκαλος. Αργότερα το έκαμε ο ίδιος πεντατάξιο και
προσέλαβε τότε και βοηθούς. Ο Ανδρέας
δεν δίδασκε μόνον εις το σχολείο του
τους μαθητές που ενεγράφοντο κατ’ έτος σ’ αυτό, αλλά γινόταν ως γνωστό
δάσκαλος και εθναπόστολος σ’ όλα τα κέντρα και καφενεία που σύχναζε και που πάντα
περιστοιχιζόταν από παλαιούς μαθητές και φίλους.</div>
<div class="MsoNormal">
Η αγάπη, η θερμουργός προς την πατρίδα αγάπη, και ο
θαυμασμός του προς το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και την λατρεία για την σοφία των
προγόνων μας, ήτο απερίγραπτη. Ήταν ο πρώτος που τόλμησε, κατά τα πρώτα χρόνια
της Βρεττανικής Κατοχής, να ύψωση την
Ελληνική σημαία στον αυλόγυρο της Αγίας Νάπας. Αργότερα, πολύ αργότερα απετόλμησαν,
επί Καταλάνου θαρρώ, να υψώσουν και στην Λευκωσία την γαλανόλευκη.</div>
<div class="MsoNormal">
Στες διηγήσεις, επί διαφόρων θεμάτων που έκαμνε, πρωτεύουσαν θέσι είχε πάντα ο Όμηρος, η Ιλιάδα και Οδύσσεια, τα κατορθώματα και
μεγαλουργήματα των ομηρικών ηρώων και ένδοξων προγόνων.</div>
<div class="MsoNormal">
Μια μέρα ένα έγκριτο μέλος της Λεμεσιανής κοινωνίας, μεγαλέμπορος των
χαρουπιών, απ’ εκείνους που έκαμναν εξαγωγές στο Τριέστι, όπως συνήθιζε ο λαός
να λέγη την Τεργέστη, και που συχνά άκουε τον Ανδρέα να αναφέρη τον Όμηρο τον
ρώτησε: «Δεν μου λες Δάσκαλε ποιος είναι αυτός ο Όμηρος;». Ο Δάσκαλος που
θώρησε βλασφημία την ερώτησι, με πρωτοφανή αγανάκτησι που ένας Έλληνας αγνοούσε
τον μεγαλήτερο ποιητή των αιώνων του απάντησε: «Χαρουπέμπορος εις το Τριέστι».
Και ο μεγαλέμπορος κατάπληκτος διερωτάται, «Περίεργο και δεν τον ξέρω». «Και
όμως εκείνος θα σε ξέρη», του λέγει ο Ανδρέας και προσθέτει: «Γράψε του με καμιάν
προσφοράν χαρουπιών».</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbG8knSu5SGzu4TfYHGr4XGrnrY4Bz3nh3LqEa0G8LyrpWOb1MhvmNr0urw6CsU1k4JdoiD70Q2jWrt83YLKyriEhCKEZiHMJ8y5GuH69JijFx8VRTuT3Ug5eU7sSzvPAxEM-WPOJpHDU/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbG8knSu5SGzu4TfYHGr4XGrnrY4Bz3nh3LqEa0G8LyrpWOb1MhvmNr0urw6CsU1k4JdoiD70Q2jWrt83YLKyriEhCKEZiHMJ8y5GuH69JijFx8VRTuT3Ug5eU7sSzvPAxEM-WPOJpHDU/s1600/4.jpg" height="320" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">«Δεν μου λες Δάσκαλε <br />ποιος είναι αυτός <br />ο Όμηρος;».</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Μιαν άλλη φορά, στους Μέρικους πάλι, που η συνδιάλεξι επεξετάθη
επί πολλές ώρες, γιατί είχε σχολική αργία και μπορούσε να παραμείνη περισσότερον καιρόν ιστορούσε, ως μου αφηγήθηκε,
εκλιπών τελευταίως προσφιλής μαθητής και συνεργάτης του κατόπιν στο πεντατάξιο
Ελληνικό Σχολείο, παλαιές δόξες τού Κυπριακού λαού κατά ξένων κατακτητών και ιδιαιτέρως
την ναυμαχία που είχε γίνει στον πλησίον τής Επισκοπής όρμο τής Λεμεσού, μεταξύ τού Κυπριακού στόλου τού Αντιβασιλέως
τής Νήσου Ιωάννου Ιβελίνου και ολοκλήρου τού Γερμανικού υπό τον στρατηγόν Φίλιγγερ,
ο οποίος και κατατροπώθηκε από το Κυπρ. ναυτικό και τον στρατό.</div>
<div class="MsoNormal">
Ολόκληρη ή Φραγκιά, είπε ο δάσκαλος, πέρασε ως κατακτητής απ’
εδώ και εξαφανίστηκε. Έφυγε και ο Τούρκος και θα φύγη, ετόνισε για δεύτερη φορά
και ο Εγγλέζος και μόνον εμείς, οι μικροί και ανίσχυροι ανθέξαμε στον όγκο τής
δυνάμεως των μεγάλων κατακτητών. Παραμένομεν, όπως και τα δένδρα μας εις τα
εδάφη μας και θα καταστούμεν, τέλεψε προφητεύων, μια μέρα, ενωμένοι με την
Ελλάδα, κυρίαρχοι του τόπου μας.»</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-77280054233752921272014-10-10T15:23:00.000+03:002014-10-10T15:23:28.920+03:00 Λεμεσιανά αφηγήματα-Παλιά κτίρια με ιστορία<div class="MsoNormal">
Το τρίτο μέρος από μια σειρά δημοσιεύματων που ο Πάνος
Φασουλιώτης δημοσίευσε σε συνέχειες στην
εφημερίδα του, Παρατηρητής από τις 26 Νοεμβρίου μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 1959
υπό τον τίτλο «Λεμεσιανά αφηγήματα-παληά κτίρια με ιστορία» ξετυλίγεται η
ιστορία αυτού του δρόμου αλλά και άλλες σημαντικές πληροφορίες για τη Λεμεσό,
Θα τα δούμε λοιπόν κι εμείς σε συνέχειες, διατηρώντας το ύφος γραφής και την
ορθογραφία τους και θα σχολιάζουμε εκεί και όπου χρειάζεται:</div>
<div class="MsoNormal">
Η σημερινή οδός Δημήτρη Μητρόπουλου, παλιότερα «οδός Αγοράς»,
είναι από τις αρχαιότερες οδούς της Λεμεσού, γνωστή παλιότερα και ως «ο δρόμος
με τις καμάρες» που κατέληγε στην
«Πλατεία της Κουνναπιάς». Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων φθάνοντας
μέχρι τον μεσαίωνα. Ο δρόμος αυτός με την τόσο βαριά ιστορία και σημασία για
την πόλη επιλέγηκε πρόσφατα να φιλοξενήσει μιας αμφιβόλου αξίας και σοβαρότητας
«τουριστική ατραξιόν, τον… «δρόμο της
δόξας».<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Μέρος
τρίτο<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqrasJ9P_E1gfHbFj0G8CQJsBuHSgzUiITyU7zOdD0-W6uvmj43bzo4C2hpzbHs-JgyJuxnZrL1yLCPqxwrhpmJ-gLqQeHPz_zS0NIbngpfd8G9JHP4iu1uHG50tSbHnfOPuhJbmUFQdw/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqrasJ9P_E1gfHbFj0G8CQJsBuHSgzUiITyU7zOdD0-W6uvmj43bzo4C2hpzbHs-JgyJuxnZrL1yLCPqxwrhpmJ-gLqQeHPz_zS0NIbngpfd8G9JHP4iu1uHG50tSbHnfOPuhJbmUFQdw/s1600/1.jpg" height="227" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">«Η δευτέρα αγορά, που με την δημιουργία της, <br />επί δημαρχείας</span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">Χατζηπαύλου, <br />κατέστρεψε την <br />αρχαία ιστορική πλατεία της κουναπιάς »</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Η δευτέρα αγορά, που
με την δημιουργία της, επί δημαρχείας Χατζηπαύλου, κατέστρεψε την αρχαία ιστορική
πλατεία της κουναπιάς θα μπορούσε κάλλιστα να γίνη πέραν της οδού Γλάδστωνος,
βορεινήν πλευρά, προς την οποίαν επεκτεινόταν και επεκτείνεται η πόλις. Αλλ’ η
ατομικιστική αντίληψι της τότε Δημοτ.
Αρχής ενήργησε καθ’ ολοκληρία αντίθετα προς την θέλησι των Δημοτών.</div>
<div class="MsoNormal">
Στον περίβολο της Αγ. Νάπας εθάπτοντο πριν γίνη το άνω
νεκροταφείο, οι νεκροί.</div>
<div class="MsoNormal">
Ως τώρα υπάρχουν ταφόπλακες που μερικές αναγράφουν ονόματα
σημαινόντων προσώπων, ως του Δαυίδ που η προσωπικότης και δράσι του αναφέρεται
σε ιστορικές σελίδες σημειωθεισών καταδιώξεων, υπό των Τουρκικών Αρχών,
ομογενών κατά το 1821. Το ωραίον επίσης γλυπτόν ομοίωμα αετού πούναι κοντά στο
αδιέξοδο της οικείας Ηρακλή Μιχαηλίδη πίσω στην Αγ. Τράπεζα τής κατεδαφισθείσης,
με την ανοικοδόμησι του<span class="FontStyle29"><span style="font-size: 10.0pt;"> </span></span>σημερινού
περικαλλούς Καθεδρ. Ναού, παληάς εκκλησίτσας όπου σήμερα υψώνεται η Στήλη των
πεσόντων με εγχάρακτα τα ονόματα τών κατά τους Βαλκανικούς πολέμους πεσόντων Λεμεσιανών
εθελοντών. Κάτω από τον αετό βρίσκεται ο τάφος ενός επίλεκτου μέλους της
αρχαίας οικογενείας Ιασωνίδη αδελφού τού εκ μητρός πάππου τής οικογενείας Θ.
Περιστιάνη της πόλεώς μας. Αυτός ήτο και ο πρώτος που εισήγαγε και εγκατέστησε
ευρωπαϊκό διυλιστήριο στην Κύπρο: Το είχε </div>
<div class="MsoNormal">
τοποθετήσει εις Λεμεσό και κατασκεύασε το πρώτο κονιάκ. Ο
Χριστόδουλος Χατζηπαύλου, πάππος των διευθυντών του σημερινού αρχαίου και
μεγάλου Οινοπνευματοβιομηχανικού Οίκου της πόλεως μας διετέλεσε μέλος τού
τεχνικού προσωπικού του άνω βιομηχανικού οίκου Ιασωνίδη, ο οποίος ήτο και ο
τελευταίος που ετάφη εις τον περίβολο 'Αγ. Νάπας.</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmZJI2GYxWx7pFZkQ_q2kPg-14un6-8b27doz2VtNnkuvnj_6_fgX0mTOynBZt5OuFU8aygxFju10p70qOWd1AG8rGj8m5PHnPJYBwPLBWr2Z9Zx9F1pY0aMzI3d4jvE7iOLhg97BfiqM/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmZJI2GYxWx7pFZkQ_q2kPg-14un6-8b27doz2VtNnkuvnj_6_fgX0mTOynBZt5OuFU8aygxFju10p70qOWd1AG8rGj8m5PHnPJYBwPLBWr2Z9Zx9F1pY0aMzI3d4jvE7iOLhg97BfiqM/s1600/2.jpg" height="342" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">«κτίριο που στεγαζόνταν όλα τα Κυβερνητικά<br /> όπως περιγράψαμε, Γραφεία και παράπλευρα<br /> το ισκερό δασύλλιο της </span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">πλατείας των Μέρικων.»</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Κατά την ταφήν του, η οποία σκοπίμως, ως θα εξηγήσω παρά κάτω,
είχε γίνει κατά τας αυγινάς ώρας, έλαβεν
χώραν διαπληκτισμός δύο αντιτιθεμένων μερίδων της πόλεως. Το επεισόδιο, ως μου
το αφηγήθηκαν παλαιότεροι, συνέβη υπό τις ακόλουθες συνθήκες και είχεν αφορμή
την επιμονή της οικογενείας, των φίλων
και εκτιμητών του θανόντος να ταφή εις τον περίβολο του ναού και ουχί εις το
νέο πρωτοδημιουργηθέν νεκροταφείο. Ως τότε
κανένας της καλής ευπορούσης
τάξεως δεν είχε αποθάνει και τα μέλη της γνωστής διακεκριμένης αυτής
οικογενείας δεν ευνοούσαν απομάκρυνσι ενός επιλέκτου μέλους της εκ των
οικογενειακών των τάφων.</div>
<div class="MsoNormal">
Η ομάδα που είχε την πρωτοβουλία δημιουργίας ενοριακού
νεκροταφείου, επέμενε εις την άποψιν της
περί σεβασμού της ληφθείσης αποφάσεως και συμμορφωσι όλων των ενοριτών
χωρίς εξαίρεσι να σταματήση η ενταφίασι
εις τον περίβολο της Εκκλησίας, που την τριγύρισαν κατοικίες και κατέστη
το σημαντικώτερο κέντρο τής πόλεως.</div>
<div class="MsoNormal">
Οι περί την οικογένειαν του αποθανόντος επέμεναν στην ταφήν
του στην Αγ.Νάπα και προς αποφυγήν της ματαιώσεώς της, μετέφεραν και
τοποθέτησαν, μετά την αυγινήν νεκρώσιμον τελετήν, τον νεκρόν εις τον εν βία
ανοιγέντα τάφον ο οποίος ήτο ως μου αφηγήθηκε πρόσωπο που παρέστη στην ταφή, σε
μήκος μικρότερος τού σώματος τού νεκρού.</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOqjYHg6NxiqbBW1HX_nNI4KoZOO4bazQQaOOgiXNHh54uo6fTFANlBx3DnZVjIWHlOu0N6Vy63rqUxPyIHa0hpkfvnmIbhvzKZpobd4zhlV4GHdrqbS5Ze7u2UgAR4SRw_aYtL_788Jc/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOqjYHg6NxiqbBW1HX_nNI4KoZOO4bazQQaOOgiXNHh54uo6fTFANlBx3DnZVjIWHlOu0N6Vy63rqUxPyIHa0hpkfvnmIbhvzKZpobd4zhlV4GHdrqbS5Ze7u2UgAR4SRw_aYtL_788Jc/s1600/3.jpg" height="263" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;"> .</span><span lang="EN-US" style="font-size: small; text-align: start;">T</span><span style="font-size: small; text-align: start;">ούρκικο καφενείο (γύρω στα 1915-1925)<br />στην</span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">είσοδο της </span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="text-align: start;"><span style="font-size: small;">οδού Αγοράς. </span><br /><span style="font-size: small;">Στο άκρον δεξιά διακρίνονται οι κάμαρες </span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Οι αντιτιθέμενοι, που μόλις το πληροφορήθηκαν έσπευσαν να
παρεμποδίσουν την ταφήν, δοκίμασαν να ματαιώσουν αυτήν αλλά δεν το κατώρθωσαν,
γιατί εν τω μεταξύ έφθασε η Αστυνομία η οποία διάλυσε την συγκέντρωσιν. Ο
νεκρός λόγω τού στενού τάφου τοποθετήθηκε με σκευρωμένα τα σκέλη.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο διακεκριμένος αυτός συμπολίτης μας ήτο και ο τελευταίος
κάτοικος Λεμεσού που το κοσμικό υλικό του περίβλημα καλύφθηκε από τα χώματα
του περιβόλου τού σημερινού Καθεδρικού μας Ναού.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjCTbyM5riPGpkZpu0gqvEqgoGlxlcYNTbuWcj-G6zmuTdicQtYd0tNwcHnrlIRu0HnyGn32Vhel8zGdESC9OLzAvcHf4OMUHzTn1X6hatcUJgJ_BTmF7SlBxsjIu4be44_ykBFxl3cMg/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjCTbyM5riPGpkZpu0gqvEqgoGlxlcYNTbuWcj-G6zmuTdicQtYd0tNwcHnrlIRu0HnyGn32Vhel8zGdESC9OLzAvcHf4OMUHzTn1X6hatcUJgJ_BTmF7SlBxsjIu4be44_ykBFxl3cMg/s1600/4.jpg" height="400" width="225" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">«Στην πλατεία τής Κουνναπιάς, <br />με το γειτονικό τζαμί, <br />πούταν τον καιρό τής καταλήψεως <br />τής Κύπρου από τον Τούρκον <br />επιδρομέα Ορθόδοξος, <br />όπως λένε ναός εις μνήμην<br /> της Αγίας Παρασκευής, <br />διεξάγοντο αγοραπωλησίες. »</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Όπως εις την αρχαίαν εποχήν
oι Έλληνες και κατόπιν κατ’ απομίμησί των οι Ρωμαίοι, τες Αγορές των, τών παραθαλάσσιων
πόλεων, συνήθιζαν να τες ανεγείρουν εις τες προκυμαίες, έτσι και η Αγορά τής
Λεμεσού, η μόνη στο είδος της σ’ ολόκληρη την νήσο, άρχιζε από την πλατεία της
Κουναπιάς, που την ιστορήσαμε στα προηγούμενα και επεκτεινομένη δια των
Καμάρων (αψίδων), πούταν μια στοά μήκους 130 περίπου ποδών, έφτανε στην προκυμαία.
