Η Κύπρος σαν την χαμένη Ατλαντίδα!

Mε αφορμή τις συζητήσεις περί ύπαρξης κοιτασμάτων πετρελαίου στην περιοχή μας, αλλά και την πετρελαϊκή κρίση και κυρίως την ανομβρία που μαστίζει ολοένα και περισσότερο πια αυτόν τον τόπο, ένας επιφανής αλλά ξεχασμένος λεμεσιανός που τον χάσαμε εδώ και μερικά χρόνια και που το έργο του αλλά κυρίως οι απόψεις του παραμένουν σχεδόν άγνωστες μας, ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές . Μιλάμε για τον ραβδοσκόπο Πολύβιο Κυριακίδη.

Τον θυμηθήκαμε γιατί ο μ. Κυριακίδης, με τις σημερινές συνθήκες που περνάμε από έλλειψη νερού, έστω κι αν τώρα προσωρινά μόνο ξεπεράσαμε το πρόβλημα, γίνεται ακόμη πιο σημαντικός και επίκαιρος.
Παρόλο που το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΧΡΟΝΟΣ» της Λεμεσού ημερομηνίας 19 Ιουνίου 1931 μιλά για τις έρευνες που άρχισε εκείνες τις μέρες για ανακάλυψη πετρελαίου στην περιοχή όπου βρίσκονται σήμερα τα ξενοδοχεία «Μεριντιέν» και «Σεντ Ραφαέλ», το πιο ενδιαφέρον μέρος των μελετών και ερευνών του Κυριακίδη επικεντρώνεται πρωτίστως στην άποψη του ότι η Κύπρος όχι μόνο μπορεί να γίνει αυτάρκης σε νερό εις τον αιώνα τον άπαντα αλλά μπορεί και να γίνει ο κύριος προμηθευτής νερού και για ολόκληρη την περιοχή της!.
Σύμφωνα με τον Κυριακίδη λοιπόν, κάτω από τον Πενταδάκτυλο και το Τρόοδος περνούν υπόγειοι ποταμοί με τεράστια ποσότητα νερού , με φοβερή πίεση και χάνονται ανεκμετάλλευτοι. Αυτό ύστερα από μελέτες που άρχισε να κάνει από το 1927 στην Κύπρο αλλά και στην γύρω περιοχή μέχρι τον Καύκασο και το Αραράτ.
Μάταια ο Κυριακίδης προσπαθούσε για 70 περίπου χρόνια μέχρι το θάνατο του, να πείσει τις εκάστοτε κυβερνήσεις να μπουν σε κάποια έξοδα που ίδιος δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να κάνει, πραγματοποιώντας κάποιες διατρήσεις. Εγγυότανε μάλιστα την πανηγυρική επιβεβαίωση των θεωριών του.
Οι λεπτομερείς χάρτες του και οι μελέτες του έμειναν (και βρίσκονται ακόμη) ερμητικά κλεισμένοι στα ντουλάπια κάποιων «αρμόδιων» κυβερνητικών τμημάτων.
Μιλώντας πρόσφατα με κάποιους ειδικούς επιστήμονες του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης μου επιβεβαίωσαν έμμεσα μεν αλλά σαφώς τις θεωρίες του Πολύβιου Κυριακίδη.
Εκεί που απλώς διαφοροποιούνταν ήταν πως αυτό που ο Κυριακίδης έλεγε τεράστιους ποταμούς δεν ήταν παρά κάποιες τεράστιες ανεξάντλητες υπόγειες δεξαμενές κάτω από το Τρόοδος και μάλιστα με δοκιμαστικές γεωτρήσεις που έκαναν και με χρονολόγηση του νερού με την γνωστή επιστημονική μέθοδο μέτρησαν την ηλικία του και με έκπληξη τους παρατήρησαν ότι ανάγεται στην παλαιολιθική εποχή!
