Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

«Βασιβουζούκοι» και «αγαπητικοί»

Βαζιβουζούκοι αστυνομικοί τέλος 19ου αιώνα



Πολλά λέγονται κατά καιρούς, (πιο πολλά ψιθυρίζονται) και αρκετά από αυτά γράφονται στον τύπο, σχετικά με την πορνεία, τα παράνομα κυκλώματα της και την άγρια εκμετάλλευση των δυστυχισμένων κοριτσιών που προέρχονται από τους πρώην σοσιαλιστικούς κόσμους, μόλις φτάσουν στα όρια της ενηλικίωσης τους οι πιο πολλές από αυτές.
Η ενασχόληση του «ισχυρού φίλου» με το επάγγελμα του «νταβατζή»-«προστάτη», είναι τόσο παλιά όσο και το αντίστοιχο αρχαιότερο της ιεροδούλου επάγγελμα. Όμως η εξέλιξη της πορνείας είναι ανάλογη και με την ανάπτυξη στη μεταβιομηχανική οικονομία της ελεύθερης καπιταλιστικής αγοράς!
Η πορνεία κατέστη πλέον μια πραγματική «βιομηχανία», το χρήμα μπόλικο και εύκολο, οι πειρασμοί ανάλογοι και αυτοί που ασχολούνται πλέον επαγγελματικά μαζί της, δεν είναι μόνο οι περιθωριακοί «λούμπεν» τύποι, αλλά «ευυπόληπτοι πολίτες υπεράνω κάθε υποψίας» μα ακόμα και κάποιοι που τάχθηκαν από την πολιτεία να την καταδιώκουν και καταστέλλουν!
Με μεγάλη έκπληξη - όσοι δεν ξέρουν πρόσωπα και πράγματα- ακούνε κάποτε από το στόμα του αρμόδιου υπουργού και του αρχηγού της αστυνομίας για αστυνομικούς όλων των βαθμίδων που φέρονται να είναι αναμεμειγμένοι στα κυκλώματα αυτά.
Οι εποχές και τα ήθη αλλάζουν βέβαια και με την εξέλιξη διαφοροποιείται (και καλά κάνει) και η αντιμετώπιση του πολίτη από την αστυνομία. Όμως από εδώ μέχρι του σημείου να περνούν κάποιοι -έστω λίγοι- αστυνομικοί στην αντίπερα όχθη, είναι πισωγύρισμα σοβαρό, ενδεικτικό κοινωνικής σήψης και διαφθοράς.
Θα καταλάβετε όμως καλύτερα όλα αυτά όταν προχωρήσουμε στο δημοσίευμα από την εφημερίδα «Αλήθεια» ημερομ.13.5.1899 και κάτω από τον τίτλο,
«ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΣΙΑΙ» :
«Ένας ζαπτιές βασιβουζούκος.- Αποκαλύψεις ενώπιον του δικαστηρίου.- Καταδίκη αστυνομικού οργάνου.»
«Τα όργανα της αστυνομίας παρελαύνουν συνεχώς προ του δικαστηρίου. Την Παρασκευήν και το Σάββατον εξεδικάζετο ενώπιον του προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμησσού ο ζαπτιές Μουσταφάς Πουρουτζής κατηγορούμενος ότι επετέθη και εκτύπησεν εν τη εκτελέσει του καθήκοντος του μίαν Ιταλίδα ελευθέρων ηθών. Οι μάρτυρες της τε κατηγορίας και της υπερασπίσεως κατέθηκαν ότι ο ζαπτιές αυτός, επειδή η ρηθείσα γυνή εφώναζεν προκαλούσα θόρυβον εν τη οικία της, επετέθη κατ’ αυτής, της έδωκε τρία κολαφίσματα και μετά το τρίτον, η ατυχής γυνή έπεσε χαμαί. Δεν ηρκέσθη εις τούτο ο αμείλικτος ζαπτιές αλλ’ όταν η γυνή έπεσε χαμαί έθεσε και τους πόδας αυτού εις ενέργειαν και κατήνεγκεν φοβερόν λάκτισμα, οπότε προσέδραμον πολίται και κατόπιν ο ιατρός. Την επαύριον η δυστυχής εσύρετο προ των δικαστηρίων κατηγορουμένη ότι… ετάρασσε την δημοσίαν ησυχίαν! Και το μεν θύμα, ως εικός, ηθωώθη, ο δε ζαπτιές ετιμωρήθη δια πενταλίρου προστίμου ή ενός μηνός φυλακίσεως μετά των εξόδων της δίκης. Κατά την δίκην παρίσταντο αξιωματικοί της αστυνομίας και πλήθος περιέργων.
Ιδού κατάστασις!.»
Βασιβουζούκος είναι ο άνθρωπος που διακρίνεται για την σκληρότητα και την αυθαιρεσία του και προέρχεται από τους Τούρκους στρατιώτες και ζαπτιέδες που στη διάρκεια του 19ου αιώνα στρατολογούνταν και διέπρατταν ωμότητες και λεηλασίες στους χριστιανικούς πληθυσμούς.
Από αυτό λοιπόν το σημείο και σε διάστημα 110 χρόνων κάποιοι αστυνομικοί παραμένουν αμετανόητα «βασιβουζούκοι» ενώ κάποιοι άλλοι μετατράπηκαν σήμερα από σκληρούς «βασιβουζούκους» σε… τρυφερούς «αγαπητικούς» , «προστάτες» φτωχών κοριτσιών για εξάσκηση μετά πάσης προστασίας, του αρχαίου επαγγέλματος τους, δηλαδή νταβατζήδες!