Εκεί ήταν από τότε η σημερινή αποβάθρα με το τελευταίως πυρποληθέν,
νεόκτιστο τότε, κτίριο που στεγαζόνταν όλα τα Κυβερνητικά όπως περιγράψαμε, Γραφεία
και παράπλευρα το ισκερό δασύλλιο της πλατείας
των Μέρικων.</div>
<div class="MsoNormal">
Στην πλατεία τής Κουνναπιάς, με το γειτονικό τζαμί, πούταν
τον καιρό τής καταλήψεως τής Κύπρου από τον Τούρκον επιδρομέα Ορθόδοξος, όπως
λένε ναός εις μνήμην της Αγίας Παρασκευής, διεξάγοντο αγοραπωλησίες.</div>
<div class="MsoNormal">
Εκεί βρισκόταν, όπως έχουμε πει και το μεγάλο Παντοπωλείο
(Α' Δημοτ. Αγορά) από το οποίο τα δύο σχεδόν τρίτα του πληθυσμού της Λεμεσού
προμηθευόνταν τα ψώνια των.</div>
<div class="MsoNormal">
Οι χωρικοί εκεί κατέβαιναν και σύχναζαν στα καφενεδάκια και
μαγειριά της πλατείας που η κίνησι και ζωηρότητα της, ιδίως κατά τες πρωινές
ώρες ως το μεσημέρι, ήταν κατά την αρχαία έκφρασι «πλήθουσα».</div>
<div class="MsoNormal">
Στην Κουνναπιά με τα καφενεδάκια και κέντρο της οι χωρικοί
και εκ της μεσαίας και λαϊκής τάξεως κάτοικοι της πόλεως, αντάλλασσαν σκέψεις
και συζητούσαν επί</div>
<div class="MsoNormal">
επικαίρων θεμάτων και ζητημάτων που αφορούσαν τες
επαγγελματικές των ασχολείες και άλλες υποθέσεις.</div>
<div class="MsoNormal">
Στους Μέρικους, μέλη τής ευπορούσης τάξεως, μεγαλέμποροι,
επιστήμονες, δάσκαλοι και διανοούμενοι, έκαμναν το ίδιο. Μετά την επίσκεψι των στο
παντοπωλείο και αφού απέστελλαν τα ψώνια με τους καλαθάδες, μια επαγγελματική
τάξι που υπήρχε ως τελευταία και που έχει ήδη ολότελα εκλείψει, στα σπίτια των
και που η αμοιβή για την μεταφορά δεν υπερέβαινε το μισό γρόσι, διόμισυ δηλ. σημερινά
μίλς, μετέβαιναν στους Μέρικους για να
πάρουν τον πρωινό τους καφέ. Η τιμή τού καφέ ήταν εις την κουναπιά και τα λαϊκά
γενικά κέντρα μια δεκάρα, δηλ. μ’ ένα γρόσι καλυπτόταν η αξία τεσσάρων καφέδων,
εις τους Μέρικους, πλατεία Δικαστηρίων, τρεις εις το γρόσι. Το ίδιο και στο
Ακταίο και τους άλλους παραλιακούς καφενέδες, ως ήτο ο καφενές τού Μιχάλη
Φούρναρη απέναντι τού σημερινού καταστήματος Παύλου Λοΐζου και πούχε πόντε μικρότερο τού Ακταίου, εντός της θαλάσσης. Εις
τες Λέσχες, ΄Ενωσις και Ισότης, ο καφές ετιμάτο προς μισό γρόσι και τα άλλα
ποτά, ως εισαγομένη μπύρα και κονιάκ, ουίσκυ δεν σερβιριζόταν σε κέντρα, εις
ανάλογες χαμηλές τιμές. Το ουΐσκυ υπήρχε μόνον στο Αρμοστείο στην Λευκωσία και
στην Λεμεσό στο σπίτι του Άγγλου Διοικητού και σ’ ένα δυό αρχοντικά της εποχής
εκείνης σπίτια της Λεμεσού.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i> Στο επόμενο το τέταρτο και τελευταίο μέρος<o:p></o:p></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-45345637161492576612014-09-21T11:57:00.001+03:002014-09-21T12:19:04.608+03:00Λεμεσιανά αφηγήματα-Παλιά κτίρια με ιστορία<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Το δεύτερο μέρος από μια σειρά δημοσιεύματων που ο Πάνος
Φασουλιώτης δημοσίευσε σε συνέχειες στην
εφημερίδα του, Παρατηρητής από τις 26 Νοεμβρίου μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 1959
υπό τον τίτλο «Λεμεσιανά αφηγήματα-παληά κτίρια με ιστορία» ξετυλίγεται η
ιστορία αυτού του δρόμου αλλά και άλλες σημαντικές πληροφορίες για τη Λεμεσό,
Θα τα δούμε λοιπόν κι εμείς σε συνέχειες, διατηρώντας το ύφος γραφής και την
ορθογραφία τους και θα σχολιάζουμε εκεί και όπου χρειάζεται:</div>
<div class="MsoNormal">
Η σημερινή οδός Δημήτρη Μητρόπουλου, παλιότερα «οδός Αγοράς»,
είναι από τις αρχαιότερες οδούς της Λεμεσού, γνωστή παλιότερα και ως «ο δρόμος
με τις καμάρες» που κατέληγε στην
«Πλατεία της Κουνναπιάς». Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων φθάνοντας
μέχρι τον μεσαίωνα. Ο δρόμος αυτός με την τόσο βαριά ιστορία και σημασία για
την πόλη επιλέγηκε πρόσφατα να φιλοξενήσει μιας αμφιβόλου αξίας και σοβαρότητας
«τουριστική ατραξιόν, τον… «δρόμο της
δόξας».<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Μέρος
δεύτερο</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΣΕ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΑΖΕ ΤΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ </div>
<div class="MsoNormal">
Οι Μέρικοι λοιπόν με
το μικρό, γραφικό και σκιερό δασύλλιο και το καφενεδάκι, ήταν το πιο κεντρικό,
εξ αιτίας των εκεί κυβερνητικών Γραφείων και Διοικητηρίου, μέρος, τής πρωινής ιδίως
ζωής της Λεμεσού, μιας πόλεως που κατά μήκος επεκτεινόταν από την Αρναουτογειτονιά
και Γέφυραν Τεσσάρων Φαναριών, προς Δυσμάς κ' έφθανε προς Ανατολάς ως την Φραγκοκκλησιά,
μ' επίκεντρο την Αγιάναπα. Τα πέραν τής Εκκλησιάς των Καθολικών σπίτια ήταν αραιά.
Κτίστηκε αργότερα το σπίτι τού Αγαθοκλή Φραγκούδη, σημερινό Μαντοβάνη και ο
στίβος τού ΓΣΟ. Ο Δημόσιος Κήπος ήταν, προτού τον μεταβάλη ο Σώζος σε ωραίο<span class="FontStyle27"><span style="font-size: 10.0pt;"> </span></span>υγιεινό
πνεύμονα, ένας μαζόκαμπος, ιδιοκτησία θαρρώ του Πισκοπιανού μ. Χρυσοστομίδη και
πάππου του συμπολίτου μας Δημοτικού Συμβούλου κ. Ηρακλή Μιχαηλίδη. Στο κέντρο
τού απέραντου αυτού κάμπου και εκεί ακριβώς πούναι τα φοινικόδενδρα και οι σημερινές
θαυμάσιες τεχνητές λιμνίτσες, που τες ομορφαίνουν, με την παρουσία τους, κύκνοι
και πάπιες υπήρχε ένα εκτεταμένο έλος, εστία κουνουπιών και πηγή ελωδών πυρετών.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ521mfKdbnEuvX5-AEZyH5Bi28G3RmdundzqcVUtS7zQkcFPvSYeVmlsiltmNKNe9a1JrpwnPM3eVThR5XDyXDdnSeGyGT7nHtrfT-3mD4IgBi6VjkfcMjbGijf3Ig99AUkQqZjWtRQM/s1600/2+TZAMOYDA.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ521mfKdbnEuvX5-AEZyH5Bi28G3RmdundzqcVUtS7zQkcFPvSYeVmlsiltmNKNe9a1JrpwnPM3eVThR5XDyXDdnSeGyGT7nHtrfT-3mD4IgBi6VjkfcMjbGijf3Ig99AUkQqZjWtRQM/s1600/2+TZAMOYDA.jpg" height="266" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b><span style="font-size: small; text-align: start;">«Παρακάτω, κοντά στην Τζιαμούδαν <br />πούναι ο πευκόφυτος <br />Κήπος τού Αλλάχ, υπήρχαν και αραιά</span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">φτωχόσπιτα.»</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Προς βορράν, επεκτεινόταν ως το Κομισαριάτο, όπου υπήρχαν οι
πρώτες με την κατοχή παρράκες πούταν στρατονισμένες, πριν κτισθούν οι καταυλισμοί
Πολεμιδίων, οι δύο και πέραν χιλιάδες
Αγγλικού και, Ινδικού στρατού. Σήμερα είναι στην σειρά ομοιόμορφα σπιτάκια ιδιοκτησία,
της Κας Κρυσταλλίας Π. Παυλίδη. Παρακάτω,
κοντά στην Τζιαμούδαν πούναι ο πευκόφυτος Κήπος τού Αλλάχ, υπήρχαν και αραιά φτωχόσπιτα. Πιο πέρα, γύρω στη σημερινή
Πλατεία Ηρώων, ήταν ο Τουρκομαχαλλάς των
καλούμενων Kεσόγληδων. Προς βορράν η περβόλα τού Βοντιτσιάνου, όπου είναι σήμερα
ο Εθνικολαϊκός Σύλλογος, το θερινό Ριάλτο και που έφθανε ως την οδό Γλάδστωνος
όπου βρίσκεται το θερινό Κινηματοθέατρο «Αλάμπρα». Υπήρχαν και μερικά σπιτάκια
κοντά στην μικρή εκκλησιά τής Χρυσοροϊατίσσης, με συνέχεια το περβόλι τού
Παπουή. </div>
<div class="MsoNormal">
Ας επανέλθουμε όμως στην περιγραφή τής περιφερείας των Μέρικων
τού παραλιακού αυτού κέντρου με την μεγάλη πρωινή κίνηση. Πέρα από το εν λόγω
κέντρον και βορεινά των Κυβερνητ. Γραφείων, ήταν οι καμάρες με τες επί Τουρκοκρατίας
στρατιωτικές εκεί αποθήκες και την βάσι ενός κανονιού που η Τουρκική Κυβέρνησι το έστησε για άμυνα
τής πόλεως από πειρατικές επιθέσεις. Τον καιρό τής Ελληνικής επανάστασης του
1821 όπως και εις άλλην προ ολίγου καιρού, αφήγησι μου έγραψα, ένα εξοπλισμένο
ελληνικό μπρίκι που τυχαία περνούσε από την παραλία μας, με μια δυό κανονιές το
κατάστρεψε σκοτώνοντας μαζί και ένα μαύρο φημισμένο τούρκο κανονιέρη.</div>
<div class="MsoNormal">
Στην θέσι πούναι σήμερα η Β΄ Δημοτική Αγορά ήταν η πλατεία
τής Κουνναπιάς. Το όνομα αυτό το πήρε από ένα θεώρατο δένδρο- κουνναπιά- που υψωνόταν
στο κέντρο τής πλατείας και που κάτω στην παχειά του σκιά και τα γύρω
πεζοδρομία βρίσκονταν τραπεζάκια λαϊκών
καφενείων. Εκεί, πούναι σήμερα σιδεράδικα, άρχιζε το περιτοίχισμα τής μεγάλης
Δημοτικής αγοράς.</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBGw-oRnYBVdQM-CAfbNW-mytxG3s-wItgvHWYwo3jygudZ9NYqLc8tlhotHCbiKMWRo2IKT5B0fcym0IyYp7D1fvOHHcKbpPJ8UofH3AE_oWUv_06CJvqWefA4bV3biq2v-myinHyQHs/s1600/1+%CE%9A%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%93%CE%9B%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%99%CE%91.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBGw-oRnYBVdQM-CAfbNW-mytxG3s-wItgvHWYwo3jygudZ9NYqLc8tlhotHCbiKMWRo2IKT5B0fcym0IyYp7D1fvOHHcKbpPJ8UofH3AE_oWUv_06CJvqWefA4bV3biq2v-myinHyQHs/s1600/1+%CE%9A%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%93%CE%9B%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%99%CE%91.JPG" height="368" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">«Πιο πέρα, γύρω στη σημερινή Πλατεία Ηρώων, ήταν ο Τουρκομαχαλλάς </span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">των καλούμενων Kεσόγληδων.» Σκίτσο (1932) της περιοχής των Κεσόγληδων, του λεμεσιανού γλύπτη Χρυσόστομου Περδίου.</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Υπήρχε και δευτέρα πολύ μικρότερη. Αυτή βρισκόταν στην οδό
Αγίου Ανδρέου. Εκεί πούναι τώρα το μπακάλικο Μιχαηλίδη (Μεσανοήτη) ήταν η μια
είσοδος της και η άλλη στην οδό Ουώλτερ Σένταλ, σημερινό κατάστημα Καλογήρου. Ο
μέσα χώρος<span class="FontStyle21"> </span>ήταν πρατήρια λαχανοπωλών και φρουτοπωλών,
ως και κρεοπωλών.</div>
<div class="MsoNormal">
Το μεγάλο παντοπωλείο, πούταν εις έκτασι τριπλάσιο τού
μικρού, είχε επίσης δυό εισόδους. Μιαν προς την πλατεία Κουνναπιάς, πούταν και η κεντρική, και μιαν άλλη προς την
οδό Βικτωρίας πούναι σήμερα κομοδρομιά. Σε μια μεριά, προς την νότια πλευρά της
πλατείας υπάρχει ένα, με Τούρκο ιδιοκτήτη, καφενείο και απάνωθέ του ένα ημιερειπωμένο
μικρό ανωγάκι. Ολόκληρο το άνω και κάτω μέρος, με τον συνεχόμενο ως την καμάρα
χώρο, χρησιμοποιείτο τα πρώτα χρόνια της Βρετ. Κατοχής, ως καταυλισμός ενός
Σκωτικού Συντάγματος. Στην άνω βορεινήν</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj8dC4Py2J88m9d6ZEPVoJIMxzgDhWBCmapD2N3DsysE9aO_YbRY30jL5v6QUwSy8QODJzK0_7Gzhlm8dsRb5LSXUHzitRwhGDYIRtmyOljkJlGOsS9woUU1PGvN5xUYj4i611gm9tEIQ/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj8dC4Py2J88m9d6ZEPVoJIMxzgDhWBCmapD2N3DsysE9aO_YbRY30jL5v6QUwSy8QODJzK0_7Gzhlm8dsRb5LSXUHzitRwhGDYIRtmyOljkJlGOsS9woUU1PGvN5xUYj4i611gm9tEIQ/s1600/3.jpg" height="210" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;"><i><b> «… και μιαν άλλη προς την <br />οδό Βικτωρίας πούναι σήμερα <br />κομοδρομιά»,(σήμερα Ειρήνης).</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
πλευρά τού ανωγειού και κοντά σ΄ ένα μπαλκονάκι, σωζόνταν ως
τελευταία εγχάρακτες εις σκωτικήν, οι
λέξεις: «GUIDHIN RICH». Τες έγραψε κάποιος στρατιώτης και σημαίνουν «G<span lang="EN-US">o</span>d Save the <span lang="EN-US">Q</span>ueen». «Ό Θεός Σώζοι τη Βασίλισσα».</div>
<div class="MsoNormal">
Η μεγάλη αυτή Δημοτική Αγορά εξυπηρετούσε τους κατοίκους των
δύο τρίτων και πέραν τής πόλεως, η δε μικρή τους περί την συνοικίαν Αγίας Τριάδος,
Συναχώρι και Παμπούλα, όπως έως τώρα είναι με το όνομα αυτό γνωστή η
βορειοανατολική αυτή μεριά τής Λεμεσού. Στην Παμπούλα, σ’ ένα μέρος της οδού Γλάδστωνος βρέθηκαν πριν 8 χρόνια από εκσκαφή
αυλακιού που είχε κάμει το Δημαρχείο για
τοποθέτησι υδροσωλήνων, ειδωλολατρικής περιόδου τάφοι με ανθρώπινους σκελετούς
και χριστιανικής επίσης περιόδου, που σημαίνει ότι η αρχαία πόλις της Λεμεσού
άρχιζε, όπως κ' ένα παλαιό χρονικό αναφέρει, από την οδό Γλάδστωνος και επεκτεινόταν
προς βορράν ως το σημερινό προάστειο Μέσα Γειτονιά, που την παληά εποχή η
τοποθεσία αυτή αποτελούσε συνοικία της Λεμεσού. Γι’ αυτό παρέμεινε και το
όνομα Μέσα Γειτονιά.</div>
<div class="MsoNormal">
Η συνοικία του Αγίου Νικολάου δημιουργήθηκε κατά τα
τελευταία χρόνια. Εκεί ήταν το Νεκροταφείο της πόλεως, που ανηγέρθη επί Τουρκοκρατίας και ανήκε εις την ενορία Αγ. Νάπας, όπως το κατοπινό, επί Αγγλικής
Κατοχής, δημιουργηθέν τής Αγ. Ζώνης, ανήκε στην ενορία Καθολικής.</div>
<div class="MsoNormal">
Συνοικία Αγίου Νικολάου δεν υπήρχε. Μονάχα στον δρόμο
αριστερά πριν φθάσουμε στο Νεκροταφείο βρισκόταν ένα σπήλαιο με μικρό πλάι στην
είσοδο του τενεκεδένιό σπιτάκι, πούταν η κατοικία μιας φτωχής συμπαθούς
γυναικός. </div>
<div class="MsoNormal">
Η τότε Λεμεσός με 7 έως 8 χιλ. κατοίκους είχε δυό Δημοτικές αγορές
και δυό νεκροταφεία και η σημερινή με 40 έως 45 χιλιάδες μιάν αγοράν, ένα μικρό
ομοίωμα αγοράς εις το μέρος τής πλατείας
και ένα νεκροταφείο, Οι Αγιονικολήτες
και Σιναχωρήτες αναγκάζονται καθημερινά να διανύουν απόστασι τριών και πέραν
μιλίων για να προμηθευθούν τα ψώνια των και τέσσερα μίλια οι Αγιανναπήτες για να
κηδεύσουν τους νεκρούς των.</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvL6YOSihmcAH6h_xK8Nvm6ofZpi9T8n-hjrWTw1TquBeinhMPQyDVZg97h0e0uXyXlDQiua6AMNxsqY5C_wUGLzs_iVHm3r6S1ki_0I_PedZ-EDzdSK3Uio3uGHCBZU4AqmWSGzA2UuA/s1600/4+%CE%9B%CE%95%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%A3+1897+%CE%91%CE%A0%CE%9F+%CE%9A%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%A1%CE%9F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvL6YOSihmcAH6h_xK8Nvm6ofZpi9T8n-hjrWTw1TquBeinhMPQyDVZg97h0e0uXyXlDQiua6AMNxsqY5C_wUGLzs_iVHm3r6S1ki_0I_PedZ-EDzdSK3Uio3uGHCBZU4AqmWSGzA2UuA/s1600/4+%CE%9B%CE%95%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%A3+1897+%CE%91%CE%A0%CE%9F+%CE%9A%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%A1%CE%9F.jpg" height="426" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">«Στην θέσι πούναι σήμερα η Β΄ Δημοτική Αγορά ήταν η πλατεία τής Κουνναπιάς». <br />Στην γκραβουρα αυτή του 1897, δεξιά η μεγάλη κουνναπιά.</span></td></tr>
</tbody></table>
</o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i> Έπεται το τρίτο μέρος<o:p></o:p></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-47044664858899126112014-09-21T11:38:00.000+03:002014-09-21T11:38:06.128+03:00Λεμεσιανά αφηγήματα-Παλιά κτίρια με ιστορία<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHFsgzmOJ3CdnFgod9HoXZqEBFZDd0wFCP0Z343UJtM8cbrKQSrxd1Qh_JO4iFI0pJN045xjIMPI2TvZwTA1TnLCmY-cvi9Y6s-ouNGpsZ3K-xO51n4mKeBUfBafsn4o1-c5Tld_u3C18/s1600/1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHFsgzmOJ3CdnFgod9HoXZqEBFZDd0wFCP0Z343UJtM8cbrKQSrxd1Qh_JO4iFI0pJN045xjIMPI2TvZwTA1TnLCmY-cvi9Y6s-ouNGpsZ3K-xO51n4mKeBUfBafsn4o1-c5Tld_u3C18/s1600/1.JPG" height="408" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b><span style="font-size: small; text-align: start;">Τα κυβερνητικά κτίρια και η γύρω περιοχή όπως περιγράφονται από τον Φασουλιώτη. Τα δένδρα που φαίνονται</span><span style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-size: small; text-align: start;">είναι οι «Μέρικοι» με την ομώνυμη πλατεία που θα δούμε στη συνεχεία των δημοσιευμάτων.</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-large;">Η</span> σημερινή οδός Δημήτρη Μητρόπουλου, παλιότερα «οδός Αγοράς»
είναι από τις αρχαιότερες οδούς της Λεμεσού, γνωστή παλιότερα και ως ο δρόμος
με τις καμάρες. Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων φθάνοντας μέχρι τον
μεσαίωνα. Ο δρόμος αυτός με την τόσο βαριά ιστορία και σημασία για την πόλη
επιλέγηκε πρόσφατα να φιλοξενήσει μιας αμφιβόλου αξίας και σοβαρότητας
«τουριστική ατραξιόν, τον… «δρόμο της
δόξας».</div>
<div class="MsoNormal">
Μέσα από μια σειρά δημοσιεύματα που ο Πάνος Φασουλιώτης
δημοσίευσε σε συνέχειες στην εφημερίδα
του, Παρατηρητής από τις 26 Νοεμβρίου μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 1959 υπό τον
τίτλο «Λεμεσιανά αφηγήματα-παληά κτίρια με ιστορία» ξετυλίγεται η ιστορία αυτού
του δρόμου αλλά και άλλες σημαντικές πληροφορίες για τη Λεμεσό, Θα τα δούμε λοιπόν
κι εμείς σε συνέχειες, διατηρώντας το ύφος γραφής και την ορθογραφία τους και
θα σχολιάζουμε εκεί και όπου χρειάζεται:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Μέρος
πρώτο</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
«ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΣΕ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΑΖΕ ΤΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το κτίριο, τελωνειακό μέγαρο, κοντά στην μεγάλη και γηραλαία μας αποβάθρα, που απετέφρωσε
πριν λίγο καιρό η πυρκαϊά και παραμένει τώρα ημιερειπωμένο, έχει κι αυτό, όπως
και πολλά άλλα, που τον παληό καιρό βρίσκονταν στήν σειρά του κατά μήκος της
παραλίας και που το πνεύμα τής προόδου, και εξελίξεως εξάλειψε, την ιστορία
του. Κτίστηκε τα δύο πρώτα, μετά την Βρεττανική Κατοχή, χρόνο για την στέγασι όλων
γενικά των υπαρχόντων τώρα κυβερνητικών τμημάτων. Στον πρώτο και μοναδικό όροφο
του, στεγαζόταν το Διοικητήριο, με διοικητήν τον Μίτσιελ, που παρόμοιον εις μόρφωσι –
διπλωματούχος της φιλοσοφίας τού πανεπιστημίου
της Οξφόρδης και διδάσκαλος των νεαρωτέρων
παιδιών της Βασιλίσσης Βικτωρίας με πνευματικήν
καλλιέργεια, αληθινήν ευγένεια
και πραγματικές διοικητικές ικανότητες,
δεν ξανάστειλε τα κατοπινά χρόνια το
υπουργείον Αποικιών στην Κύπρο.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlgoLMax-fxhTClu-5yBHpkQLraJhhvUy41GoaFlECy-stHAGds_n70P2QomKt91XZB0JPriuRbSkq4pv8QOB3WA0EP-2EyObo86LrsXG_hOOo-ZzemcJOYiCeqyktbvHfUjqkIlrrsiA/s1600/3.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlgoLMax-fxhTClu-5yBHpkQLraJhhvUy41GoaFlECy-stHAGds_n70P2QomKt91XZB0JPriuRbSkq4pv8QOB3WA0EP-2EyObo86LrsXG_hOOo-ZzemcJOYiCeqyktbvHfUjqkIlrrsiA/s1600/3.bmp" height="320" width="204" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;"> Χριστόδουλος Χουρμούζιος</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Παράπλευρα, στον ίδιο όροφο, ήταν το Κτηματολόγιο, το
Γραφείο Γεωργίας, που συχνά το επισκεπτόταν
και παρέμενε σ αυτό επί αρκετές μέρες ο τότε, κατά τα πρώτα χρόνια της Κατοχής,
διευθυντής τής Γεωργίας διάσημος και διεθνούς φήμης Έλλην γεωπόνος Γεννάδιος. Οι κατά τα πρώτα
χρόνια της Κατοχής Βρεττανικές Κυβερνήσεις επιδείκνυαν, ως φαίνεται, προς την
νέαν των αποικία, την μικράν νήσον μας, κάποιο είδος στοργής κ' ένα ειλικρινές
ενδιαφέρον για την ανάπτυξι και πρόοδο της, παρά κατά τα τελευταία αυτά χρόνια. Παρετήρησαν
οι επί Ντισραέλυ και Γλάστωνα κυβερνώντες ότι ο τόπος ήταν γεωργικός και ο λαός,
στην μεγάλη του πλειονότητα, ελληνικός και με ελληνικήν συνείδησι. Ζήτησαν γι
αυτό και πέτυχαν από την Ελλάδα την
αποστολή στην Κύπρο και τον διορισμό εις θέσιν τμηματαρχών τής Γεωργίας,
διασήμων Ελλήνων επιστημόνων, ως ήτο ο Γεννάδιος, ο διαδεχθείς αυτόν Φούμης
και κατόπιν θαρρώ ο Σαρακωμένος αμφότεροι εξ ίσου διακεκριμένοι επιστήμονες.