Και αυτές όμως οι μελέτες είναι κλεισμένες στο... «διπλανό» ντουλάπι με αυτές του Πολύβιου Κυριακίδη.
Και διερωτάται κανείς, με το τεράστιο πρόβλημα που έχουμε σήμερα, δεν θα άξιζε τον κόπο να ξοδέψουν μερικές ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κοντά στις δεκάδες εκατομμύρια που δαπανούμε για αφαλατώσεις αλλά και για θεατρικά και άλλα μεγαλεπήβολα «Μέγαρα» αρχοντοχωριάτικου «Πολιτισμού» η για την επιχορήγηση του φούρπου ; Όσο ουτοπικές και ανεδαφικές και αν φαίνονται στα σαΐνια των «αρμοδίων» τμημάτων οι μελέτες αυτέςΣύμφωνα όμως με τον μ. Κυριακίδη η φύση ίσως κάποτε μας εκδικηθεί. Γιατί όπως έλεγε, αν κάποτε το Τρόοδος υποστεί κανένα δυνατό κούνημα που θα αναγκάσει τα νερά να βγουν από μόνα τους προς τα έξω, με την δύναμη που θα έχουν και την πίεση τους αλίμονο μας! Οι απόγονοι μας θα αναζητούν την Κύπρο όπως οι σύγχρονοι μας την χαμένη Ατλαντίδα!
Ας πάμε λοιπόν στο εν λόγω δημοσίευμα κι ας διώξουμε τέτοιες τρομακτικές σκέψεις:
«ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΕΝ ΚΥΠΡΩ;»
«Κανείς δεν αγνοεί βεβαίως τον Κύπριον ραβδοσκόπον κ. Πολύβιον Σ. Κυριακίδην του οποίου η οργανική ιδιώτης της ραβδοσκοπήσεως μας έδωσε ήδη αρκετά επιτυχή πειράματα. Ο κ. Κυριακίδης καταγινόμενος εις πειράματα ραβδοσκοπήσεως από πολλού, κατέληξεν εις την πεποίθησιν ότι υπάρχουν πράγματι πηγαί πετρελαίου εις Κύπρον, τας οποίας θα ηδύναντο να φέρη εις την επιφάνειαν. Η γνώμη του – καθά μας επληροφόρησεν ο ίδιος- είνε ότι υπάρχει υπόγειος φλέβα πετρελαίου ήτις διέρχεται εκ της νήσου μας με διέυθυνσιν εκ της Παλαιάς Λεμεσού προς την Κυρήνειαν. Επί τη βάσει ταύτη απεφάσισε να πειραματισθή, εταξίδευσε τελευταίως εις Ρουμανίαν, εμελέτησε επί τόπου τας εκεί πηγάς πετρελαίου και επρομηθέυθη τα αναγκαία διατρητικά μηχανήματα, τα οποία εκόμισεν ήδη εις Κύπρον και ήρχισε τις διατρήσεις του. Μέχρι στιγμής αι διατρήσεις δεν έδωσαν αποτέλεσμα τι καθότι μετά δυσκολίας προχωρούν εις τα σκληρά στρώματα τα οποία συνήντησε. Ας ίδωμεν που θα καταλήξουν τα ενδιαφέροντα ταύτα πειράματα τα οποία θα στοιχίσουν βεβαίως ουκ ολίγα.»
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως οι δυσκολίες αυτές σταμάτησαν κάποια στιγμή τις έρευνες , αφού εξαντλήθηκαν και τα (περιορισμένα) κεφάλαια που διέθετε ο μακαρίτης ο Κυριακίδης, η εξάντληση των οποίων οδήγησε και στη χρεοκοπία κάποιους που του τα εμπιστευτήκαν. Ίχνη της διάτρησης αυτής βρίσκονται ακόμα στο σημείο εκείνο της παραλίας.

Απόσπασμα από το ανέκδοτο βιβλίο μου "Παράθυρο στο χθες"