«Αμμόχωστος: Η πόλις με το πολύ μέλλον»…


Σε ένα χρονογράφημα του στην εφημερίδα «Αλήθεια» ημερομηνίας 21 Φεβρουαρίου 1936 θα αναφερθούμε όπου ο λεμεσιανός δημοσιογράφος Γεώργιος Τέμπλαρ καταθέτει τις εντυπώσεις του από την Αμμόχωστο με αφορμή την εκεί επίσκεψη του άνευ άλλων σχολίων αφού είναι περιττά. Κάτω από τον τίτλο «ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΝ. Η ΠΟΛΙΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΕΛΛΟΝ», γράφει:
«Μία ολιγόωρος επίσκεψις μου εις την ωραίαν και ιστορικήν Αμμόχωστον, έπειτα από δέκα περίπου χρόνια, με αναγκάζει να γράψω τες ολίγες αυτές γραμμές.
Πράγματι η πόλις αύτη έγινεν αγνώριστος. Παντού παρατηρείται κίνησις. Εκτίσθησαν νέα και άξια λόγου θέατρα, οικίαι μοντέρναι, μαγαζιά, στοαί.
Ο Δήμαρχος και το Δημοτικόν Συμβούλιον έχουν πάντα άγρυπνα τα μάτια εις όλα και φροντίζουν με κάθε θυσίαν δια τον εξωραϊσμόν της πόλεως αυτής η οποία σήμερον έχει σοβαρά σωματεία ως η “Ανόρθωσις” με τα 340 περίπου μέλη της, φιλανθρωπικούς Συλλόγους ως εκείνον που προΐσταται μία ακούραστη και υπέροχη πραγματικά κυρία η κ. Μαρία Ιωάννου, κινηματογράφους, άξια λόγου ξενοδοχεία ως ο “Οθέλλος” και άλλα καλά κέντρα και καταστήματα.
Αλλά οι φίλοι Αμμοχουστιανοί είνε τυχεροί διότι έχουν ως Αστυνόμον των έναν ένα αληθινόν ντζέντλεμαν τον κ. Α.Μ. Μπελ. Έτυχε να τον γνωρίσωμεν ολίγα μόνον λεπτά. Ευγενής και ευπροσήγορος, ευφυέστατος, δραστήριος και ως από πολλούς ηκούσαμε είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Όταν τον ερωτήσαμε δια την καταστολή του εγκλήματος εις την επαρχίαν του με το ίδιον χαμόγελο μας απήντησε με ευχαρίστησι ότι εκ των 157 σοβαρών εγκλημάτων άτινα εσημειώθησαν κατά το 1934, το 1935 υπεβιβάσθησαν εις 108. Πέρυσι τον Ιανουάριο εσημειώθησαν μόνο 10. Όσοι συνειργάσθησαν μαζί του, ιδίως αστυνομικοί, μιλούν πολύ θερμά δια τον σπάνιον αυτόν άνθρωπον και αστυνομικόν.
Τα ωραία κτίρια όπου εστεγάζοντο τα Δικηγορικά Γραφεία, τώρα στεγάζεται ο αστυνομικός σταθμός. Μετερρυθμίσθησαν καταλλήλως έγιναν υπνοδωμάτια αστυνομικών, αίθουσα λουτρών, ετοιμάζεται κήπος. Τα πάντα εγένοντο υπό του ικανού κ. Μπέλ.
Τα Δικηγορικά Γραφεία μετεφέρθησαν εις νέα και ωραία κτισθέντα τελευταίως έναντι πάλιν των Δικαστηρίων. Ο πρώην δραστήριος αστυνομικός της πόλεως μας κ. Ανδρέας Μιχαηλίδης ευρίσκεται εκεί, είνε το δεξί χέρι της αστυνομίας και εργάζεται δραστηρίως.
Οι ιδιοκτήται περιβολιών εισέπραξαν αρκετά χρήματα την εποχήν αυτήν από την πώλησιν των πορτοκαλιών των. Είνε πολύ ικανοποιημένοι από τας τιμάς πωλήσεως του φρούτου αυτού που παράγεται κατά εκατοντάδες χιλιάδων λιρών εις την προοδευτικήν αυτήν πόλιν.
Οι νέοι των κατέγιναν και διοργάνωσαν Αποκρηάτικους χορούς οι οποίοι επιτυγχάνουν εκεί πολύ.
Πολλές φορές προσέρχονται και δικοί μας χορευταί εις τους δικούς των χορούς.
Μέγας όμιλος γλεντζέδων θα μας επισκεφθή κατά την τελευταίαν Κυριακήν των Καρναβαλιών. Ευπρόσδεκτοι.”