Αργότερα, σαν από σχεδίου, αποφασίστηκε η σκόπιμα, από γεωργικής απόψεως,
προγραμματισμένη πισωδρόμησι του τόπου, με τον διορισμό, σ ένα τόσον μεγάλης
και ζωτικής σημασίας κρατικόν τμήμα, βρεττανών αδαών και ανεπιστημόνων τες
περισσότερες φορές.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEildDIpYil276qVqvLAT1u26y9rFrp7GauKQslkRGZEYOPYSIJWFR0J0-sQB6EaXOE8d9d9UI2GGJEgRpT2-bLDk6OgNejJYZ6dyZdwi9HOEdUvOVItX2IoZbtrLpheU_nm4J_IL2xyLmY/s1600/2.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEildDIpYil276qVqvLAT1u26y9rFrp7GauKQslkRGZEYOPYSIJWFR0J0-sQB6EaXOE8d9d9UI2GGJEgRpT2-bLDk6OgNejJYZ6dyZdwi9HOEdUvOVItX2IoZbtrLpheU_nm4J_IL2xyLmY/s1600/2.JPG" height="320" width="164" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Ας κλείσω όμως την παρένθεσι που άνοιξα, για να περικλείσω
θλιβερά ιστορικά γεγονότα μιας περιόδου, που όπως όλοι ελπίζω και εύχομαι να
τερματισθή προ της λήξεως του παρόντος χρόνου και ας συνεχίσω την περί του
κατεδαφισθέντος κτιρίου αφήγησι μου.</div>
<div class="MsoNormal">
Στο κατώγειο, στεγάζονταν οι αίθουσες του Δικαστηρίου, του
Ταχυδρομείου και Τελωνείου. Οι παλαιοί θα θυμούνται τον τρόπο πού γινόταν η διανομή
των επιστολών. Τότε, στην εποχή που αναφέρομαι, ιδιαίτερα ταχυδρομικά κιβώτια δεν υπήρχαν. Ο διευθυντής, που ήταν
πάντα άγγλος και στην τοτινή δική μας εποχή ήτο κάποιος κύριος Σμίθ πούχε μάθει καλά τα
ελληνικά, με το προσωπικό του, φώναζαν μεγαλόφωνα τα αναγραφόμενα επί των
επιστολών ονόματα και ο ενδιαφερόμενος αφού απαντούσε: Εδώ, του διδόταν το
γράμμα. Ο πληθυσμός ήτο πολύ ολίγος, 7 έως 8 χιλιάδες και όλα σχεδόν τα ολίγα πρόσωπα πούχαν εξωτερική και εσωτερικήν ταχυδρομικήν αλληλογραφία, γνωστά
στους υπαλλήλους. Εάν κανένας από την επαρχία τύχανε να έχη γράμμα στο όνομα
του, πράγμα σπανιώτατο, του υπεβάλλοντο, πριν του παραδοθή, σχετικές ερευνητικές
ερωτήσεις ή του εζητείτο η παρουσία γνωστού προσώπου που θα διεπίστωνε την
ταυτότητα του.</div>
<div class="MsoNormal">
Παράπλευρα τού εν λόγω κτιρίου όπου είναι τώρα οι
τελωνειακές αποθήκες, πριν κτισθούν, υπήρχε ένα δασωμένο σκιερό μέρος. Το
επιλεγέν για φύτευσι στόν τόπο αυτό δένδρο ήταν το γνωστό με το όνομα Μέρικοι.
Ένα είδος που ευδοκιμεί κοντά στην θάλασσα και αναζωογονείται από την αρμύρα
και την πνοή της. Κάτω από την παχειά σκιά των υπήρχαν τραπεζάκια και καρέκλες
τού μοναδικού εκεί καφενείου Ριαλά.
Στην άλλη, την ανατολική πλευρά του δασυλλίου, ήταν σε απλά χαμηλά
πλινθόκτιστα δωμάτια, στεγασμένα τα δικηγορικά γραφεία. Παράπλευρα σχεδόν τού
καφενείου, Ριαλά, ήταν το γραφείο του αειμνήστου Χριστόδουλου Σώζου, τού ήρωα
Δημάρχου Λεμεσού και πιο πέρα, πίσω ακριβώς
σ΄ ένα ανώγειο, που επί Τουρκοκρατίας χρησίμευε ως Διοικητήριο, το ναυτιλιακό γραφείο
τού αειμν. Σπύρου Αραούζου, κατοπινού επίσης Δημάρχου Λεμεσού. Πιο πέρα,
αντικρύ στο </div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjcR_hkopDjvVApwteZi9O5uNF9df8cLQlL8bQ8OUfRzvKq82N0REGyq5bvRuEfsSsQiUzUqg_Zz51qXyOPhh7uWc86qwvqsL4Ay8-gVbOpHiDG23Vy8Ch1Y-olNyXit2INh75CAPNG0o/s1600/%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A3+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjcR_hkopDjvVApwteZi9O5uNF9df8cLQlL8bQ8OUfRzvKq82N0REGyq5bvRuEfsSsQiUzUqg_Zz51qXyOPhh7uWc86qwvqsL4Ay8-gVbOpHiDG23Vy8Ch1Y-olNyXit2INh75CAPNG0o/s1600/%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A3+%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%A3.jpg" height="260" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η οδός Κουμανδαρίας</td></tr>
</tbody></table>
μέρος που η οδός. Κουμανδαρίας
βγαίνει στην παραλιακή οδό Σπύρου Αραούζου,
υπήρχε ένα χαμηλό ανωγάκι κτισμένο άνωθε μεγάλης καμάρας που κάτωθε της ήταν αμμουδιά και τες τρικυμισμένες
μέρος τα. κύματα την πλημμύριζαν φθάνοντας εις τον δρόμο. Στο ανωγάκι αυτό
στεγάσθηκε η πρώτη Κυπριακή Ατμοπλοϊκή Εταιρεία, που διάθετε δυό ατμόπλοια που
έκαμναν το εβδομαδιαίο τακτικό τους εις Αίγυπτο δρομολόγιο, με τακτικές προσεγγίσεις εις Πόρτ-Σάΐδ και Αλεξάνδρεια. Πλοίαρχος τού ενός εξ
αυτών, θαρρώ τής «Κύπρου», ήτο ο εκ της νήσου Κάσος καταγόμενος καπετάν
Μιχάλης; Πρώην πλοίαρχος ιδιοκτήτου ιστιοφόρου και αδελφός τού δημοφιλέστατου,
τήν εποχή εκείνη στην πόλι και επαρχία
μας; Διακεκριμένου γιατρού και ποιητού
Διαγκουση, πατρός της συμπολίτιδος μας Κας Θάλειας Γαλανίδη, διευθυντού τής
Εταιρείας Κομβίων. Ο γραμματέας τής πρώτης και τελευταίας αυτής Λεμεσιανής
Ναυτιλιακής επιχειρήσεως, ήτο ο κ. Χριστόδουλος Χουρμούζιος, δευτερότοκος υιός
τού Άρχοντος Πρωτοψάλτου αειμν.
Στυλιανού Χουρμουζίου. Μετά την διάλυσι τής εν λόγω εταιρείας, ο Χουρμούζιος
ανέλαβε την διεύθυνσι τής εφημερίδος τού πατρός του «Σάλπιγγας». Ο Χριστόδουλος
Χουρμούζιος είναι από πολλών τώρα ετών εγκατεστημένος εις Λονδίνο. Για μεγάλο
χρονικό διάστημα υπηρέτησε ως Γραμματεύς τής εκεί Ελληνικής Πρεσβείας. Τούτον
διαδέχθηκε, στην διεύθυνσι τής αρχαιότατης ιστορικής αυτής Εφημερίδος τής
Λεμεσού, ο νεώτερος αδελφός του κ. Ευριπίδης Χουρμούζιος, πατέρας τού
σημερινού διευθυντού τής εγκρίτου Αθηναϊκής εφημερίδος «Καθημερινή» κ. Αιμιλίου
Χουρμουζίου διακεκριμένου διανοουμένου.»<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Έπεται το δεύτερο μέρος<o:p></o:p></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-17240042136425857342014-09-19T16:11:00.000+03:002014-09-19T16:11:59.169+03:00«Αναμνήσεις από την περασμένην πνευματικήν Λεμεσόν» <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Μέρος δεύτερο<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiAmHQB_zgk9Y61I_QFQrcm45xO9Js7uPVyum39cNNvHRhTCUhYNzsjPUzTc6EHeB3iDXmQR5abBWP1OMAmgAde-4lhqJPWtFGrwXZRUtwjGF-KlJ5SFRELPROTrSIUe80pGddanRKELc/s1600/%CE%9A%CE%A5%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%91+%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiAmHQB_zgk9Y61I_QFQrcm45xO9Js7uPVyum39cNNvHRhTCUhYNzsjPUzTc6EHeB3iDXmQR5abBWP1OMAmgAde-4lhqJPWtFGrwXZRUtwjGF-KlJ5SFRELPROTrSIUe80pGddanRKELc/s1600/%CE%9A%CE%A5%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%91+%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91.bmp" height="320" width="237" /></a><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Δεύτερο (και τελευταίο) μέρος που ο Νικόλαος
Κλ. Λανίτης (1872-1958) δημοσίευσε, στο τεύχος ΙΕ του 1950, στο κυπριακό λογοτεχνικό περιοδικό «ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» το οποίο εκδιδόταν από το 1934 μέχρι το 1956. Ένα
σημαντικό όπως είπαμε για τη Λεμεσό και τους πνευματικούς της ανθρώπους, άρθρο
του επιφανούς πνευματικού αυτού τέκνου της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Πολυσχιδής
και πολυσύνθετη προσωπικότητα, όπως γράψαμε και στο πρώτο μέρος, μια από τις
μεγαλύτερες του 20<sup>ου</sup> αιώνα σ αυτή την πόλη, έζησε τη σύγχρονη
ιστορία της και συνέβαλε δραστικά στη περήφανη διαμόρφωση της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Επιφανής
δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος, βουλευτής, εθνικός αγωνιστής, εθελοντής στους
βαλκανικούς πολέμους, αθλητοπατέρας κυριολεκτικά και μεταφορικά,( υπήρξε από
τους ιδρυτές του ΓΣΟ και πρόεδρος του για πολλά χρόνια, πατέρας της μεγαλύτερης
κυπρίας αθλήτριας Δομνίτσας Λανίτου), εκ
των πρωτεργατών της λαϊκής εξέγερσης των Οκτωβριανών του 1931, εκτοπίστηκε στην
επαρχία και εξορίστηκε στη συνέχεια στην Ελλάδα. Συγγραφέας πολλών
επιστημονικών και ιστορικών βιβλίων για την Κύπρο και τη Λεμεσό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmfVPkCcj7OkJmpuMV0PmDej3WqUHZs0nacJBBcM76D1Or_WFXRJl2hCuJZj4Lb3xdLUXoY9hgTDMQWKc14ZHJzyT8l93grWZo3UghVi7bEhu41X73DAcxN3wLWkt3zF5RNebrAZq_8lw/s1600/1,%CE%A6%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%95%CE%A5%CE%A1%CE%A5%CE%92%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmfVPkCcj7OkJmpuMV0PmDej3WqUHZs0nacJBBcM76D1Or_WFXRJl2hCuJZj4Lb3xdLUXoY9hgTDMQWKc14ZHJzyT8l93grWZo3UghVi7bEhu41X73DAcxN3wLWkt3zF5RNebrAZq_8lw/s1600/1,%CE%A6%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%95%CE%A5%CE%A1%CE%A5%CE%92%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3.jpg" height="320" width="167" /></a><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Στο
κείμενο του στα «Κυπριακά Γράμματα»
περιγράφει με γλαφυρότητα και μεγάλη συντομία αλλά και χιούμορ, την πνευματική ζωή της
Λεμεσού από την Αγγλοκρατία μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20<sup>ου</sup> αιώνα, όπως την έζησε και ο
ίδιος αλλά και συνέβαλε όπως είπαμε στη διαμόρφωση της:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">«Διακεκριμένοι άνθρωποι του
πνεύματος της παλαιάς Λεμεσιανής εποχής ήσαν οι Φραγκούδηδες. Ο Ευρυβιάδης
Φραγκούδης εθεωρείτο στυλίστ της εποχής εκείνης. Ήταν ανταποκριτής της «Κλειούς» και κατόπιν
της «Ημέρας» της Τεργέστης, θαυμάσιος χειριστής της παλαιάς καθαρευούσης. Είχαν
επιδράσει επί του ύφους του οι Βυζάντιοι, ο Αλέξανδρος και ο Αναστάσιος. Είχαν
τότε δι’ αυτού ακουσθή αι πρώται κραυγαί κατά της Αγγλικής διοικήσεως. Εξέδωκε
και δίτομον εγχειρίδιον Ιστορίας και Χωρογραφίας της Κύπρου. Απέθανεν άγαμος
εις την Αίγυπτον.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Αδελφός του Ευρυβιάδου ήταν ο άλλος
θαυμάσιος τύπος της εποχής, γλωσσομαθής και λόγιος, ο Σωκράτης Φραγκούδης,
βουλευτής Λεμεσού, του οποίου ωραία
ανέκδοτα εδημοσίευσα εις την «Έλλην. Δημιουργίαν» της 15ης Νοεμβρίου. Πατήρ του
αξιομνήστου συγγραφέως, μαχητικού δημοσιογράφου, πολιτευόμενου και λογίου,
ιδρυτού της Παντείου Σχολής, Γεωργίου Σ. Φραγκούδη.<o:p></o:p></span></i></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbg8DRozHSTlY8YYO1CFl9KbffiX1crBRaLE0apRoJgtfutkYjmuFA_HmNlODHX37TvjNpTzMC1YtsQb86N5A7Wyywwe2OviDkImru0VTY-NZ1werdGE58GB3p34RUeJU4mt5rC8PUVks/s1600/%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbg8DRozHSTlY8YYO1CFl9KbffiX1crBRaLE0apRoJgtfutkYjmuFA_HmNlODHX37TvjNpTzMC1YtsQb86N5A7Wyywwe2OviDkImru0VTY-NZ1werdGE58GB3p34RUeJU4mt5rC8PUVks/s1600/%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+(2).jpg" height="320" width="213" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Ιωάννης Καραγεωργιάδης</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">-Μεταξύ του πνευματικού κόσμου της
παλαιάς Λεμεσού ήταν και ο Βασίλης Μιχαηλίδης, ο εθνικός ποιητής της Κύπρου. Έχουν
πολλά γραφή δια τον εμπνευσμένον εθνικόν βάρδον. Αξία λόγου είναι η περί αυτού μελέτη σημερινού
λογίου της Λεμεσού, του κ. Παπαγγέλου, και δημοσιεύματα και μελέται του κ. Ιντιάνου
και άλλων. Και πρέπει ακόμη να μελετηθή. Πολλαί του εμπνεύσεις, τας οποίας είχε
πίνων κρασί εις το καφενείον του Καπαρά, είναι άξιαι μεγάλων ποιητών. Αληθινά
ποιητικά αριστουργήματα.</span></i><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μέσα στους παλαιούς Λεμεσιανούς
λογίους ενθυμούμαι τον πρώτον μου δασκαλόν, τον Γεώργιον Μαληκίδην, χρηματίσαντα
και αυτόν βουλευτήν Λεμεσού. Εξεπροσώπει δια της γλώσσης τον βραδύν ρυθμόν της
εποχής. Καλο-κτενισμένη καθαρεύουσα με μακροσκελείς ατέλειωτους προτάσεις. Ενάρετος
άνθρωπος. Ήτο συλλογόπληκτος. Ο ιδρυτής της γηραιάς «Ισότητος», εις την οποίαν
με σεβασμόν ατενίζω την εικόνα του. Και πόσα δεν ενθυμούμαι επεισόδια των
νεανικών μου χρόνων συνδεόμενα με την πολυλογίαν του και την λεπτολόγον εξονύχισιν
των πάντων. Έζη τότε εις την Λεμεσόν μια ευφυής φυσιογνωμία της εποχής, την
οποίαν οι νεώτεροι απελαμβάναμεν. Σπινθηροβόλος χιουμοριστής, ο Γεώργιος
Μορίδης, πατήρ του ηθοποιού και <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBdth6_z9xqwyODMHlI8UARaGG7sKo4JgkUbv9nbdOoLfLINcGtdHBcgDXv-_QYSifj1IF-QqA1F_gMhVMfylxxLMJ-HTM2rqlm_U2GtFgpK3Ut6AHdqeHZiJXB3SQgpXEoM0cJL_R7T8/s1600/3+%CE%9C%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.png" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBdth6_z9xqwyODMHlI8UARaGG7sKo4JgkUbv9nbdOoLfLINcGtdHBcgDXv-_QYSifj1IF-QqA1F_gMhVMfylxxLMJ-HTM2rqlm_U2GtFgpK3Ut6AHdqeHZiJXB3SQgpXEoM0cJL_R7T8/s1600/3+%CE%9C%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3.png" height="302" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Γεώργιος Μορίδης</span></td></tr>
</tbody></table>
πενθερός του επιφανούς συνθέτου Σόλωνος
Μιχαηλίδου. Ό Μαληκίδης είχε καλέσει γενικήν συνέλευσιν προς «τροποποίησιν
άρθρων τινών του καταστατικού χάρτου της Ισότητος». Είμεθα με τον Μενάρδον και
είδαμεν τον Μορίδην μεταξύ του ακροατηρίου. «Προοιωνίζομαι τα βέλτιστα», μου
λέγει ο Μενάρδος, και έτσι επήγαμεν και ημείς. «Κύριοι, λέγει μεταξύ άλλων ο
Μαληκίδης, το άρθρον πρέπει να τροποποιηθή. Το άρθρον λέγει ότι ο προσφέρων
λίρας πέντε είναι δωρητής, ο προσφέρων λίρας δέκα ευεργέτης και ο προσφέρων λίρας
είκοσι μέγας ευεργέτης της « Ισότητος». Αλλά τότε πώς θα ωνομάζετο εκείνος που
θα προσέφερε λίρας 100 ή500, ή και 1000;»<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Και ο Μορίδης εγειρόμενος της
θέσεως του, υπό τα περίεργα βλέμματα των παρεστώτων, φωνάζει με την βαρειάν του
φωνήν: «Μέγας παράφρων, κύριε πρόεδρε». Δεν ήτο δυνατόν να προχώρηση η
συνέλευσις και διελύθη.<o:p></o:p></span></i></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2lTIjh9D81ycZfYVQghhY0so78xzf9Y7TC4Huq3WqT6WP-o36f32nzLKM48X1ivAfRIYggf1a1oppXrekWWLf1ckKpakm_auQy2lS1qU680vkQwE8XoyfFCzPLW8oT1mBExGuhncRnjo/s1600/7,+%CE%98%CE%95%CE%9C%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9A%CE%9B%CE%95%CE%9F%CE%A5%CE%A3+%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%95%CE%91%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2lTIjh9D81ycZfYVQghhY0so78xzf9Y7TC4Huq3WqT6WP-o36f32nzLKM48X1ivAfRIYggf1a1oppXrekWWLf1ckKpakm_auQy2lS1qU680vkQwE8XoyfFCzPLW8oT1mBExGuhncRnjo/s1600/7,+%CE%98%CE%95%CE%9C%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9A%CE%9B%CE%95%CE%9F%CE%A5%CE%A3+%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%95%CE%91%CE%A3.JPG" height="320" width="218" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-size: medium; text-align: start;"><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;"> Ανδρέας Θεμιστοκλέους</span></i></b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ήταν ευρύς ο κύκλος των λογίων της
Λεμεσού της περασμένης γενεάς. Μεταξύ αυτών δύο διακεκριμένοι ιατροί. Ο
Γεώργιος Διαγκούσης και ο Ιωάννης Καραγεωργιάδης. Ο πρώτος εδημοσίευσεν εκλεκτά
ποιήματα εις την δημοτικήν. Ένα, το
ποίημα εις το παιδί του, που πέθανε φοιτητής στας Αθήνας, είχε εξαιρετικόν
λυρισμόν και εδημοσιεύθη και ανεδημοσιεύθη. Και ως γλώσσα και ως ρυθμός και ως
περιεχόμενον δεν ήτο καθόλου σύνηθες. Ο Καραγεωργιάδης εξέδωκε και ποιήματα και
ειδύλλια εις υπερκαθαρεύουσαν. Ιατρός και επί έτη δήμαρχος Λεμεσού άφινε τας
εργασίας του, εκλείετο εις το φαρμακείον του και έγραφε στίχους. Μόνον το
γεγονός τούτο ήτο χαρακτηριστικόν της τότε πνευματικής κινήσεως. </span></i><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Φυσιογνωμία της παλαιάς πνευματικής
Λεμεσού ήταν η Πολυξένη Λοϊζιάς. Μαθήτρια της Σαπφούς Λεοντιάδος (Λεοντιάς, εξ
ού και το Λοϊζιάς) της Κωνσταντινουπόλεως: ήταν ίσως η πρώτη πνευματική
γυναίκα της νεωτέρας Κύπρου. Έγραψεν, εξέδωκεν,
εδημοσίευσεν, απήγγειλε πολλά: Ποιήματα, θούρια, ειδύλλια. Μερικά ποιήματα
έχουν εμπνεύσεις, όπως το προς την Μαρίαν την Συγκλητικήν. Ένα ποίημα προς τον «Ναύαρχον Μιαούλην» το
πολεμικόν σκάφος, είναι ενθουσιώδες και απηγγέλλετο τότε εδώ. Ως προς τα
ειδύλλια, τα χαρακτηρίζει ένας λόγος του Μενάρδου: «Φράσιν δεν βρήκα τραγικήν
εντός του ειδυλλίου, παρά μονάχα αυτήν εδώ: «Τιμάται σελινίου».</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Πάντως η Πολυξένη Λοϊζιάς εδίδαξε
καρποφόρως ως διευθύντρια του Παρθεναγωγείου δύο γενεάς Λεμεσιανών γυναικών.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Επί κεφαλής όλης της πνευματικής και
πολιτικής ζωής της παλαιάς Λεμεσού ήταν η αδρά εκείνη φυσιογνωμία του
διδασκάλου του γένους Ανδρέου Θεμιστοκλέους, που εδίδαξε δύο Κυπριακάς γενεάς τα<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXT3h2VRFEOKPWX0R7MPYchczKVX94sjqengCneBVPM5CylXQPoIDM3AJeGT35MJZkFB7IGMX99FpG1CqlHHsn8mSDUc14K3PuyKS-_wP0P9KGPxLsGKqqXjau1wqmk9LpoGWCj0r5wHI/s1600/5.+%CE%9B%CE%9F%CE%99%CE%96%CE%99%CE%91%CE%A3.tif" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXT3h2VRFEOKPWX0R7MPYchczKVX94sjqengCneBVPM5CylXQPoIDM3AJeGT35MJZkFB7IGMX99FpG1CqlHHsn8mSDUc14K3PuyKS-_wP0P9KGPxLsGKqqXjau1wqmk9LpoGWCj0r5wHI/s1600/5.+%CE%9B%CE%9F%CE%99%CE%96%CE%99%CE%91%CE%A3.tif" height="320" width="255" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; text-align: start;"><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;">Πολυξένη Λοϊζιάς</span></i></b></td></tr>
</tbody></table>
Ελληνικά γράμματα και την Ελληνικήν αρετήν. Την ώραν αυτήν την ιστορικήν, που η
Ελλάδα αυτή εδώ του Νότου καλείται να σταθή απάνω στο βάθρον των εθνικών της δικαίων
για να πη εις τους σκληρούς ξένους και τον κόσμον ολόκληρον ότι μισεί την
δουλείαν και απαιτεί να ζήση ελεύθερη, η σκέψις όλων μας ας στραφή ευγνώμων
προς ένα των κυριοτέρων θεμελιωτών του βάθρου αυτού, τον Ανδρέαν Θεμιστοκλέους.
Καταθέτω εις την ιεράν του μνήμην τα βαθύτατα σέβη μου.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Έτσι έγραψα προχείρως όσα ήλθαν στον νουν μου από
την περασμένην Λεμεσόν. Σκόρπια φύλλα απάνω στην περασμένη ζωή. Αν ο θεός μου χαρίση ακόμη λίγα χρόνια, ίσως να
μπορέσω ν' ασχοληθώ περισσότερον με τον πνευματικόν κόσμον της γενεθλίου μου
πόλεως και να παρουσιάσω την περασμένην πνευματικήν και πολιτικήν της ζωήν ως
ζηλευτόν παράδειγμα μιμήσεως. Η παράδοσις που μας έσωσε χιλιάδες τώρα χρόνια ας
καθοδηγή και τώρα τα βήματα μας μέσα στον δρόμον των πεπρωμένων μας, που τον
φωτίζει άσβεστον το αθάνατον Ελληνικόν πνεύμα.»<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiotVipLyLMzKqSFHmoy0daM1Qq52_zsmG_Yc4c8sp2lUzAKdkq7KRbMMzW212iOYEpUrhrGho7pX2PY-5ruYZlxP7MOTadj0tdh1OJ93eZsVmJKF2OdXD0VPkRzykQ6602REtdRdgcc3U/s1600/6%CE%91.+DOULI+KYPROS.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiotVipLyLMzKqSFHmoy0daM1Qq52_zsmG_Yc4c8sp2lUzAKdkq7KRbMMzW212iOYEpUrhrGho7pX2PY-5ruYZlxP7MOTadj0tdh1OJ93eZsVmJKF2OdXD0VPkRzykQ6602REtdRdgcc3U/s1600/6%CE%91.+DOULI+KYPROS.jpg" height="320" width="195" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; line-height: 115%;"><b><i> </i></b></span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> <o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8IPMa1clp0blMTvc69blGatb0eWBQLkReVqzL3eXgEq-vI56FV7V0sfb0TM459lw_TN3WEdlS3kqoqLtAePlTGMgKvQRvUn3jRae0N2N3x9CFLgniA2TZl_REWrK9ytPyiRYwzvMxx1k/s1600/6%CE%92.+DOULI+KYPROS.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8IPMa1clp0blMTvc69blGatb0eWBQLkReVqzL3eXgEq-vI56FV7V0sfb0TM459lw_TN3WEdlS3kqoqLtAePlTGMgKvQRvUn3jRae0N2N3x9CFLgniA2TZl_REWrK9ytPyiRYwzvMxx1k/s1600/6%CE%92.+DOULI+KYPROS.jpg" height="112" width="320" /></a><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><b><i> </i></b>«Φράσιν δεν βρήκα τραγικήν εντός
του ειδυλλίου, παρά μονάχα αυτήν εδώ: «Τιμάται σελινίου».<b><i><o:p></o:p></i></b></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-90748579893954873262014-09-19T15:49:00.001+03:002014-09-19T15:49:58.698+03:00 «Αναμνήσεις από την περασμένην πνευματικήν Λεμεσόν» <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Μέρος πρώτο<o:p></o:p></span></i></b></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiguzNPz6-k0H1NcRbtPBGn7s6YCzKUMCx3T-68kbm-S7YEIFn4IZ9axIlDP6hCj-Cr2eyiQqY1DI6bQ1bmJ0AyIxwcdIczmg3nE2gm29pDv6I6G1V4MJJAFn5h7plLaNwq-0KXvc7vnHo/s1600/1+%CE%9D.+%CE%9A%CE%9B+%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiguzNPz6-k0H1NcRbtPBGn7s6YCzKUMCx3T-68kbm-S7YEIFn4IZ9axIlDP6hCj-Cr2eyiQqY1DI6bQ1bmJ0AyIxwcdIczmg3nE2gm29pDv6I6G1V4MJJAFn5h7plLaNwq-0KXvc7vnHo/s1600/1+%CE%9D.+%CE%9A%CE%9B+%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%99%CE%A4%CE%97%CE%A3.bmp" height="320" width="305" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;"> Ο Ν.Κλ. Λανίτης εθελοντής <br />στους Βαλκανικούς Πολέμους</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μέσα
από τις στήλες του κυπριακού λογοτεχνικού περιοδικού «ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» που
εκδιδόταν από το 1934 μέχρι το 1956, σταχυολογούμε, στο τεύχος ΙΕ του 1950,
ένα σημαντικό για τη Λεμεσό και τους πνευματικούς της ανθρώπους, άρθρο
του επιφανούς πνευματικού τέκνου της, Νικόλαου Κλ. Λανίτη(1872-1958). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Πολυσχιδής
και πολυσύνθετη προσωπικότητα, μια από τις μεγαλύτερες του 20<sup>ου</sup>
αιώνα σ αυτή την πόλη, έζησε τη σύγχρονη ιστορία της και συνέβαλε δραστικά στη
περήφανη διαμόρφωση της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Επιφανής
δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος, βουλευτής, εθνικός αγωνιστής, εθελοντής στους
βαλκανικούς πολέμους, αθλητοπατέρας κυριολεκτικά και μεταφορικά,( υπήρξε από
τους ιδρυτές του ΓΣΟ και πρόεδρος του για πολλά χρόνια, πατέρας της μεγαλύτερης
κυπρίας αθλήτριας Δομνίτσας Λανίτου), εκ
των πρωτεργατών της λαϊκής εξέγερσης των Οκτωβριανών του 1931, εκτοπίστηκε στην
επαρχία και εξορίστηκε στη συνέχεια στην Ελλάδα. Συγγραφέας πολλών
επιστημονικών και ιστορικών βιβλίων για την Κύπρο και τη Λεμεσό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6ODgVn46sQca01fpaqGblR12b-tqcauJKrTyH-CkQ0R0Kehmd8Oj5poO-7SRB64q1e4p3Cnjhq3fg7HsWYxq2ZZWPcK9PbrCANPetoK9FFr4rY1JzBbmBxaTES1pfByvCxbtaSL5z1NY/s1600/2+%CE%9A%CE%A5%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%91+%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6ODgVn46sQca01fpaqGblR12b-tqcauJKrTyH-CkQ0R0Kehmd8Oj5poO-7SRB64q1e4p3Cnjhq3fg7HsWYxq2ZZWPcK9PbrCANPetoK9FFr4rY1JzBbmBxaTES1pfByvCxbtaSL5z1NY/s1600/2+%CE%9A%CE%A5%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%91+%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91.jpg" height="320" width="218" /></a><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Στο
κείμενο του στα «Κυπριακά Γράμματα» που
ακολουθεί περιγράφει με γλαφυρότητα και μεγάλη συντομία αλλά και με γλαφυρότητα
-και χιούμορ ενίοτε- την πνευματική ζωή της Λεμεσού από την Αγγλοκρατία μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20<sup>ου</sup> αιώνα, όπως την έζησε και ο
ίδιος αλλά και συνέβαλε όπως είπαμε στη διαμόρφωση της:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">«Ζητούν
την συμβολήν μου τα «Κυπριακά Γράμματα» και ο τόσο καλός και ευγενικός
διευθυντής των δια να με διευκολύνη μου
υποδεικνύει και το θέμα: «Αναμνήσεις»! Αλλοίμονον! Είναι μια υπόμνησις του
γήρατος και εγώ θέλω να πιστεύω πως ζω ακόμη την περασμένην ζωήν και πως έχω να
προσθέσω ακόμη κάποιες σελίδες σ' αυτήν. Και όμως είναι τόσον θελκτικόν εις
αυτήν την ηλικίαν να στρέψη κανείς τον νουν του προς τα περασμένα, τα μάκρυνα
περασμένα, που αφήνω ευχάριστα την σκέψιν μου να στραφή εξήντα και πλέον χρόνια
πίσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τον
Ιούλιον του 1887 επήγαινα για πρώτη φορά, παιδί 14 χρόνων, στας Αθήνας, δια να
καταταχθώ στο Γυμνάσιον, το Βαρβάκειον. Δυο στενοί συγγενείς μου και αχώριστοι
παιδικοί φίλοι άνοιξαν τα πρώτα βήματα της ζωής μου, ο Γιώργος Φραγκούδης και ο
Σίμος Μενάρδος. Ο πρώτος, δυνατός πεζοπόρος, φίλος του υπαίθρου και της
γυμναστικής, ο δεύτερος συνεχιστής των Ελληνικών παραδόσεων εις τον δρόμον του
πνεύματος και </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwZs40Xny8DQ8GnOxMtPgatFNpGdoZT8mYlOGgZ9iYlgTqpOuhS4tAx9Y6FNNJAqlBBy7l0FOR9jH4ZIdFpFaS1L3-ZM-t6h6qAKbJPrgTam7MuUfXTjuk3y0vLVtgHN-a1Hkq-TpObdc/s1600/3+%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%91%CE%A1%CE%94%CE%9F%CE%A3+%CE%A3%CE%99%CE%9C%CE%9F%CE%A3.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwZs40Xny8DQ8GnOxMtPgatFNpGdoZT8mYlOGgZ9iYlgTqpOuhS4tAx9Y6FNNJAqlBBy7l0FOR9jH4ZIdFpFaS1L3-ZM-t6h6qAKbJPrgTam7MuUfXTjuk3y0vLVtgHN-a1Hkq-TpObdc/s1600/3+%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%91%CE%A1%CE%94%CE%9F%CE%A3+%CE%A3%CE%99%CE%9C%CE%9F%CE%A3.bmp" height="320" width="195" /></a></div>
της επιστήμης. Εμείναμεν αχώριστοι εις όλην μας την ζωήν. Όταν ο Σίμος, αριστούχος δύο επιστημών, της
φιλολογίας και της νομικής, ήλθε στην Λεμεσόν, ανοίξαμε μαζί συνεταιρικόν
«Δικηγορικόν Γραφείον Λανίτη και Μενάρδου». Εμοιράσαμεν την εργασίαν. Ό Σίμος επήρεν
«εκ προθέσεως» τα λεγόμενα «πολιτικά», δηλ. χωραφοδουλειές, όπως έλεγαν οι πρακτικοί
δικηγόροι της εποχής. Και διεξήγοντο συχνά οι έξης διάλογοι μεταξύ πελάτου και
δικηγόρου, ειδικού, βλέπετε, δια τές χωραφοδουλειές:<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">—«Το
χωράφι μου είναι στην τοποθεσίαν Βούππα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">—«Πώς
το είπες; Βούππα; Μια στιγμή».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ό
Μενάρδος έπαιρνε το δευτεράκι του, εσημείωνε και άφηρείτο αναζητών την ετυμολογίαν.
Αλλ' ο πελάτης εβιάζετο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">—«Βούππα,
αφεντικό, που πάνω που την Άλασαν». —«΄Αλασα. Μια στιγμή. Άλασα, Αλασία». —« Όχι αφεντικό. Αλασία, Άλασα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ό
Μενάρδος εσηκώνετο, επερπατουσε εις το ευρύχωρον γραφείον, παραπλεύρως της
αστυνομίας, και ο χωρικός διέκοπτε τον ειρμόν των σκέψεων του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">—«΄Ιντα
δκιαλοΐζεσαι, αφεντικό, η δουλειά εν κερδισμένη» !<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Μετά
2—3 χρόνια ο συνεταιρισμός διελύθη. Ο Μενάρδος, βαδίζων δια της Βούππας και της
΄Αλασας, ανήλθεν εις τας υψηλοτέρας
πνευματικάς θέσεις των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και των Αθηνών. Εγράφαμε μαζύ
εις την «'Αλήθειαν» του <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhds_-1mWhRwb8VORk2QO37ax8Hz3hHQ6m-Xc4SRhSqpgn47-6a6f1vE5LuIGS5UQQNui_6Kn_22DWvSAmPtmzws5PogJejVtR_pETMcrUU82-EeEgbHgjDGvtGiC4ayjJJ6oT_tF3bdp4/s1600/4+%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhds_-1mWhRwb8VORk2QO37ax8Hz3hHQ6m-Xc4SRhSqpgn47-6a6f1vE5LuIGS5UQQNui_6Kn_22DWvSAmPtmzws5PogJejVtR_pETMcrUU82-EeEgbHgjDGvtGiC4ayjJJ6oT_tF3bdp4/s1600/4+%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" height="320" width="235" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 16px; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Δημήτριος Νικολαΐδης-Λανίτης</span></td></tr>
</tbody></table>
Αριστοτέλους Παλαιολόγου, και κατόπιν του Μενελάου Φραγκούδη,
ιδίως το «Δελτίον» υπό το όνομα «Δελτιογράφος». Είμεθα κατά τον Μποερικόν Πόλεμον
υπέρ των Μποέρων. Ένα δελτίον του δια
τον «Τραπεζορήτορα της Βιρμιγχάμης», τον Ιωσήφ Τσάμπερλαιν, έμεινε ιστορικόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Είχαμε
ευρύν φιλολογικόν κύκλον τότε εις την Λεμεσόν, η οποία είχεν παλαιοτέρας
παραδόσεις. ΄Ητο τότε η Λεμεσός και το πολιτικόν και το πνευματικόν κέντρον της
νήσου. Ενθυμούμαι με συγκίνησιν τους λογίους των παιδικών μου χρόνων.
Ενθυμούμαι την εντύπωσιν από τας πρώτας ομιλίας της εποχής εκείνης. Εξαιρετικός
ομιλητής ήταν ο Δημήτριος Νικολαΐδης Λανίτης, μαθητής του Κωνσταντίνου Ασωπίου.
Μετά τον θάνατον εξεδόθησαν οι λόγοι του. Πύρινοι λόγοι εις αμιγή καθαρεύουσαν.
Ήταν ο πρώτος διευθυντής της Ανωτέρας Ελληνικής Σχολής Λεμεσού. Οι λόγοι
του ήσαν αι κραυγαί του Σόλωνος προς του 'Αθηναίους, του Τυρταίου ήσαν οι
στίχοι, του Φερραίου τα θούρια. Ο Δημήτριος, ο δάσκαλος βουλευτής Λεμεσού,
έπεσεν επί των επάλξεων. Μεταβαίνων εις Λευκωσίαν διά το Νομοθετικόν ησθένησε
καθ' οδόν και απέθανεν εν Λάρνακι. Ήμην
τότε μαθητής του Βαρβακείου εις τας Αθήνας. Όταν μετά την μακράν απουσίαν μου επανήλθον εις
Κύπρον ανεδίφησα παλαιά χαρτιά. Ευρήκα ένα γράμμα μου προς τους γονείς μου. ΄Ηρχιζεν
έτσι: «Τεθλιμμένοι γονείς μου. Εκομισάμην την υμετέραν επιστολήν δι' ής μοι ανεκοινούτο,
ότι το δρέπανον του θανάτου αφήρπασε τον θείον μου...»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3YY4TmEvolr52mABqygXC3vQn9HyRgd3VC3efzXN5uYA17fDWSEZbVN-UxXadPyHXg1pgZES2NOLj33CWHiVuqMbGOUNfv1CbNCf0WPGsWJRZv0q2aorvGWk_I4mZGmgefvi5irHd-rI/s1600/5+%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%A5%CE%A6%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3YY4TmEvolr52mABqygXC3vQn9HyRgd3VC3efzXN5uYA17fDWSEZbVN-UxXadPyHXg1pgZES2NOLj33CWHiVuqMbGOUNfv1CbNCf0WPGsWJRZv0q2aorvGWk_I4mZGmgefvi5irHd-rI/s1600/5+%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3+%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%A5%CE%A6%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3.JPG" height="320" width="245" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; text-align: start;"><i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px;"> «</span></i></b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 18.3999996185303px; text-align: start;">Ονούφριος Ιασωνίδης,<br /> λόγιος απεριορίστου<br /> εκκεντρικότητος»</span></td></tr>
</tbody></table>
Ήτο η δευτέρα θλίψις που μου επροξένησε, μετά
69 χρόνια, ο θάνατος του θείου μου, η γλώσσα αυτής της επιστολής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Περιέργους
τύπους λογίων και μορφωμένων ανθρώπων είχε τότε η Λεμεσός. Ένας απ' αυτούς
ήταν ο Ονούφριος Ιασωνίδης, λόγιος απεριορίστου εκκεντρικότητος. Είχε σπουδάσει
εις την Οξφόρδην και προσεπάθει ν' αποδώση τα σονέτα του Σαίξπηρ εις αμιγή
καθαρεύουσαν. Όταν μια φορά εδιάβασε τας μεταφράσεις του, εις τον Παρνασσόν, ο
μακαρίτης ο Νίκος Λάσκαρης, εις των ευφυέστερων Ελλήνων της εποχής, μ' επλησίασε
με σοβαρότητα και μου είπε: «Δεν μου λες, Λανίτη, τί του έκαμεν ο κακομοίρης ο
Σαίξπηρ του Ιασωνίδη;» Έκαμεν ένα είδος πύργου στην Λεμεσόν και έμεινε μόνος
μέχρι του θανάτου του. Κατεγίνετο και εις την ζωγραφικήν. Ο Εσταυρωμένος της
Αγίας Νάπας είναι έργον του. Όταν ετελείωσεν
εκάλεσε τον ανεψιόν του Κλέωνα Περιστιάνην, και εζήτησε την γνώμην του. Και ο
Κλέων με σοβαρότητα μεγάλου κριτικού του απήντησεν, ατενίζων το έργον: «θείε
μου δεν του έφθαναν τόσα παθήματα του Χρίστου, ήταν ανάγκη να του πρόσθεσης και
άλλο;». Είχεν επιτύχει μια φορά ως βουλευτής με αντίπαλον τον μακαρίτην Γεώργιον
Παυλίδην, τον οποίον υπεστήριζα με πολλούς Λεμεσιανούς. Τον Ιασωνίδην
υπεστήριζαν οι αγρόται εξ ευγνωμοσύνης προς την πάλαιαν οικογένειαν, η οποία ηγόραζε
τες κουμανδαρίες της Πιτσιλιάς. Ο Ιασωνίδης εξέδωκε νικητήριον προκήρυξιν «Το
πνεύμα, κύριοι, ενίκησε την ύλην». Εγώ είχα τότε παρατηρήσει, ότι ήτο
τυπογραφικόν λάθος: «Το οινόπνευμα ενίκησε». Διεκόψαμεν τας σχέσεις μέχρι του
θανάτου, του. Δεν ξεύρω τί απέγιναν τα χειρόγραφα του. Είχε συλλογάς ποιημάτων
ερωτικών, πολιτικών και μεταφράσεις. Μερικά είχαν δημοσιευθή εις την
«Σάλπιγγα» του Χουρμουζίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> <b><i>Στο επόμενο το δεύτερο και τελευταίο
μέρος </i></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><i><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-27027202719170800752014-07-03T17:05:00.000+03:002014-07-03T17:06:14.635+03:00Μια διάρρηξη στη Λεμεσό του ΄30 αντικείμενο περιέργειας<div class="WordSection1">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglrYWO4YElFfCO3KOMv4GDfM2s4UaI38XBUuwbfkyYpoKZQtqYr8vXOFcso8ygox49Xt4Q2jHwrQm47z-GgLXHe0b0EwkHzRFsZoip1n3ND9E_Q52GbNzS9s490WheKAtIZQ7QnlvY2_g/s1600/1+%CE%A7%CE%91%CE%A4%CE%96%CE%97%CE%A0%CE%91%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A5+%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F0%CE%A3.BMP" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglrYWO4YElFfCO3KOMv4GDfM2s4UaI38XBUuwbfkyYpoKZQtqYr8vXOFcso8ygox49Xt4Q2jHwrQm47z-GgLXHe0b0EwkHzRFsZoip1n3ND9E_Q52GbNzS9s490WheKAtIZQ7QnlvY2_g/s1600/1+%CE%A7%CE%91%CE%A4%CE%96%CE%97%CE%A0%CE%91%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A5+%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F0%CE%A3.BMP" height="400" width="332" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Book Antiqua', serif; font-size: small; text-align: start;">Το θύμα της διάρρηξης δήμαρχος <br />Χρ. Χατζηπαύλου</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Σε εποχές οικονομικής κρίσης που συνοδεύονται κατά κανόνα
και από κοινωνική και κάθε άλλου είδους κρίση, το έγκλημα συνήθως ανθεί και αυξάνεται.</div>
<div class="MsoNormal">
Τις μέρες αυτές είχαμε στη Λεμεσό ληστεία «χολιγουντιανού τύπου»,
βόμβα, εμπρησμό, διαρρήξεις και άλλα.</div>
<div class="MsoNormal">
Στις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30 η Κύπρος και η Λεμεσός ζούσε και πάλιν
δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες με φτώχεια ανεργία και πείνα με αποκορύφωμα
την εθνική άλλα και κοινωνική ταυτόχρονα εξέγερση τον Οκτώβρη του 1931 με τα γεγονότα
γνωστά στην ιστορία μας ως «τα οκτωβριανά».</div>
<div class="MsoNormal">
Παρ΄ όλα αυτά όμως το
έγκλημα λιγοστό από ό,τι φαίνεται και συμπεραίνεται, αφού είναι χαρακτηριστικό και
το δημοσίευμα της εφημερίδας «Αλήθεια» της Λεμεσού ημερομηνίας 18 Δεκεμβρίου
1931για μια απλή διάρρηξη με θύμα τον τότε δήμαρχο Λεμεσού Χρ. Χατζηπαύλου σε
στυλ μάλιστα «ριφιφί» ( τρύπημα της στέγης και κάθοδος με σχοινί), που αποτέλεσε
αντικείμενο συζήτησης στην πόλη και αξιοπερίεργο θέαμα που έκανε τους του λεμεσιανούς
να τρέξουν να το δουν από κοντά.</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJVFtMVAxyoEqFguLDZ7KfQSzPZvGzGxDyMB5t2P07iI28-vsc14M8hQxng6e6vc1sQaa_i0fG67AKNon-NN87KFHaGpDTj2_ytnqWUl2oKUfBYFxCyxAG-dah-K7r4AYWCogMoknqzr0/s1600/2.png" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJVFtMVAxyoEqFguLDZ7KfQSzPZvGzGxDyMB5t2P07iI28-vsc14M8hQxng6e6vc1sQaa_i0fG67AKNon-NN87KFHaGpDTj2_ytnqWUl2oKUfBYFxCyxAG-dah-K7r4AYWCogMoknqzr0/s1600/2.png" height="207" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Book Antiqua', serif; font-size: small; text-align: start;"> Αστυνομικοί της Λεμεσού <br />με τα αυστραλέζικα καπέλα <br />που αντικατέστησαν <br />το τούρκικο φέσι στις αρχές του ‘30</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
Κάτω λοιπόν από τον τίτλο «ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΚΛΕΠΤΗΣ» και υπότιτλο
«ΑΝΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΝΑ KPYΠTH ΚΛΟΠΗ ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ», διαβάζουμε :</div>
</div>
<span class="FontStyle15" style="line-height: 14.4pt;">«Έχομεν </span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">καιρόν να ακούσωμεν κλοπήν</span><span class="FontStyle16" style="line-height: 14.4pt;"> </span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">εκτάκτου
επιτηδειότητος εις το κεντρον της πόλεώς μας. Και μάλιστα </span><span class="FontStyle14" style="line-height: 14.4pt;"><span style="letter-spacing: -1pt;">εις</span></span><span class="FontStyle14" style="line-height: 14.4pt;"> </span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">εποχήν που ουδείς ουχί μόνον μπορεί
</span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;"><span lang="EN-US">vu</span></span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;"> ξεμυτήση από την οικίαν του μετά τας 8 μ. μ. ένεκεν της
κυβερνητικής διαταγής, αλλά και ένεκεν του Κέρφιου δεν μπορεί να έχη φώτα</span><span class="FontStyle18" style="line-height: 14.4pt;"> </span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">να φαίνωνται από τα παράθυρα του
και τας θύρας του. Και εντούτοις την παρελθούσαν Τρίτην ενώ ο κ. Χριστ.
Χατζηπαύλου, δήμαρχος μας, </span><span class="FontStyle16" style="line-height: 14.4pt;">ανοίξας</span><span class="FontStyle18" style="line-height: 14.4pt;"><i> </i></span><span class="FontStyle18" style="line-height: 14.4pt;">το<i> </i></span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">εισόγειον γραφείον του εισηλθεν, </span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">ευρέθη
πρό ενός ασυνήθους φωτισμού εντός αυτού προερχομένου εκ της οροφής εκ της οποίας
ένα σχοινίον με κόμβους εκρεμάτο προς τα κάτω και προ μιας ακαταστασίας των εν
αυτώ αντικείμενων, την οποίαν κυρίως επρόδιδε το ανοικτόν συρτάριον του
γραφείου του. Επρόκειτο πλέον περί καθαράς κλοπής. Ο κλέπτης ανελθών εκ της
όπισθεν ερήμου αυλής επί της οροφής με σχετικά εργαλεία, απέσπασε τα </span><span class="FontStyle17" style="line-height: 14.4pt;">κεραμίδια, ήνοιξεν μιαν οπήν
και κατήλθε δια σχοινίου εντός του γραφείου. Φαίνεται ότι απεπειράθη να ανοίξη
το χρηματοκιβώτιον αλλά δεν το κατόρθωσε και τότε εστράφη προς το συρτάρι το οποίον
εύκολα ήνοιξεν. ως καλός νοικοκύρης παρέλαβεν εξ αυτού ό,τι πολύτιμον και μη και
ανενόχλητος απήλθεν.</span><br />
<div class="WordSection2">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiebOcjm621VtWjA9enuS_HTqij97s8IMwaZwLdaWusdS-9hgkA24n-mL3cTBS02E-6K80aZ90Gzq8TPpMApQwIraxQ7qAjk5SOaPCrtrRz4A3bJn65DuqHHjU1wEjJelKpyU4YC0YoJFQ/s1600/3+%CE%9A%CE%95%CE%A1%CE%A6%CE%99%CE%9F%CE%A5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiebOcjm621VtWjA9enuS_HTqij97s8IMwaZwLdaWusdS-9hgkA24n-mL3cTBS02E-6K80aZ90Gzq8TPpMApQwIraxQ7qAjk5SOaPCrtrRz4A3bJn65DuqHHjU1wEjJelKpyU4YC0YoJFQ/s1600/3+%CE%9A%CE%95%CE%A1%CE%A6%CE%99%CE%9F%CE%A5.jpg" height="400" width="297" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Book Antiqua', serif; font-size: small; text-align: start;"> Όταν πλησίαζε 5 ο κόσμος <br />έτρεχε να κλειστεί στο σπίτι του</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span class="FontStyle17"><span style="font-size: 14.0pt;">Ό κ</span></span>.
Χατζηπαύλου εξετάσας το συρτάρι εύρεν ότι είχον κλαπή λ.12 χάρτιναι, 500
δραχμαί εις χαρτί και άργυρον, έναν ωρολόγιον χρυσούν και άλλα μη πολύτιμα
αντικείμενα. Ο διαρρήκτης έκλεψεν και ένα ζεύγος διόπτρων.</div>
<div class="MsoNormal">
Η αστυνομία αμέσως ειδοποιήθη, τα λαγωνικά της ετέθησαν εις
ενέργειαν και προ πάντων ο φοβερός δεκανεύς Τζυπρής αρ. 4710 με συμβοηθόν τον
ζαπτιέν Τζεμάλ αρ.4046. </div>
<div class="MsoNormal">
Ο πρώτος δεν εδίστασε να εννοήση ποίος ήτο ο δράστης.
Έτρεξεν εις την οικίαν όπου έμενε και τον εζήτησεν. Τον πληροφόρησαν ότι ανεχώρησεν
εις Λάρνακα. Εντός αυτοκινήτου έτρεξαν προς συνάντησίν του. Τον συνάντησαν
παρά την Τόχνην. Τον συνέλαβον, του είπον τί τρέχει και ο Κώστας Δημήτρη, καταγόμενος
εξ Αγ. Ιωάννου, Πιτσιλλιάς αλλά από πολλού εργαζόμενος ως εργάτης εις Λεμεσόν,
υποκείμενον γνωστόν δια την διαγωγήν του,
δεν είχεν καμμίαν συγκίνησιν, κανένα φόβον, αμέσως ωμολόγησεν. Τα κλαπέντα
έφερεν μεθ’ εαυτού και τα παρέλαβον οι αστυνομικοί. «Το έκαμα πράγματι», είπε
«εις τας 8 1/2 εισήλθον εις το γραφείον και εις τας 9 παρά τέταρτον είχα
τελειώσει την δουλειάν μου. Εγνώριζα ότι είχεν εις το συρτάρι χρήματα διότι
κατά την ημέραν της Δευτέρας εισήλθον και εζήτησα από τον κ. Χατζηπαύλον εργασίαν.
Μου είπεν ότι δεν έχει αλλά ταυτοχρόνως τον είδον να βάζη χρήματα εντός του συρταρίου.»</div>
</div>
Η κλοπή έκαμε μεγάλην αίσθησιν εις την πόλιν μας, ο κόσμος δε
προσήρχετο επι τόπου δια να λύση την περιέργειαν του<span style="font-family: 'Book Antiqua', serif;">.»</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Book Antiqua', serif;">Φαίνεται λοιπόν ότι σε διαφορετικές εποχές,
διαφορετικά και τα ήθη ακόμα και η ηθική του εγκλήματος. Ίσως σ αυτό να
συνέβαλλε και η σκληρή αγγλική διακυβέρνηση με τα αυστηρά αστυνομικά μέτρα που
δεν άφηναν και πολλά περιθώρια για εγκλήματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Book Antiqua', serif;">Σημείωση: Τα σκίτσα όλα ανήκουν στον Γεώργιο
Φασουλιώτη και είναι από τη σατιρική εφημερίδα «Το Γέλιο» που εξέδιδε την δεκαετία
του ’30.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2qfIGyxJpKeieR_k8anWES0xkRR3_nc81-b5wL-tFk4VdgraiSOX1BcLgr2YEw2SesECuButhAQ7D0EXa7B2NM6CK659g_q4oVtCCGj4j8a1YKGv30a9gsc4XZDnymXLMB9MpggU7qt0/s1600/4++1931-%CE%9A%CE%95%CE%A1%CE%A6%CE%99%CE%9F%CE%A5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2qfIGyxJpKeieR_k8anWES0xkRR3_nc81-b5wL-tFk4VdgraiSOX1BcLgr2YEw2SesECuButhAQ7D0EXa7B2NM6CK659g_q4oVtCCGj4j8a1YKGv30a9gsc4XZDnymXLMB9MpggU7qt0/s1600/4++1931-%CE%9A%CE%95%CE%A1%CE%A6%CE%99%CE%9F%CE%A5.jpg" height="640" width="446" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span class="FontStyle17" style="font-size: small; text-align: start;"><span style="font-family: Book Antiqua, serif;"> </span>«Και μάλιστα </span><span class="FontStyle14" style="font-size: small; text-align: start;"><span style="letter-spacing: -1pt;">εις</span></span><span class="FontStyle14" style="font-size: small; text-align: start;"> </span><span class="FontStyle17" style="font-size: small; text-align: start;">εποχήν που ουδείς <br />ουχί μόνον μπορεί να ξεμυτίση <br />από την οικίαν του μετά τας 8 μ. μ. <br />ένεκεν της κυβερνητικής διαταγής»</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-79008899863424064792014-06-12T13:00:00.000+03:002014-06-12T13:00:18.564+03:00Ο ζωολογικός κήπος της Λεμεσού και η ιστορία του<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYujEEVrSzrqEK_sGqbht7XF7kTsPzRCyKKFUqqodVBaAOFiiM1ZZKFGQamWBhNMvvspA2Hbrz9CePNcYJOLVka1_qCR374VUlxwvW6CN3T9lzjKZ5-ngT5_VYK0K8DHjlRusGaY_vTsQ/s1600/1.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYujEEVrSzrqEK_sGqbht7XF7kTsPzRCyKKFUqqodVBaAOFiiM1ZZKFGQamWBhNMvvspA2Hbrz9CePNcYJOLVka1_qCR374VUlxwvW6CN3T9lzjKZ5-ngT5_VYK0K8DHjlRusGaY_vTsQ/s1600/1.bmp" height="448" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><sup style="font-family: 'Times New Roman', serif; text-align: start;"> </sup><i><b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;">Ο Κώστας Παρτασίδης με το δημοτικό του συμβούλιο</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Γιορτάστηκαν αυτές τις μέρες τα δεύτερα γενέθλια του ανακαινισμένου
ζωολογικού κήπου της Λεμεσού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Να δούμε λοιπόν ιστορικά την απαρχή αυτού του κήπου σε μεγάλη
συντομία όπως μας την περιγράφει ο δημοσιογράφος και μετέπειτα πρέσβης μ. Κώστας Παπαδήμας σε ένα ρεπορτάζ του λίγο καιρό μετά που λειτούργησε, στο δεκαπενθήμερο
περιοδικό «Τάιμς οφ Σάιπρους» ημερομηνίας 31 Ιουλίου 1957.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Να πούμε μόνο ότι ο ζωολογικός κήπος, μαζί τότε και με την αναβάθμιση και όλου του δημοτικού
κήπου, (ο οποίος δημιουργήθηκε στις αρχές του 20<sup>ου</sup> αιώνα επί
δημαρχίας Σώζου), με παιδικά παιγνίδια, λιμνούλες, σιντριβάνια και άλλα,
έγινε επί της δεύτερης δημαρχίας του Κώστα Παρτασίδη (1953-1962).<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKFCnZLt2hEwK1TgBKy939bjgIDgnDI7jC_qBixWyY3JUqlhFWVwuAEnlfD8wsQkzO9jYfB1byeC1pBAIuzzdo1rARVzzOEKf_vqaywDF8uZM8zpAfEurBoMkr3I2UqJKx8EZ-WRcyrYQ/s1600/2.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKFCnZLt2hEwK1TgBKy939bjgIDgnDI7jC_qBixWyY3JUqlhFWVwuAEnlfD8wsQkzO9jYfB1byeC1pBAIuzzdo1rARVzzOEKf_vqaywDF8uZM8zpAfEurBoMkr3I2UqJKx8EZ-WRcyrYQ/s1600/2.JPG" height="296" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: start;"><i><b>Ο πρώτος υπεύθυνος <br />του ζωολογικού κήπου Ανδρέας Μαυρογένης<br /> με το πρώτο ζώο που αποκτήθηκε,</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Λέει λοιπόν ο Παπαδήμας:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">«Όταν ένας Λεμεσιανός αποφασίσει να σας μιλήσει για τα
«αξιοθέατα» της πόλης του πρέπει νάχετε υπ' όψιν σας. πως οπωσδήποτε θ'
ακούσετε και για τον Δημοτικό ή Δημόσιο — όπως τον λένε - κήπο της Λεμεσού. Δεν
έχει άδικο σε τούτο γιατί η αλήθεια είναι πως απ' όλες τις πόλεις της Κύπρου η
Λεμεσός έχει τον καλύτερο Δημοτικό κήπο. Βέβαια είναι και οι παιδικοί κήποι και
τ' άλλα πάρκα της Λευκωσίας - κι' αυτό για να μη θυμώσει ο κ. Δέρβης- ο δικός
μας όμως κήπος έχει την ιστορία του.
Είναι μέρος από τη ζωή των τελευταίων πέντε γενεών της Λεμεσού. Από τις αρχές
του εικοστού αιώνα που ο κήπος μας θεμελιώθηκε (ή καλύτερα φυτεύτηκε αφού
πρόκειται περί κήπου) από τον τότε προοδευτικό δήμαρχο και κατόπιν εθνικό
ήρωα Χρ. Σώζο, πέρασε στη νεώτερη ιστορία τής Λεμεσού σαν ένα από τα καλύτερα
έργα της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Δεν μπορεί παρά ο κάθε Λεμεσιανός να έχει κάποια ανάμνηση
από τον Δημοτικό κήπο είτε σαν μαθητής που τον έπαιρναν οι δάσκαλοι του περίπατο
είτε όταν ύστερα πάλι θάδινε το πρώτο ραντεβουδάκι στο
κορίτσι της καρδίας του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXBtuWzUBIW_1VJjpXXrmV6QbJ-CiKWDieheOrsR966TXw-8XFozeQdmW5K-IQGIOoG_CAEezsbPZKoerH6_UjU0NPZQOz8VXJwCBlKeMvI6l2RxZrjaiPCXwmViY6lImS__c6W9z6TF8/s1600/3.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXBtuWzUBIW_1VJjpXXrmV6QbJ-CiKWDieheOrsR966TXw-8XFozeQdmW5K-IQGIOoG_CAEezsbPZKoerH6_UjU0NPZQOz8VXJwCBlKeMvI6l2RxZrjaiPCXwmViY6lImS__c6W9z6TF8/s1600/3.JPG" height="214" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Κι' ύστερα, το φθινόπωρο της ζωής του, που θα είναι πια
συνταξιούχος της ζωής, στον Κήπο θα περάσει το ήσυχο και δροσερό του πρωινό
κοντά στην πανέμορφη τεχνητή λιμνούλα με
τα πολύχρωμα σιντριβάνια. Έζησε και αυτός (ο κήπος) την ρομαντική του εποχή του
παλιού καλού καιρού. Τα αιωνόβια δένδρα του είδαν τις κόρες της παλιάς λεμεσιανής
αριστοκρατίας, με τα μακριά ως τους αστράγαλους φορέματα τους και τα ομπρελίνα
τους, να κάνουν τον περίπατο τους κάτω από την σκιά τους και να ικανοποιούνται όταν θα μπορούσαν να δουν τον καλό τους έστω κι
από... μισό μίλι μακριά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Αργότερα στον τελευταίο πόλεμο τα δένδρα πάλι αυτά είδαν με
κάποια αμηχανία να στρατοπεδεύουν κοντά στη ρίζα τους Ινδοί και Άγγλοι στρατιώτες. Σήμερα ακούνε από κάποιο
υπαίθριο σινεμά τη «βάρβαρη··· μουσική» του Έλβις Πρέσλη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Θυμάμαι που ύστερα από τον πόλεμο ο τότε Δήμαρχος
εγκατέστησε στην πλατεία του καφενείου του Κήπου μια ορχήστρα και βάλτηκε να
οργανώνει χορούς και εσπερίδες κάθε σαββατοκυρίακο, για την ψυχαγωγία του λαού.
Αυτό κάποιος φίλος μου τότε το είχε χαραχτηρίσει σαν την «μεταπολεμική
ρομαντική εποχή του λεμεσιανού προλεταριάτου».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Τώρα! Τώρα ο κήπος πήρε την μορφή που του ταιριάζει. Έγινε
ένα εκσυγχρονισμένο πάρκο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">που δεν έχει να ζηλέψη και πολλά πράγματα από τα πάρκα
των γειτονικών χωρών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Οι ξεχωριστοί παιδικοί κήποι με τα σύγχρονα παιγνίδια για
παιδιά όλων των ηλικιών έγινε ο παράδεισος του παιδόκοσμου της Λεμεσού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij-iJl4M1Er3i4Fh3Kq1VqoXQlKvFXAHEyKx93YhzQO-YZdPvblz-9r9Wl9MKB3KQwYk3Sy7J0AjTId-oUZO2GaCkt8jGv5kaNJaaS3vusMQ5sm3Qu8KekXXpEjZun5Oss-ZJ0T6Zbu7s/s1600/4.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij-iJl4M1Er3i4Fh3Kq1VqoXQlKvFXAHEyKx93YhzQO-YZdPvblz-9r9Wl9MKB3KQwYk3Sy7J0AjTId-oUZO2GaCkt8jGv5kaNJaaS3vusMQ5sm3Qu8KekXXpEjZun5Oss-ZJ0T6Zbu7s/s1600/4.JPG" height="256" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;"> Είναι χαρά θεού να
βρεθής σ αυτό το μέρος μια Κυριακή με τις χαρούμενες φωνές αυτών των πιτσιρίκων πού
απολαμβάνουν ξέγνοιαστα τα παιγνίδια τους κι' αφήνουν και τις μάνες και τις
νταντάδες τους να... ξενοιάσουν κι' αυτές λίγο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Τώρα όμως θα σας μιλήσω για το πιο μεγάλο καμάρι του
Κήπου μας. Τον ζωολογικό κήπο! Ναι. μάλιστα! Μην εκπλήττεσθε! Έχουμε ζωολογκό κήπο! Εγώ λέω πως μια μέρα ό
ζωολογικός μας κήπος, θα προσελκύει εκατοντάδες τουρίστες απ' όλα τα μέρη της Κύπρου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">θέλετε τώρα να μάθετε πώς άρχισε ο ζωολογικός μας κήπος;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">Πριν μερικά χρόνια </span></span><span class="FontStyle12"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">μια </span></span><span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">καλή κυρία τής Λεμεσού, πήρε δώρο
ένα πιθηκάκι. Όταν μετά λίγο καιρό είχε γίνει ενοχλητικό στο σπίτι, η καλή
κυρία σκέφτηκε να δωρίσει το πιθηκάκι στον Δήμαρχο. </span></span><span class="FontStyle11"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-size: x-small;">Αυτός </span></span></span><span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">πάλι με τη σειρά του, τού έκανε ένα κλουβ<span style="font-size: x-small;">ί </span></span></span><span class="FontStyle11"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-size: x-small;">και </span></span></span><span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">το έβαλε μέσα στον κήπο </span></span><span class="FontStyle11"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">για </span></span><span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">να το βλέπει κι' ο άλλος κόσμος. Ένα
χελιδόνι όμως δεν φέρνει </span></span><span class="FontStyle12"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">την </span></span><span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;"> Άνοιξη, κι΄ ο Δήμαρχος </span></span><span class="FontStyle12"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">βάλτηκε </span></span><span class="FontStyle13"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-language: EL;">να φτιάξη ένα πρώτης τάξης
ζωολογικό κήπο. Γκαζέλια, πίθηκοι, και άλλα τροπικά ζώα και πουλιά αγοράστηκαν από
την Αίγυπτο. Ύστερα από μακρόχρονη αλληλογραφία</span></span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;"> με τον συντηρητή
των δασών απόκτησε ο κήπος μας και το πρώτο ζευγάρι από τα σπάνια και περίφημα
αγρινά της Κύπρου. Κάποιος δώρισε δυό παγώνια και ένας χωρικός μιά αλεπού.
Γλάροι και φίδια, πάπιες και παπαγάλοι και άλλα πολλά παράξενα ζώα και πουλιά,
κάνουν την οικογένεια τού ζωολογικού μας κήπου.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPNcP8fse5HVDgKFS3TT-k_C2DJFd1xmh8CCTv5_kpNBE8tRYMAht6Ak3zcYCNvXvIjp1scrpO-nZya42nKhPUoiUQzfhroHDSoRryLaBbatRQSzmFh1_yBAA7hZlfmIfFq0gixTpqoaE/s1600/5.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPNcP8fse5HVDgKFS3TT-k_C2DJFd1xmh8CCTv5_kpNBE8tRYMAht6Ak3zcYCNvXvIjp1scrpO-nZya42nKhPUoiUQzfhroHDSoRryLaBbatRQSzmFh1_yBAA7hZlfmIfFq0gixTpqoaE/s1600/5.JPG" height="270" width="400" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Τεχνητά σπιτάκια, περιφραγμένοι χώροι σε φυσικό
περιβάλλον και τεχνητές λιμνούλες, όλα μαζί κάνουν το βασίλειο του ζωολογικού
μας κήπου που η φύλαξη του ανατέθηκε στον άξιο και αφοσιωμένο στη δουλειά του
κ. Ανδρέα Μαυρογένη. Τον θαύμασα και τον ζήλεψα μια φορά όταν είδα πόσο
εξοικειωμένα και αγαπημένα είναι τα ζώα μαζί του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;">Όταν καμιά φορά, ξένε, θέλησεις να επισκεφθής τον κήπο
μας, να θυμάσαι πως πρέπει να μπής μέσα από την κύρια είσοδο πούναι απέναντι από
το μουράγιο της πόλης μας. 'Έτσι το πρώτο πράγμα που θα δεις θα είναι η λευκή
προτομή του Χριστοδούλου Σώζου. Όταν την αντικρίσεις θάχη πολλά να σου πή για
την ιστορία της Λεμεσού, και τον... κήπο της.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmh5_xtSUkpG2ji8zeHwDglSuPzOzifsnpgaFQccASQWm4AWiIDDPZxCbOSLzmJAVANcXKUHjzhZi9pAQYO7KK3J3NG4arYc-iGcsAw-yFJRDDMZ6WrwRDmiT1QcBBZyCgyyf2AQGK54A/s1600/6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmh5_xtSUkpG2ji8zeHwDglSuPzOzifsnpgaFQccASQWm4AWiIDDPZxCbOSLzmJAVANcXKUHjzhZi9pAQYO7KK3J3NG4arYc-iGcsAw-yFJRDDMZ6WrwRDmiT1QcBBZyCgyyf2AQGK54A/s1600/6.JPG" height="436" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: EL;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">Φωτογραφίες</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;">του 1957 από το ρεπορτάζ το Τάιμς οφ Σάιπρους.</span></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-16168810840582057062014-06-05T17:48:00.002+03:002014-06-05T17:48:47.129+03:00Η Ρόζα και ο δυστυχής λανίτης <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwwbEdxNnGInrKoEy25nTIZND1QRkHHOAV66UHVIkpO6VSuxQ6H2lX9qjcbr2x7HwZnXa5sJdjIkbYLk53meR5wJ0QdEw6K0e1sXQJqOaZ882pTCxwLiWnr6yHUADn2Aqexz1n887xzLk/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwwbEdxNnGInrKoEy25nTIZND1QRkHHOAV66UHVIkpO6VSuxQ6H2lX9qjcbr2x7HwZnXa5sJdjIkbYLk53meR5wJ0QdEw6K0e1sXQJqOaZ882pTCxwLiWnr6yHUADn2Aqexz1n887xzLk/s1600/1.jpg" height="216" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt; text-align: start;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; text-align: start;"> Το «Βικώρια» (γνωστό και ως «Το μπαρ του Σκυριανίδη») <br />και το «Ακταίον» </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 14.9pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 36.0pt; margin-right: 2.4pt; margin-top: 0cm; mso-line-height-rule: exactly;">
<span style="font-size: 12pt; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 14.9pt;">Στα δυο προηγούμενα δημοσιεύματα μας ασχοληθήκαμε</span><span style="font-size: 12pt; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 14.9pt;"> </span><span style="font-size: 12pt; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 14.9pt;">με μεγάλη συντομία σε κάποιες πτυχές της πορνείας
στη Λεμεσό σε άλλες εποχές.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; letter-spacing: -0.1pt;">Στο απόσπασμα από τις παλαιές αναμνήσεις
του Ευστάθιο Παρασκευά με τίτλο </span><span style="font-size: 12.0pt;">«Αγγλική κατοχή και μπυραρίες», αναφερόταν ως υπότιτλος
«Η Ρόζα και ο δυστυχής λανιτης», που όμως λόγω χώρου παραλείψαμε τα περί του δυστυχούς λανίτη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Αναγνώστες μας ζήτησαν να μάθουν τι συνέβηκε με αυτόν
τον «δυστυχη». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Δημοσιεύουμε λοιπόν ολόκληρο το κεφάλαιο, αφού
προτάξουμε και ένα σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο της Αγνής Μιχαηλίδου
«Λεμεσός η παλιά πολιτεία» ως εισαγωγή στο θεμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Γράφει η Μιχαηλίδου:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> <span style="letter-spacing: -0.15pt;">…
«Μετά την αλλαγή κατακτητή στα 1878 άρχισε κι ο </span><span style="letter-spacing: -0.25pt;">κόσμος, δειλά στην αρχή, να αλλάζει συνήθειες και να επι</span><span style="letter-spacing: -0.1pt;">ζητεί διαφορετικές ψυχαγωγίες. Στα
υπάρχοντα καφενεία </span><span style="letter-spacing: -0.05pt;">προστέθηκαν
κι άλλα, για να εξυπηρετήσουν τ</span><span style="letter-spacing: 0.25pt;">ι</span><span style="letter-spacing: -0.05pt;">ς απαιτή</span><span style="letter-spacing: -0.2pt;">σεις της εποχής και του αγγλικού
στρατού. Στους ντόπιους </span><span style="letter-spacing: 0.05pt;">επιχειρηματίες
προστέθηκαν και μερικοί ξένοι, όπως η </span><span style="letter-spacing: 0.25pt;">Ρόζα και ο σύζυγος της, που άνοιξαν μια μπυραρία, </span><span style="letter-spacing: -0.2pt;">πράγμα άγνωστο ως τότε, όπου σύχναζαν,
έκτος από τους </span><span style="letter-spacing: -0.1pt;">στρατιώτες,
και πολλοί νέοι της πόλεως. Η Ρόζα, όμορφη </span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">και πανέξυπνη, με τα φυσικά θέλγητρα και τις
ελευθεριότητες της κατέκτησε την άπειρη νεολαία. Μια άλλη μπυρ</span><span style="letter-spacing: -0.2pt;">αρία κατά τον ίδιο καιρό ήταν του
Μαλτέζου Φελίτσε και </span><span style="letter-spacing: -0.1pt;">της
γυναίκας του <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo_lSp9CP8lFb3cnFznULqrXcq3FRbKxITuZWYPulLMySR1sSjQ0rw-YE3rjKwJnsIuA2_0gic5Ewi88VOMNXXZca8rzH1C1f7X2xjWOT1B6H6vzNXobg7Rtcwv_Msx9xVMytDnzGso7s/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo_lSp9CP8lFb3cnFznULqrXcq3FRbKxITuZWYPulLMySR1sSjQ0rw-YE3rjKwJnsIuA2_0gic5Ewi88VOMNXXZca8rzH1C1f7X2xjWOT1B6H6vzNXobg7Rtcwv_Msx9xVMytDnzGso7s/s1600/2.jpg" height="400" width="285" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Ηρακλής Σκυριανίδης, <br />ιδιοκτήτης του «Βικτώρια» <br />και πρώτος θεατρώνης της Κύπρου</td></tr>
</tbody></table>
Αμαλίας. Άλλα καφενεία ήταν
η «Κρή</span><span style="letter-spacing: -0.3pt;">νη», όπου επαιάνιζε
ο «Μουσικός Θίασος Γερμανίδων», το </span><span style="letter-spacing: -0.05pt;">καφενείο «Βικτώρια», γνωστό σαν «Μπαρ Σκυριανίδη», </span><span style="letter-spacing: -0.3pt;">στην προκυμαία, όπου επίσης συχνά
επαιάνιζε μουσική, το </span><span style="letter-spacing: -0.15pt;">«Άκταίον»,
όπου ωραίες ξένες χορεύτριες χόρευαν εντυ</span><span style="letter-spacing: 0.05pt;">πωσιακούς χορούς και έκαναν ακροβατικά νούμερα. Η </span><span style="letter-spacing: -0.1pt;">φήμη των νεαρών καλλιτέχνιδων έφθασε
και στη Λάρνα</span><span style="letter-spacing: -0.25pt;">κα, από όπου
γοητευμένοι από τις διηγήσεις πολλοί νέοι </span><span style="letter-spacing: -0.05pt;">πήγαιναν ποδηλατώντας στη Λεμεσό, για να απολαύσουν το
σπάνιο και ωραίο θέαμα.» </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Λέει λοιπόν ο Παλαίμαχος («Ευστάθιου
Παρασκευά –Παλαιμάχου, Παλαιαί αναμνήσεις. Η Λεμεσός κατά τον 19<sup>ον</sup>
αιώνα».) <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">«Η ΡΟΖΑ ΚΑΙ Ο ΔΥΣΤΥΧΗΣ
ΛΑΝΙΤΗΣ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Προ ολίγου χρόνου εδημοσιεύθη
εις τον «Ν. Κυπρ. Φύλακα» της πρωτευούσης περιγραφή της Λευκωσίας την εποχήν
της κατοχής της Αγγλίας εις την οποίαν μεταξύ άλλων έγραφε δια τες Μπυραρίες
και γυναίκες μέσα σ' αυτές, έκαμε δε ειδικήν μνείαν για μιαν Ρόζαν και τα
σαγηνευτικά κατορθώματα της. Η περιγραφή αυτή μου φέρει εις την μνήμην τον
ρόλον που έπαιξεν η Ρόζα αυτή εις την Λεμεσόν κατά την εποχήν εκείνην, διότι
μετά την Λευκωσίαν επεσκέφθη και την πόλιν μας και άνοιξε μπυραρίαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Την ενθυμούμαι. Ήτο ώμορφη,
έξυπνη και είξευρε καλά την δουλειάν της να παρασύρη τους νέους εις το κέντρον
της για να ξοδεύουν αλύπητα. Ενθυμούμαι ότι κατάφερε μερικούς μεσήλικας και
νέους Έλληνας και Τούρκους να πηγαίνουν
κάθε νύκτα στην Μπυραρίαν της και εξοδεύουν 2 και 3 λίρας την ημέραν. Όταν εμυρίζετο κανένα πως είχε χρήματα τον
ετραβούσε σαν σειρήνα μέχρις ότου τον έκαμνεν απένταρον οπότε τον έδιωχνε. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Θα διηγηθώ μιαν τοιαύτην
περίπτωσιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Τότε κάποιος νέος Ανάστασης
από την Λάνιαν επούλησε την πατρικήν κληρονομίαν του κινητά και ακίνητα και εισέπραξεν
εις μετρητά και γραμμάτια 1300 λίρες, ως έλεγαν. Κατέβη εις την Λεμεσόν και ως
νέος απεφάσισε να υπάγη να διασκέδαση εις κάποιαν μπυραρίαν. Κατά σύμπτωσιν εμπήκε
στην μπυραρίαν της Ρόζας. Η γυναίκα αυτή φαίνεται τον εμυρίσθηκε ότι είχε
χρήματα και τον κατάφερε να εξοδεύση περί τας 5 λίρας. Θα ήτο βέβαια ευτυχής
εάν εκαταλάμβανε ότι είχε κακήν πείραν από την πρώτην επίσκεψίν του εις της
Ρόζας και δεν ξαναπατούσε. Αλλά δυστυχώς όχι μόνον δεν επήγε πάλιν αλλά έφυγεν απ'
εκεί από την πρώτην φοράν άσχημα ερωτευμένος με την Κίρκην αυτήν. Και δεν
έλειπε από το πλευρό της. Κάθε νύκτα ξώδευε αλογάριαστα εις το μαγαζί της και
δια να της κάμνει φορέματα συχνά. Έλεγαν ότι κάθε εβδομάδα της έκαμνε και ένα
φουστάνι και έδωκε διαταγήν εις τον Σοφοκλήν τον Καπάρα που είχε εστιατόριον
εκεί κοντά να δίδει φαγητά πρωΐ, μεσημέρι και βράδυ γι' αυτήν και για το προσωπικόν της
Μπυραρίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Η τοιαύτη τρέλλα του νέου
αυτού εκίνησε τον οίκτον πολλών συμπολιτών μας. Βλέπετε ήτο άλλη εποχή άλλα
ήθη. Οι άνθρωποι την εποχήν εκείνην είχαν καλλίτερα αισθήματα από τους
σημερινούς. Ήσαν πρόθυμοι και εύκολοι να τρέξουν για κανένα καλό δημόσιο ή
ιδιωτικό. Δια τούτο μερικοί άρχισαν να λυπούνται τον Άναστάσην και ήθελαν να
τον εμποδίσουν από το κατρακύλισμα που τον έσερνε το πάθος του προς την κοινήν
αυτήν γυναίκα. Μερικοί από τους προύχοντες τον επλησίασαν τον εσυμβούλευσαν,
του υπέδειξαν ποία θα είνε τα αποτελέσματα της τρέλλας του αυτής. Αυτός άκουε,
παρεδέχετο και έδιδε υπόσχεσιν ότι δεν θα ξαναπήγαινε πλέον. Πράγματι ο νέος
έκαμνε προσπάθειες να μείνει μακράν, αλλά η Ρόζα και ο Βήτας, ο σύζυγος της, ως
έλεγε ότι ήτο, έτρεχαν να τον
αναζητήσουν. Όταν ή Ρόζα τον συναντούσε μαζί με τα παράπονα της έχυνεν άφθονα -
κροκοδείλια ήθελε να πω - δάκρυα και έτσι ο ανόητος εραστής λησμονώντας την
υπόσχεσιν του ανανέωνε τας σχέσεις και την ελαφρότητα του βαλαντίου του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ενθυμούμαι μιαν ημέραν ο
μακαρίτης Γιάγκος Άραούζος μ' έφώναξεν εις το γραφείον του και με ερώτησεν εάν
γνωρίζω τον νέον αυτόν. Μόλις του απήντησα ότι τον είδα άλλα δεν έχω τας
σχέσεις του, ο Ανάστασης επέρνα απ’ έξω. Του τον έδειξα και αμέσως του φωνάζει
και έρχεται μέσα στο γραφείο. Εκεί ο καλός άνθρωπος άρχισε να τον συμβουλεύη.
Του παράστηνε που θα καταντήση εάν εξακολουθεί αυτήν την άσωτην ζωήν. Ο νέος
έδωκεν υπόσχεσιν ότι δεν θα ξαναπήγαινε, άλλα γρήγορα την ξέχασε διότι το ίδιο
βράδυ πάλιν επήγε στο μαγαζί της Ρόζας και αυτήν την φοράν περισσότερον
ερωτευμένος μαζί της. Όταν ετσακώνουνταν
έφευγε αυτός και επήγαινεν εις την μπυραρίαν της Αμαλίας και ξώδευεν αλύπητα
δια να κάμη την Ρόζαν να σκάση.<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj76END0S_TmdsIj98wKqbSX-NGPHyV22oj9wX7tWPpJNzK-iiAxVR0d8WJAL508Gz-TfFBCbBUeVg48mlRF80UcJ3x9oqp2m8FSoMnIrDjnn-zX5uUl11nHMv3qyKLFJCwtfK6TBidVw0/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj76END0S_TmdsIj98wKqbSX-NGPHyV22oj9wX7tWPpJNzK-iiAxVR0d8WJAL508Gz-TfFBCbBUeVg48mlRF80UcJ3x9oqp2m8FSoMnIrDjnn-zX5uUl11nHMv3qyKLFJCwtfK6TBidVw0/s1600/3.jpg" height="400" width="243" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">… «<span style="letter-spacing: -0.15pt;">ωραίες ξένες χορεύτριες </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><span style="letter-spacing: -0.15pt;">χόρευαν εντυ</span><span style="letter-spacing: 0.05pt;">πωσιακούς χορούς </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><span style="letter-spacing: 0.05pt;">και έκαναν ακροβατικά νούμερα».</span><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Έτσι σε λίγον καιρόν ο Δον Ζουάν αυτός
κατέφαγεν όλα τα μετρητά και άρχισε να πουλή τα γραμμάτια που του είχαν δώσει
οι αγοραστές των κτημάτων του. Όταν έγεινε γνωστό με πλησιάζει μιαν ημέραν ο
μακαρίτης Γεώργιος Αποστολίδης και με παρακαλεί να δω τον Ανάσταση και να του
προτείνω να του πουλήσει ένα γραμμάτιο αντί 30 λίρες. Ήτο οφειλέτης κάποιος
Κολοσιάτης ο όποιος άμα έμαθε τες ασωτίες του δανειστού του ήθελε να επωφεληθή
και να πλήρωση λιγώτερα. Επήγα και του επρότεινα 30 λίρες αλλά εκείνος δεν
ήθελε να κατέβη κάτω από τές 50 λίρες, εχάριζε μόνον τους τόκους. Έτσι αιματαιώθηκεν η αγορά αλλά το γραμμάτιον
την άλλην ημέραν επουλήθη δια 20 λίρας εις ένα Τούρκον ο οποίος είχε δήθεν το
ρολόι της Ρόζας ενέχυρον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας
ζωής το φαντάζεσθε, έμεινεν όχι μόνον απένταρος αλλά και εις τους δρόμους,
κατάντησε της «εσχάτης υποστάθμης». Έπεινούσε κυριολεκτικώς και έκαμνεν ατιμίες
δια να ζήση. Όταν η Κυβέρνησις έγραφεν
ανθρώπους δια να συνοδεύουν τα μουλάρια που τα έστελλαν στην Αλεξάνδρειαν, ο
μακαρίτης ο Παπά Ηλίας εφρόντισε και έγραψαν και αυτόν, επήγεν στην
Αλεξάνδρειαν και έκτοτε δεν εστράφη στην Κύπρο.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-8478456797758915962014-05-23T12:18:00.000+03:002014-05-23T12:18:00.793+03:00Η πορνεία σε άλλους καιρούς<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: 12.0pt;">Μέρος πρώτο<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Σε καιρούς κρίσης, κάθε
είδους, κοινωνικής, οικονομικής ηθικής, πολιτισμικής και άλλης, παρατηρείται
ταυτόχρονα και έξαρση της πορνείας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"> Με αφορμή πρόσφατα συμβαίνοντα στον τόπο μας
και φαινόμενα που παρατηρούνται στη χαλάρωση των ηθών και της κάθε λογίς
πορνείας, θα πάμε πολλά χρόνια πίσω για να δούμε κάποιες πτυχές του θέματος στη
Λεμεσό από την αγγλοκρατία και μετά μέσα από κάποιους ιστορικούς αλλά και
δημοσιεύματα του τύπου της πόλης. Το θέμα είναι βέβαια μεγάλο και σχεδόν
ανεξάντλητο αλλά λόγω χώρου θα περιοριστούμε σε μερικά από αυτά. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ο λεμεσιανός Γεώργιος
Φραγκούδης λέει ανάμεσα σε άλλα για τη Λεμεσό, στο βιβλίο του «Κύπρις» το 1890:<span style="letter-spacing: -0.1pt;"> «</span>Ηθική
μεγίστη επικρατεί εν τη πόλει από της εποχής όμως της Αγγλίας συμβαίνει
ενταύθα, ως και εν ταις άλλαις δύο πόλεσι της Κύπρου, το εξής άτοπον, το οποίον
δέον ταχέως να διορθωθή. Επί τη αγγελία της εις Κύπρον ελεύσεως των Άγγλων προσέδραμον απανταχόθεν πασών των
εθνικοτήτων διεφθαρμέναι γυναίκες, αίτινες ηνέωξαν εν ταις κεντρικωτέραις οδοίς
διάφορα καταστήματα, ένθα πρόδηλος η διαφθορά και ζημία εις πόλεις τόσω μικράς
και πτωχάς. Οι Άγγλοι χάριν του στρατού
υποστηρίζουσι τα καταστήματα ταύτα, άτινα όμως δια τούτο ηδύναντο να τα
ιδρύσωσιν εν τω αγγλικώ στρατόπεδο και ουχί παρά τας οικίας φιλήσυχων και
εντίμων πολιτών». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ο «sanitary commissioner» της
αγγλικής διοίκησης </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Dr</span><span style="font-size: 12.0pt;">. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">Barry</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt;"> </span><span style="font-size: 12.0pt;">γράφει στην
έκθεση του το 1880 σχετικά: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAvD27zGHFldADMLhbGIjE6OL9KzMqVbvXcTFVsqG2hGz23QGSW0-pLDdPKKDEWL7BoPHR3wOhRw3hkcPTl5ER_Uyjk3ko6MtYvqSXexZtpbOFuEEcIRFq3XfoNQPtwYFE2QSj0fMSxNw/s1600/1.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAvD27zGHFldADMLhbGIjE6OL9KzMqVbvXcTFVsqG2hGz23QGSW0-pLDdPKKDEWL7BoPHR3wOhRw3hkcPTl5ER_Uyjk3ko6MtYvqSXexZtpbOFuEEcIRFq3XfoNQPtwYFE2QSj0fMSxNw/s1600/1.JPG" height="400" width="332" /></a></div>
«H Λεμεσός είναι ακόμη η μόνη πόλις της
Νήσου, η οποία ίδρυσε τοιούτο (Αφροδισίων) Νοσοκομείον. Το ίδρυμα ανήκει
τελείως εις τον Δήμον, της Κυβερνήσεως χορηγούσης μόνον φάρμακα και ιατρικήν
περίθαλψιν. Από τα βιβλία φαίνεται ότι μόνον αι αραπίνες ιερόδουλοι επωφελούντο
του ιδρύματος, και εξ αυτών 34 επεσκέπτοντο τον σταθμόν και εξητάζοντο υπό του
ιατρού. Εκ τούτων οκτώ ήσαν εκ Κ)πόλεως, επτά εκ Βηρυτού, μία εκ Θεσσαλονίκης,
μία εξ Αλεξανδρείας, δεκατρείς εκ Λεμεσού και τέσσαρες εκ Λευκωσίας. Δέκα οκτώ
ήσαν ύπανδροι και δέκα εξ άγαμοι.»<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ο Κώστας Πιλαβάκης στο βιβλίο
του «Η Λεμεσός σε άλλους καιρούς» αναφέρει για το θέμα:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">«Φτωχούς, ζητιάνους και
πόρνες είχαν βέβαια κι' οι άλλες πόλεις της Κύπρου και στην πρωτεύουσα ανθούσε η επαιτεία και η
πορνεία. Η Λεμεσός όμως δεχόταν διαρκώς φτωχούς όχι μόνο από την επαρχία της
αλλά και από την επαρχία Πάφου. Όσο για τις πόρνες εξηγήσαμε προηγουμένως πώς
αυξανόταν ο αριθμός τους με την «επιστράτευση» που γινόταν όταν κατέφθαναν
Αγγλικά πολεμικά. Μερικές απ' αυτές έμεναν συνήθως και όταν τελείωνε το «πανηγύρι».
Λεμεσιανές πόρνες, έκτος από τις φτωχές Τουρκάλες που κατοικούσαν σε χαμόσπιτα
στην κοίτη του Γαρύλλη ή κοντά σ' αυτή — οι γυναίκες του Ποταμού, όπως τις
έλεγαν — και πουλούσαν το κορμί τους για ασήμαντα πράγματα, ήταν ελάχιστες. Οι
περισσότερες προέρχουνταν από το εξωτερικό ή από άλλες πόλεις και χωριά της
Κύπρου. Δυο τρεις ήταν «τραβηγμένες» (παλλακίδες), όπως η Λίζα, η Α</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-GB;">D</span><span style="font-size: 12.0pt;">Α και η Χρισταλλένη.
Από τις άλλες, τις «κοινές», ονομαστές ήταν η Ασπασία, η Φροσκού, η
Φάνη, η Μαρίκα (από την Πόλη,) η Αναστασία η Κολοσσιατού, η Άννα η Καρπασιτού, οι αδελφές Δέσποινα και
Μυριάνθη από τη Σκάλα και μερικές Τουρκάλες - η Λαϊκκά, η Κεζιμπά. κ.ά.
Επίσκεψη σ' αυτές πληρωνόταν από τρία ως πέντε σελίνια.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHUtCnS9DDijxF1zW9ywop1KKuGw7TH7ey1wP5DggJiq9wHMqHrSFWAT0AA9TbaaZ9R6bp5F6WSHiAnHeSHNEbh3Rvgxwq18E3YKSFNipECAD9w4OeqOeOk36X2uyaEhsdeGDrkM0YQeg/s1600/2.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHUtCnS9DDijxF1zW9ywop1KKuGw7TH7ey1wP5DggJiq9wHMqHrSFWAT0AA9TbaaZ9R6bp5F6WSHiAnHeSHNEbh3Rvgxwq18E3YKSFNipECAD9w4OeqOeOk36X2uyaEhsdeGDrkM0YQeg/s1600/2.JPG" height="400" width="308" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Οι περισσότερες κατοικούσαν
στην πλατεία Κκεσογλουδιών (σήμερα πλατεία Ηρώων), υπήρχε όμως και οίκος ανοχής
στην οδόν Γλάδστωνος (όπου σήμερα ο θερινός κινηματογράφος ΕΛΛΑΣ) σχεδόν έξω
από την πόλη τότε — γνωστός ως «Κκερχανές του Κκέλη».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Η παρουσία ιεροδούλων στις
γειτονιές πολύ ενωρίς άρχισε να θεωρείται ενοχλητική και προσβλητική. Τούρκικες
οικογένειες σε αναφορά τους το 1881 προς τη Δημοτική επιτροπή ζητούσαν να
μεταφερθή άλλου πορνείο στη γειτονιά τους. Ανησυχία εκφράζουν επανειλημμένα
σημειώματα στην «Αλήθεια». Ήδη το 1911 (11 Μάρτ.) ζητείται «να ληφθούν μέτρα
προς απομάκρυνσιν εκ των κεντρικωτέρων μερών της πόλεως γυναίκες ελευθέρων
ηθών — ειδεχθές θέαμα ηθικής εκλύσεως και προσβολής κατά της δημοσίας
σεμνότητας». Και η «Αλήθεια» επανέρχεται —19 Αύγ. 1922 —για να επιστήσει την
προσοχή του Δημάρχου και της Αστυνομίας για «τα γύναια τα εγκατασταθέντα εις
πάσας τας συνοικίας της πόλεως αναιδώς εξηπλωμένα επί των καθισμάτων έξωθεν των
κατοικιών των καπνίζοντα, βωμολοχούντα, περιφερόμενα δε εις τους δρόμους είτε
πεζή είτε εφ' αμάξης και ραπίζοντα δια της θρασείας αναίδειας των την σεμνότητα
και στην συστολήν…» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Γράφει ό Γ. Λουκάς, στο βιβλίο του Τριακονταετής (1878-1908)
Αγγλική Κατοχή, «Από της Κατοχής τα μεν καφφεία επολλαπλασιάσθησαν και
εκαλλωπίσθησαν κατά μίμησιν των εν τω εξωτερικω, αλλά και αι χαμαιτύπαι της
Αιγύπτου συνεισεπήδησαν όρμητικώς μετά του Αγγλικού στρατού εις την νήσον. . .
.εν ταις πόλεσι δε και ταις κώμαις στίγματα ανεξάλειπτα κατέλιπον αύται και
βλάβας ηθικάς τε και υλικάς ανεπανόρθωτους, ένεκεν της προς τα τοιαύτα ήττονος
γνώσεως των νησιωτών, προς δε και της ιατρικής ελλείψεως και κηδεμονίας και
προστασίας των Δημαρχείων, ην ο τότε Δήμαρχος Λεμησσού Καρύδης, εφήρμοσεν επί
τίνα χρόνον, κατανοήσας την προβάλλουσαν φθοράν της Κύπριας νεότητας, άλλ'
αποτυχών επί τέλους, μη τυχών υποστηρίξεως.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-weight: bold;">Στην
εφημερίδα ΣΑΛΠΙΓΞ 13 Ιουνίου 1914
διαβάζουμε :</span><span style="font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-weight: bold;">«Ο
κήπος μας κάθε απόγευμα γεμάτος, αλλά και τας νύκτας. Από θιασώτας και
θιασώτιδας. Οι οποίοι σπεύδουν ν απολαύσουν
των ωραίων θελγήτρων του Κήπου. Προχθές όμως το απόγευμα, παρόλην την
απαγόρεψη, κατά τους φίλους τους δημοτικιστάς, του ρέκτου επιμελητή του κήπου,
διέσχισε την κεντρικήν αρτηρία του Κήπου και μία ιερόδουλος. Ο φύλαξ του κήπου
μάταιον υπέδειξεν το τολμηρόν γύναιον ότι δεν επετρέπετο να διέλθη. Το γύναιον
απήντησε ζιεμανφού ! Και διήλθεν. Και επέρασεν αφού εφιλοδώρησε με αρκετάς
καπηλικάς ύβρεις τον φύλακα, ο οποίος
εζήτησε να της εμποδίση την διάβασιν. Και
ταύτα εις επήκοον κυριών και δεσποινίδων. Κύριε Γκρήνουτ, δεν νομίζετε
ότι απαγορεύει ο νόμος την υπέρμετρον αυτήν ελευθεριότητα των πορνικών αυτών
γυναίων τα οποία προσβάλλουν κατά
τοιούτον τρόπον τα δημόσια ήθη; Ή θέλετε
να χειροδηκήσουν οι πολίται</span><span style="font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ-5ABuu0DUB51Nywnh5pA4KTjweWaWYv488DsvmYI3DnKjKGnda_a5x8GN-kuTx2Ij-AkFHqCAaoQjr8YHaPRIi930pDqKUqg8JBlnrv2zUKJG0VtTt2sg0ftsFyupvB5VGbGC19xJws/s1600/3.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ-5ABuu0DUB51Nywnh5pA4KTjweWaWYv488DsvmYI3DnKjKGnda_a5x8GN-kuTx2Ij-AkFHqCAaoQjr8YHaPRIi930pDqKUqg8JBlnrv2zUKJG0VtTt2sg0ftsFyupvB5VGbGC19xJws/s1600/3.JPG" height="386" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-weight: bold;">Και
στην ίδια εφημερίδα στις 21 Αυγούστου 1914 :
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">«Μετ' ευχαριστήσεως
πληροφορούμεθα, ότι η Αστυνομία μας ήρχισε να καταβάλλη ενεργείας προς
εκδίωξιν εκ του Κέντρου της πόλεως μας, των γνωστών γυναίων, άτινα με τόσην
περιφρόνησαν προς την κοινωνίαν έπηζαν τους Αφροδισίους ναούς των εντός του
Κέντρου της Λεμεσού. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;">Ελπίζομεν όμως ότι θα
περιστείλη η Αστυνομία μας και το κακόν τού ελευθέρου περιπάτου των τοιούτων
ιεροδούλων εις μέρη ένθα συχνάζονται υπό εντίμων οικογενειών και μάλιστα τη
συνοδεία νεαρών δανδήδων.».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 12.0pt;">Θα συνεχίσουμε στο επόμενο.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><i><b><br /></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt;"><i><b>Φωτογραφίες αρχείου : :Κυπρίες ιερόδουλες
άλλων εποχών</b></i><o:p></o:p></span></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-682628426702558555.post-15713135281786332152014-05-23T11:56:00.000+03:002014-05-23T11:56:23.679+03:00«Εαριναί Ιπποδρομίαι»<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpirnUQZlN2p60c3mnLlsaQmzdgOKLe89EXkwkd6Rq0j4J9sv1l0n6DS8PdJ6GYMfP32Vi7tdnSo4Qd4-EfTE7kFwnIjiM-zsq_q4JPuyb8iYhGrlwjBvnscckqHGWl52oTeVyyNU5Kk0/s1600/6.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpirnUQZlN2p60c3mnLlsaQmzdgOKLe89EXkwkd6Rq0j4J9sv1l0n6DS8PdJ6GYMfP32Vi7tdnSo4Qd4-EfTE7kFwnIjiM-zsq_q4JPuyb8iYhGrlwjBvnscckqHGWl52oTeVyyNU5Kk0/s1600/6.bmp" height="449" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: -webkit-left;">Τα πρώτα Ιπποδρόμια στην Κύπρο. Γκραβούρα, περιοδικό</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: -webkit-left;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: small; text-align: -webkit-left;">“The Graphic” του Λονδίνου 2 Μαΐου 1879.</span></b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoBodyText">
<br /></div>
<div class="MsoBodyText">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Με τον ερχομό των άγγλων
στην Κύπρο ένα από τα πρώτα πράγματα που έφεραν στο νησί ήταν και οι
ιπποδρομίες.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σε μια γκραβούρα του 1879 που δημοσιεύθηκε στο αγγλικό περιοδικό του Λονδίνου «<span lang="EN-US">The</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Graphic</span>”, με τον τίτλο «<span lang="EN-US">introduction</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">of</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">British</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">sports</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">in</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Cyprus</span>” απεικονίζονται οι πρώτες ιπποδρομίες στη
Κύπρο και πιστώνονται από μελετητές ως
πραγματοποιούμενες στη Λάρνακα.
Εντούτοις άλλες <o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge0GD5gam8uAbwTlUw7o70_Y7QIlFYPsxZCZGS0ElwylFTD9ikpzdHb9SIf6zvQ5Kiyst5gKX8q-e3V1rLlGidhXpXVMp43zGXROwCsPt4OtUbQRfICEBrhJfL6SlsztZySp0olZMOl24/s1600/5+1917-IPPODROMOS.bmp" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge0GD5gam8uAbwTlUw7o70_Y7QIlFYPsxZCZGS0ElwylFTD9ikpzdHb9SIf6zvQ5Kiyst5gKX8q-e3V1rLlGidhXpXVMp43zGXROwCsPt4OtUbQRfICEBrhJfL6SlsztZySp0olZMOl24/s1600/5+1917-IPPODROMOS.bmp" height="254" width="320" /></a></div>
γραπτές μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι άγγλοι με την άφιξη τους στη
Κύπρο το 1878 διοργάνωναν στο δρόμο του Ζακακιού τις πρώτες ιπποδρομίες. Σύμφωνα με τον Ευστάθιο Παρασκευά-Παλαιμαχο : … «τόν χρόνον αυτόν έγειναν αι πρώται ιπποδρομίαι εις τον δρόμον
του Ζακακιού με αφετηρίαν το άκρον του χωραφιού Μπεναρτή και τέρμα το σημερινόν
Όθωμ. Νεκροταφείον.» (Ευστάθιου Παρασκευά-Παλαίμαχου «Παλαιαί αναμνήσεις-η
Λεμεσός κατά τον 19<br />
<div class="MsoNormal">
έγειναν αι πρώται ιπποδρομίαι εις τον δρόμον
του Ζακακιού με αφετηρίαν το άκρον του χωραφιού Μπεναρτή και τέρμα το σημερινόν
Όθωμ. Νεκροταφείον.» (Ευστάθιου Παρασκευά-Παλαίμαχου «Παλαιαί αναμνήσεις-η
Λεμεσός κατά τον 19<sup>ον</sup> αιώνα» έκδοση, επιμέλεια και εισαγωγή είχε ο
γράφων και το εξέδωσε το Κανάλι6 το
1996.)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Στην σημερινή δηλαδη
Φραγκλίνου Ρούσβελτ απέναντι από τα εργοστάσια της ΚΕΟ και του παλιού
κεραμείου.<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR4pbsCFadvZkCdcx3uDJ3wXIvBoDJFapwjZjGb7TjFD7-P3X8ExXlOI9_iw86yf2xW33vSvbZbEcdiuaHa5r0bhn95ALVYN5vgw5Gu6JaZ06tLH6PtlfsQZ7-jhRmH0ByTUZFyvFaghM/s1600/1+1917-IPPODROMOS.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR4pbsCFadvZkCdcx3uDJ3wXIvBoDJFapwjZjGb7TjFD7-P3X8ExXlOI9_iw86yf2xW33vSvbZbEcdiuaHa5r0bhn95ALVYN5vgw5Gu6JaZ06tLH6PtlfsQZ7-jhRmH0ByTUZFyvFaghM/s1600/1+1917-IPPODROMOS.bmp" height="255" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Το 1880 οι λεμεσιανοί σε συνεργασία με τους άγγλους δημιουργούν τον
ιππόδρομο κατά μήκος της κοίτης του ποταμού Γαρύλλη στο δρόμο των Πολεμιδιών.
Το 1912 μάλιστα ιδρύεται και η πρώτη
«Ιππική Εταιρεία Λεμεσού». Κατά τη διάρκεια των εαρινών και φθινοπωρινών
ιπποδρομιών που εθεωρούντο σε όλη την Κύπρο και ως μέγα κοσμικό και όχι μόνο
αθλητικό γεγονός έρχονται από όλες τις πόλεις μεγαλοαστοί και κοσμικοί που
παίρνουν μέρος σε λαμπρές βεγγέρες, «σουαρέ ντανσάν» και πολυτελή δείπνα στα
ξενοδοχεία και τις χορευτικές αίθουσες της εποχής και σε άλλα κοσμικά παρόμοια.
<o:p></o:p></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Βέβαια με την τροπή που πείρε στη
συνέχεια ο ιππόδρομος τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας ως κατεξοχή χώρος
διεξαγωγής τζόγου και μορφών παρανομίας, θα μπορούσε να πει κάποιος «να μας
λείπει». Ο ιππόδρομος, όταν πρωτοεμφανίστηκε στη Λεμεσό και συνέχιζε να υπάρχει
για πολλές δεκαετίες, είχε μια άλλη εντελώς διαφορετική μορφή από αυτή που
ξέρουμε σήμερα σ’ αυτόν της Λευκωσίας.<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Ήταν ο λεμεσιανός ιππόδρομος
ευκαιρία όπως είπαμε για μια κοσμική και ψυχαγωγική εκτός από καθαρά αθλητική,
έκφραση ζωής, με λαμπρές χοροεσπερίδες,
«σουαρέ», «βεγγέρες», μεγαλοπρεπείς
δεξιώσεις και άλλες συναφείς εκδηλώσεις που προσέλκυαν νέους και
κοσμικούς όχι μόνο της Λεμεσού αλλά όλης της Κύπρου. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigCdpg6rNvvsbYkusYJXpE2rKFjCgu2CmNXQRr0rQAPzkcR6ADxB1_yJ1enYFF3_7VFinMLUo1Cx3Rq0jnVL3wHHFuuW3QxKLnUgps30cSmTXG69JdRHUDzonbC8lQLoFfV64JHtfHOWo/s1600/2.bmp" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigCdpg6rNvvsbYkusYJXpE2rKFjCgu2CmNXQRr0rQAPzkcR6ADxB1_yJ1enYFF3_7VFinMLUo1Cx3Rq0jnVL3wHHFuuW3QxKLnUgps30cSmTXG69JdRHUDzonbC8lQLoFfV64JHtfHOWo/s1600/2.bmp" height="254" width="320" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Το 1912 ιδρύεται εξάλλου και η «Ιππική Εταιρία Λεμεσού» και στα 1922 ο
«Όμιλος Φιλίππων».<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Γνωστοί πολιτικοί, κοινωνικοί και
κοσμικοί παράγοντες της πόλης μετέχουν ενεργά στις εκδηλώσεις των ιπποδρομίων
είτε ως διοργανωτές, είτε ως ιδιοκτήτες ίππων είτε ως απλοί αλλά φανατικοί φιλοθεάμονες
και σύσσωμη η λεμεσιανή καλή κοινωνία της εποχής συμβάλλει στην επιτυχία των
σχετικών εκδηλώσεων που τον συνοδεύουν. Όλα αυτά μαρτυρεί και το δημοσίευμα μας από τον
λεμεσιανό τύπο άλλων εποχών. Είναι από την εφημερίδα «Αλήθεια» της Λεμεσού 9 Δεκεμβρίου 1910 όπου κάτω από τον τίτλο
«Εαριναί Ιπποδρομίαι» λέει:<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">«Η επί των Ιπποδρομιών Επιτροπή
συνελθούσα χθες απεφάσισε να προκηρύξη Εαρινάς Ιπποδρομίας, αι οποίαι θα λάβωσι
χώραν εδώ την Δευτέραν και Τετάρτην της Διακαινησίμου, ήτοι 11/24 και 13/26
Απριλίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg7Zos3bh9F_CGz03rnivtrp85lNZLbyihG8f2TlKxFx_0pXnbw5u3R5iNu5XWX0Sw0bYLpazSRDikTkFk4uw4FrgnmZ_AYRLI0aL7niendeKt_5Jmw5Pfv38hS60jHR7qRXGHUdhHnDA/s1600/4+1917-IPPODROMOS.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjg7Zos3bh9F_CGz03rnivtrp85lNZLbyihG8f2TlKxFx_0pXnbw5u3R5iNu5XWX0Sw0bYLpazSRDikTkFk4uw4FrgnmZ_AYRLI0aL7niendeKt_5Jmw5Pfv38hS60jHR7qRXGHUdhHnDA/s1600/4+1917-IPPODROMOS.bmp" height="255" width="320" /></a></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Η σχετική προκήρυξις μετά των
κανονισμών υπό τους οποίους θα διεξαχθώσιν αι Ιπποδρομίαι θα δημοσιευθεί και θα
αποσταλή εις τους ενδιαφερόμενους λίαν προσεχώς.<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Ούτω οι Παγκύπριοι, οι Σκοπευτικοί
Αγώνες και η ΄Εκθεσις τελούμενα εντός της αυτής εβδομάδος θα αποτελέσωσι μίαν
σειράν εορτών και πανηγύρεων κοσμικών, αι οποίαι θα προσελκύσωσι βεβαίως θεατάς
εξ απάσης της Νήσου.»<o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> Κατά παράδοξο λόγο, φωτογραφικό υλικό δεν βρέθηκε,
τουλάχιστον μέχρι σήμερα, από τις ιπποδρομίες αυτές, Ένα σπάνιο όμως κινηματογραφικό
ντοκουμέντο κατέγραψε από τις ιπποδρομίες ένας ρηξικέλευθος λεμεσιανός. Πρόκειται
για την ταινία που γυρισεο Αντώνης Πηλαβάκης με την πρώτη κινηματογραφική
μηχανή που ήρθε στην Κύπρο από ιδιώτη κινηματογραφιστή
το 1917. Από την ταινία αυτή απομονώσαμε κάποια πλάνα και τα μεταφέραμε εδώ και
παρ' όλη την κακή ποιότητα τους δεν παύουν εντούτοις να είναι σπάνια και μοναδικά
μέχρι στιγμής ιστορικά φωτογραφικά ντοκουμέντα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoBodyText" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoBodyText" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="left" class="MsoBodyText">
<br /></div>
<br />
<div align="left" class="MsoBodyText">
<br /></div>
ΤΙΤΟΣ ΚΟΛΩΤΑΣhttp://www.blogger.com/profile/03415049769857446753noreply@blogger.com0